Miskraam op komst? Kindje leeft niet meer

A

ANONYMOUS_USERNAME

Hallo,
De echo eerder deze week liet een kindje zien zonder kloppend hartje. Zou nu 9 weken zijn. Kindje is nog niet zo lang geleden overleden (plm. 8 wkn). Erg teleurgesteld natuurlijk.
Wat kan ik nu verwachten? Heb afgesproken dat ik wil afwachten en hoop natuurlijk dat het 'vanzelf' een miskraam wordt. Wat is jullie ervaring hiermee?
Mijn borsten doen heel erg zeer nu (alsof ik ongi moet worden) en ik heb ook steken in mijn onderbuik, maar nog geen bloed te zien. Wie herkent dit? Ik voel wel dat er iets gaande is in mijn lijf, maar hoe het verder gaat?
En kan je al "iets" zien van een vruchtje van 8 weken als het straks wel op gang komt??? Bedankt alvast voor jullie reacties.
 
dag wijffie,

wat een klap he als je dat hoort, ik heb het zelf megemaakt met 13 weken een maand terug, en wil je ten eerste heel veel strekte wensen,

je lichaam moet het kindje afstoten wat wel iets kan duren, maar wat jij zegt van die krampen dat hoort er bij je baarmoeder moet inpreciepe open gaan staan en dan moet het kindje naar   buiten, het kan nu aan de gang zijn maar het kan ook nog even duren,

als je je zorgen maakt zou ik even je VK of je HA bellen
mocht t wachten je te lang duren denk ik zelf dat ze je curiteren,
omdat het kindje nog vrij klein is,
ik zel ben bevallen omdat mijn kindje al groter was,

ik wens je heel veel sterkte liefs christa
 
Hoi Hannah,

Ik wil je allereerst zeggen dat ik het ontzettend vervelend voor je vindt!

Ik heb zelf een miskraam gehad in Februari met 6 weken. Gelukkig is het uit zichzelf naar buiten gekomen.
Ik weet van verhalen dat er meer mensen liever wachten tot alles uit zichzelf komt en dat lijkt me zelf ook het prettigste. Als het uiteindelijk niet komt zullen ze je ws. curriteren om dan te zorgen dat al het weefsel weggehaald wordt.

Geen idee hoelang ze wachten om dit uiteindelijk te doen hoor!

Waarschijnlijk is je lichaam ook nu aan het werken om het vruchtje af te stoten omdat je ook aangeeft dat je kramp hebt in je onderbuik. Een miskraam kan ook gepaard gaan met krampen ( ik heb dit zelf helemaal niet gehad) maar voor iedere vrouw is een miskraam ook anders.

Ik weet van iemand die ook een miskraam met 8 weken heeft gehad dat zij het vruchtje wel heeft gezien ( een zakje met het vruchtje erin), dus dat zal dan bij jou ook wel het geval zijn.


Ik wil je heel veel sterkte wensen, hoop dat je een beetje antwoord hebt gekregen op je vragen!
Doe rustig aan, en neem de tijd om het te verwerken, het is niet niets hoor!!!

Liefs,

Suus
 
Hoi Hannah,

Wat vervelend voor je dat het mis is gegaan. Ik weet ook wat voor een domper dat kan zijn. Ikzelf heb het vorig jaar oktober meegemaakt.

Ik heb toen gekozen voor een curretage. Ik wilde niet wachten, kon die spanning niet aan. Daarnaast vind ik het 'voordeel' van een curretage dat je zeker weet dat alles weg is en dat je dan het hoofdstuk kunt afsluiten.

De curretage op zich vond ik reuze meevallen. Ik mocht 's ochtends naar het ziekenhuis en was als eerste aan de beurt. Ik kreeg een narcose en toen ik weer wakker werd, was het gebeurd. Rond het middaguur zijn we weer naar huis gegaan. Die dag heb ik nog gebloed maar de volgende dag al bijna niet meer. Ik ben nog wel wat moe geweest van de narcose maar heb helemaal geen buikpijn gehad.

Natuurlijk hoor je veel dat het natuurlijk afstoten van het vruchtje beter is maar of dat psychisch ook zo is, geldt voor mij in ieder geval niet. Ik ben blij dat ik die miskraam niet bewust heb meegemaakt. Want ik heb toevallig een vriendin die net een miskraam heeft doorgemaakt en zij vond het echt geen pretje. Later moest ze alsnog gecurreteerd worden omdat niet alles was afgestoten.

Ik zou gewoon je gevoel volgen. Als jij je er beter bij voelt om het af te wachten, moet je dat zeker doen maar als je het hoofdstuk wilt afsluiten kun je ook voor de curretage kiezen. Enne, ik ben na die ingreep meteen weer zwanger geworden (ben nu 27 weken)  dus het heeft geen invloed op je vruchtbaarheid.

Heel veel sterkte de komende tijd.

Groetjes,
Maike
 
Beste Hannah,

Allereerst heel veel sterkte in deze moeilijke tijd!
Ik wil je graag een tip geven, een jaar geleden heb ik met 3 maanden tijdens de echo te horen gekregen dat ons kindje niet meer leefde. Het was toen ook nog maar net overleden.

Ik zal je de details besparen, maar wil je graag vertellen dat er nog een manier is om de natuur  een handje te helpen. Voor mij was het ook echt geen optie om weken, zo niet maanden met een dood kindje in mijn buik rond te lopen.

Mijn gynaecoloog vertelde dat de medici erachter zijn gekomen dat een middel (Cytotec) dat eigenlijk bedoeld is voor maagpatienten ook een gunstige uitwerking heeft op de baarmoedermond. Ik ben opgenomen in het ziekenhuis en er  is om de  vier uur een pilletje vaginaal ingebracht. Dit zorgt ervoor dat je baarmoedermond week wordt en er ontsluiting plaatsvindt. Bij mij is het heel snel gegaan en ik was met 2 pilletjes geholpen. Het deed wel pijn maar dat doet het bij een spontane miskraam ook. Het hoeft alleen niet 3 maanden te duren. Ik ben daarna ook niet meer gecurateerd, dit was alleen nodig indien de miskraam niet volledig zou zijn.

Verder hebben ze me echt super fijn geholpen, ze hebben precies verteld wat er stond te gebeuren en hoe het er uit zou zien. Dit had ik echt niet alleen thuis willen doen.

We hebben ons kindje zelfs nog kunnen zien en dat heeft ook ontzetten geholpen bij de verwerking.

Ik heb dit verhaal niet geschreven om mijn verhaal kwijt te kunnen maar in de hoop anderen te helpen. Volgens mij weten nog niet zo heel veel mensen dat dit ook tot de mogelijkheden behoort.

Inmiddels zijn we opnieuw zwanger (5 maanden) en alles lijkt prima te gaan.

Ik wens je héél veel sterkte met de verwerking van jouw/jullie verlies en hoop dat je iets aan mijn verhaal hebt.


Liefs,
Syx

 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan