Miskraam week 10

<p>Even van me afschrijven en misschien wat soortgelijke ervaringen lezen, merk dat dat me sterkt.</p><p>Ik was bijna 10 weken zwanger van ons tweede kindje, hiervoor 2 hele vroege miskramen gehad ( 2 keer positieve test 2-3 weken en de week erna een bloeding als een hevige menstruatie)</p><p>Dit keer leek t goed te gaan, we waren zó blij! Bij 6 weken zagen we al een fel kloppend hartje en bij ruim 8 weken een klein frummeltje rond spartelen op de echo.</p><p>Afgelopen maandagavond schrok ik me wezenloos toen ik naar het toilet ging en bruin bloed in m’n broekje zag. Ik stelde mezelf meteen gerust omdat ik had gelezen dat dat vaker voorkomt maar ik bleef toch ongerust.</p><p>Vk gebeld die inderdaad zei : niks om u druk over te maken mevrouw, zolang t bruin bloed is is het oud bloed.</p><p>Ok nachtje afgewacht, bleef bruin bloed houden vlgd dag. ‘s Avonds toch weer gebeld en toen zei die dame dat ik gisterochtend meteen kon komen voor een echo.</p><p>Ik voelde iets dreigends naar zei steeds tegen mezelf , “kom op San straks zie je gewoon een kloppend hartje.”</p><p>Maar helaas , kreeg een inwendige echo en ik zag t al meteen: geen knipperend hartje.</p><p>” Het is niet goed hoor” zei de echo mevrouw.</p><p>De grond zakte onder m’n voeten weg en moest zo hard huilen, hoe kon dit nou ?</p><p>Mijn man kwam meteen uit zijn werk en nadat we mijn dochter ondergebracht hadden bij opa en oma moesten we terug naar het ziekenhuis want wat nu?</p><p>Ik kreeg drie opties, currettage,medicatie voor opwekking of afwachten,we kozen voor het laatste. </p><p>Eenmaal thuis bloedde ik als een gek en in de avonduren kreeg ik steeds ergere krampen</p><p>Vannacht verloor ik steeds meer bloed en voelde een plop en verloor een heel groot stolsel met extreem veel bloed. </p><p>Daarna werden de buikkrampen iets minder en tot nu toe alleen een hevige menstruatie pijn. </p><p>Ben ik het vruchtje nou verloren of zou er nog wat achteraan komen ?? Ik zag geen doorzichtig zakje of zo, ik heb t stolsel wel een beetje bekeken maar kom er niks van maken......)</p><p> </p><p>Echt hoor wat een verdriet zeg ????</p><p> </p>
 
Hey,
 
Wat vervelend voor jullie. Ik heb hetzelfde mee gemaakt. Ik had ook met 8 weken een kloppend hartje gezien en met 11 weken bloedverlies. Toen bleek ook inderdaad dat het fout was. Dus ik begrijp je goed. 
Wat betreft of jij het vruchtje al verloren bent, zou ik zo niet kunnen zeggen. Dit is alleen te achterhalen met een echo. Ik zou daarvoor contact opnemen met de VK of ziekenhuis en daar het verhaal uitleggen. 
Het klinkt heel onrealistisch, maar bedenk wel wat er al bij de aanleg wat fout zat en dat het waarschijnlijk daarom afgestoten is. Bij je volgende zwangerschap (al moet je daar misschiene helemaal nog niet aan denken) hoeft het niet zo te zijn. Ondertussen heb ik al een gezonde dochter en nu zwanger van onze 2e. (nu ook weer bloedverlies gehad tussen mijn 10e en 20e week, dus op die momenten zal je miskraam zeker naar boven komen. Gebeurde hier ook!)
Sterkte.
 
Dank je wel !
Ja aankomende woensdag moet ik naar het ziekenhuis en dan gaan ze kijken of alles schoon is van binnen.
Ja, dat klinkt niet onrealistisch hoor , ik bedenk me dat ook steeds maar, dat het kindje al niet goed was. Maar t voelt echt als een gat in mijn hart nu.
Wel des te dankbaarder als ik naar mijn gezonde dochter kijk die met haar bijna 2 jaar druk om me heen springt. Heel bezorgd zei ze gisteren met een handje op mijn knie: mama huilen niet, kusje geven.
Al haar kusjes en knuffeltjes verzachten de pijn een beetje. 
 
Pfff wat lijkt me dat heftig om mee te maken zeg. Ben helaas nog nooit zwanger geweest, maar kan me er heel goed wat bij voorstellen.
Laat je maar goed verzorgen en verwennen
 
Ik heb hetzelfde meegemaakt. En vond het echt hell. Vooral omdat je al het hartje hebt gezien enzo. 
Mijn lichaam heeft zonder hulp het vruchtje afgestoten. Vanaf de Dag dat ik begon te bloeden duurde het 6dagen en was het bloeden voorbij. Ik verloor bloedstolsels en 1 stolsel die toch anders was. Grote kans dat dat het vruchtje was maar belangrijker.. we hadden iets om een plek te geven en hebben het begraven. Of het dat was weet ik nooit maar het maakt me ook niet uit. 
Heel veel sterkte in deze heftige tijd. 
 
Ik wens je ongelofelijk veel moed en sterkte in deze tijd! Wat moedig van je om af te wachten en de natuur haar werk te laten doen. Laat je vooral omringen door ontzettend veel liefde.
 
Ik herken je verhaal. Im heb uiteindelijk bij mijn eerste miskraam medicijnen gebruikt. Ik verloor ook stolsels (best groot) en bloed, maar bij de gyn keken ze en zagen toch nog vruchtzakje zitten. Nog een keer medicijnen en toen kwam het vruchtzakje. Je ziet het meteen, het is doorzichtig en heeft een duidelijk plek met een uitsteeksel waar het vast gezeten heeft aan je baarmoeder. Ik wist toen dat het goed was. Gister te horen gekregen dat ik weer een miskraam heb. Nu met 7 weken (vorige keer met 10). Ik wacht nog een weekje af en anders weer medicijnen. Hele veel sterkte! 
 
Terug
Bovenaan