Hoi allemaal,
Ik zal me even voorstellen want ik ben helaas nieuw hier. Ik ben Bibi 28jaar en sinds januari met de pil gestopt. 21 augustus kwamen we erachter dat ik eindelijk zwanger was. De dagen hebben we afgeteld tot gisteren 15 oktober, toen kregen we eindelijk onze echo. Eindelijk konden we ons kleintje zien, eindelijk konden we het aan iedereen vertellen. Maar die droom werdt een nachtmerry. Gisteren toen ik een echo kreeg konden ze niets vinden, het was mis gegaan waarschijnlijk in de 8ste week al. Wat er dan door je heen gaat is onbeschrijfelijk. Nog steeds kan ik het allemaal niet geloven. Ik ben boos, erg verdrietig en verdoofd. Hoe kon dit nu gebeuren en waarom. Wat heb ik verkeerd gedaan? ga je dan afvragen.
Ik heb vannacht geen oog dicht gedaan en het spookte de hele tijd in mijn hoofd. Ik word aanstaande woensdag gecurreteerd is de bedoeling maar het is heel gek het lijkt net of mijn lichaam het nu ook pas weet. Ik ben vannacht ook begonnen met vloeien. Ik ben bang bang voor wat er nog allemaal komen gaat. Wanneer wordt ik weer ongesteld, wanneer kan ik weer zwanger zijn er zijn zoveel vragen zoveel vraagtekens.
Het is fijn te lezen dat ik niet de enige ben en dat je verdriet ook door anderen herkenbaar zijn. (jammer genoeg wel).
Nog tips of verhalen dan hoor ik die graag.
Liefs Bibi
Ik zal me even voorstellen want ik ben helaas nieuw hier. Ik ben Bibi 28jaar en sinds januari met de pil gestopt. 21 augustus kwamen we erachter dat ik eindelijk zwanger was. De dagen hebben we afgeteld tot gisteren 15 oktober, toen kregen we eindelijk onze echo. Eindelijk konden we ons kleintje zien, eindelijk konden we het aan iedereen vertellen. Maar die droom werdt een nachtmerry. Gisteren toen ik een echo kreeg konden ze niets vinden, het was mis gegaan waarschijnlijk in de 8ste week al. Wat er dan door je heen gaat is onbeschrijfelijk. Nog steeds kan ik het allemaal niet geloven. Ik ben boos, erg verdrietig en verdoofd. Hoe kon dit nu gebeuren en waarom. Wat heb ik verkeerd gedaan? ga je dan afvragen.
Ik heb vannacht geen oog dicht gedaan en het spookte de hele tijd in mijn hoofd. Ik word aanstaande woensdag gecurreteerd is de bedoeling maar het is heel gek het lijkt net of mijn lichaam het nu ook pas weet. Ik ben vannacht ook begonnen met vloeien. Ik ben bang bang voor wat er nog allemaal komen gaat. Wanneer wordt ik weer ongesteld, wanneer kan ik weer zwanger zijn er zijn zoveel vragen zoveel vraagtekens.
Het is fijn te lezen dat ik niet de enige ben en dat je verdriet ook door anderen herkenbaar zijn. (jammer genoeg wel).
Nog tips of verhalen dan hoor ik die graag.
Liefs Bibi