miskraam?

Hallo, ik heb een miskraam gehad. Of is het geen miskraam als je een kleine vier weken zwanger bent? Ik weet zeker dat het raak was en voelde mij ook zwanger. Toch heb ik de eerste dagen na gemeenschap ook een raar gevoel gehad. Ik wist van het begin dat het niet goed zat. Nu heb ik gisteren(een dag voordat ik ongesteld zou moeten worden) een miskraam gehad. Dit voelt zeker anders dan gewoon ongesteld. Heb 'klonten' bloed verloren, soort wee-achtig gevoel en buikkrampen gehad. Praat er, buiten mijn man om, met niemand over, want ja, dit kun je toch geen miskraam noemen zegt men dan!
Ik heb twee kinderen, 4 en 1 jaar oud. Voor de tweede heb ik ook een miskraam gehad met 6 weken. Ik weet dus hoe het voelt. Zijn er meer vrouwen waarbij het in zo'n vroeg stadium misging? Ik hoor het graag. Het is geen drama, maar ben benieuwd naar hoe anderen dit ervaren. Bedankt.
 
Ik heb bijna 2 jaar geleden een miskraam gehad toen ik 3 weken ver was. Ik had toen ook het gevoel dat ik nog niet over een miskraam kon praten. Wat is 3 weken nu? Maar als je het meemaakt besef je maar al te goed wat die 3 weken al betekenen. Je weet dat er een mensenleven in je groeit, zelfs al is het nog maar een speldenknopje groot. Bij mij begon het op een morgen toen ik nog in bed lag. Ik voelde direct dat er iets mis was. Hevige krampen en toen ik iets later naar het toilet liep was het bloed al aan het stromen. Ik ben meteen naar de dokter gegaan en die bevestigde dat ik inderdaad mijn kindje had verloren. Ik heb toen bijna een week aan bloedverlies geleden. De dokter had mij medicatie voorgeschreven om mijn baarmoeder te doen samenkrimpen, waardoor ik 2 weken niet naar school kon gaan. Ik was op dat moment ook nog maar 20 jaar.
Ik dacht echt dat ik op de duur daar niet meer aan zou denken, maar elke keer als ik een zwangere vrouw zie krimp ik eventjes inéén. Had alles goed gelopen had ik nu een kindje gehad van 1 jaar en enkele maanden oud.
 
Hallo,

gisteren, 16-9 ben ik mijn kindje verloren, ik was 11 weken zwanger. Na een echo bleek het vruchtje maar 5 weken te zijn. Toen ik thuis kwam, en naar het toilet ging, viel er een prop uit. Dat was heel vreemd, vooral om door te trekken. Ik heb al een zoontje van bijna 2. Dit kindje was zo gewenst. Lichamelijk voel ik me wel goed, een goede menstruatiepijn. Alleen geestelijk heb ik het er wel moeilijk mee. Meer dan ik dacht. Het is toch en blijft toch kindje nummer 2, toch? Bij een miskraam sta je niet zo snel stil, en als het je dan overkomt, wordt je zo overdondert dat het niet zo snel te relativeren valt. Maar ja, het leven gaat door.
 
bedankt voor jullie reacties. Fijn om te lezen dat hoe kort je ook zwanger bent je het toch als miskraam ervaart. Het was een kindje. ik vloei nu bijna niet meer, ben ook niet naar huisarts geweest. Niemand weet er verder van. Ik denk niet dat het nodig is om huisarts in te lichten. Alhoewel, bij de verloskundige vragen ze hoeveelste zwangerschap dit is. Wat moet je dan zeggen.
De eerste reactie van drie weken zwanger. Was je nou drie weken zwanger of rekende je vanaf de eerste dag van de laatste menstruatie?
Bianca, ik wens ze veel sterkte toe, hoop dat het lichamelijk goed komt en verwerk het goed. Dit was inderdaad jouw kindje wat je verloren hebt. Overdenk het zelf goed en geef het een plaats. Het ga je goed.
 
Ik was effectief 3 weken zwanger. En net zoals bij Bianca vond ook ik een klein propje in het toilet. Toen ik dan iets later bij de dokter was vertelde ik wat ik gezien had en moest ik helemaal beschrijven hoe het eruitzag en hoe het aanvoelde. Wat ik natuurlijk niet wist. Blijkbaar vragen sommige dokters om zoveel mogelijk bloed proberen op te vangen zodat zij kunnen onderzoeken wat er eventueel is misgegaan. Maar op dat moment denk je er echt niet aan van zulke dingen te doen.
 
Hoi,was 5 weken zwanger en heb afgelopen zaterdag een miskraam gehad,was op het werk en ben meteen naar het ziekenhuis gegaan,want ik was aan het werk daar hebbben ze me heel goed opgevangen,heb inwendige echo gehad en de gynacoloog heeft wat bloed uit mijn baarmoeder gehaald en dat stuurt hij op naar de pataloog.Vandaag moest ik bloedprikken in het ziekenhuis on te kijkn of ik nog zwagerschapshormonen in mijn bloed heb en hoe veel bloed ik verloren heb,donderdag heb ik weer een afspraak met die gynacoloog om te kijken of mijn baarmoeder leeg is en om het bloedonderzoek te bespreken.Ging dit bij jullie oook zo??Wanneer mag en kan ik weer zwanger worden???
 
Terug
Bovenaan