Ik heb afgelopen vrijdag een miskraam gehad na 8wkn zwangerschap. Ik had al zo ´n 1.5 of 2weken een voorgevoel dat het niet goed ging, mijn zwangerschapverschijnselen werden minder en ik ging daarom al toen op het internet lezen over miskramen. Woensdag 17 Maart verloor ik een beetje bloed het werd niet meer maar ook niet minder. een vrijdag moest ik voor een echo, op de echo was nog een klein vruchtje te zien van ong. 6wkn. De gyn. kon nog niets zeggen en ik moest afwachten. ´s Middags zat ik op de WC en ik voelde en hoorde opeens plop en toen zag ik het vuchtzakje liggen. Ik heb het voorzichtig opgeschept en heb het in een urineopvang kokertje gedaan. Ze zag ook het vruchtje zitten. Wat een gods wonder dat uit zo iets klein een mensje kan groeien. Ik was niet verdrietig maar heel nuchter.w.s omdat ik het al wel had verwacht. Nu 2 dagen later voel ik me wel leeg, letterlijk en figuurlijk. Ik heb een hele mooie dochter van 1.5 jaar. en ik was misschien ook nog niet toe aan een tweede. Want toen ik wist dat ik zwanger was kwamen gelijk de vragen, kan ik dat wel aan twee kinderenen wat doe ik deborah en mezelf aan als dit kindje niet gezond zal zijn?
Zijn er nog meer vrouwen die dit lezen die terwijl ze op leeftijd zijn ( 38 JAAR )na een miskraam toch weer zwanger zijn geworden die wel goed is verlopen?
Het is een beetje lang verhaal geworden maar ik moest het even van me aftypen, dat lucht op
Zijn er nog meer vrouwen die dit lezen die terwijl ze op leeftijd zijn ( 38 JAAR )na een miskraam toch weer zwanger zijn geworden die wel goed is verlopen?
Het is een beetje lang verhaal geworden maar ik moest het even van me aftypen, dat lucht op