miskraam

[ANONYMOUS_USERNAME]

Lieve mensen allemaal


Eind januari heb ik een miskraam gehad toen ik elf weken was.
Wat hadden wij veel verdriet!!
De placenta en zeker de navelstreng zagen we heel goed.
Dit was ook voor ons een groot verlies.
Voor ons voelde dit net als of we een goed kind hadden verloren.
Als ik deze verhalen lees, denk ik maken wij ons nie te overdreven druk??
Toch iedereen veel sterkte toegewenst!
(inmiddels ben ik 8 weken zwanger van de derde)

 

[ANONYMOUS_USERNAME]

Ik heb net al gereageerd op jouw topic over jouw onzekerheid.

En nee, je maakt je niet teveel druk. Jouw verdriet is net zo groot als dat van een ander.
Jullie hadden al een mooi toekomstbeeld opgebouwd over een derde kind en dat heb je helemaal bij moeten stellen.
Nu je weer zwanger bent, merk je dat die miskraam toch littekens achterlaat of je nu lang zwanger bent geweest of niet.

Onderga je verdriet en accepteer het gewoon, het hoort er nu bij en is niet zomaar weg te zetten. Wel zal het op den duur slijten en minder worden. En naarmate je langer zwanger bent, zal de onzekerheid ook minder worden. Maar waarschijnlijk gaat die niet meer helemaal  over.
Onbevangen zwanger ben je wellicht bij je eerste 2 geweest, maar dat is jammer genoeg nu over.

Dat wil echter niet zeggen dat je geen gezond kind kunt krijgen, dat bewijs heb je immers al!
Probeer zover dat lukt te genieten!

En als je onzeker bent: zoek dan lekker steun hier op het forum.
De meesten van ons hebben hetzelfde al eens meegemaakt en weten waar ze het over hebben..

Dat is waarschijnlijk de reden dat wij allemaal hier komen, omdat wij allemaal iets willen delen dat onze omgeving niet altijd begrijpt.....procentueel zullen hier dus meer vrouwen vertegenwoordigd zijn die miskramen hebben meegemaakt, dan de gemiddelde vrouw in NL dat heeft. Dat geeft soms ook een vertekent beeld.

Succes

gr mama van MD