Hoi iedereen,
helaas hadden wij 2juli bij de 1e echo al slecht nieuws. ik was 8 weken zwanger maar het vruchtje was maar gegroeid tot 6,5 week en nog geen kloppend hartje te zien. die week daarop moesten we terug komen, omdat de echoscopist zei dat er nog wel een kans was. dat ik gewoon minder ver was dan dat we dachten. eigenlijk wisten na de 1e echo al een beetje hoe het ging aflopen... we hielden er dus wel rekening mee dat het definitief slecht nieuws kon zijn. en ja... het was dus slecht nieuws. op de 2 echo was te zien dat het vruchtje kleiner was geworden. het vruchtje was dus al overleden...
meteen diezelfde dag had de verloskundige een afspraak voor me gemaakt in het ziekenhuis. zodat we daar konden bespreken wat we nu verder wilde. afgelopen vrijdag 11 juli waren we naar het ziekenhuis geweest en kregen de keuze of we de tabletten wilden gebruiken of dat ik gecurreteerd wilde worden. als ik zou kiezen voor de curretage dan zou dat meteen dezelfde dag gebeuren.
uiteindelijk na een tijdje nadenken hadden we samen besloten om toch eerst de tabletten te proberen. omdat we hoopten dat het toch op een redelijke natuurlijke wijze het de miskraam voort zou zetten. zaterdag had ik de tabletten om 8 uur sochtends ingebracht en om ongeveer 11 uur was de vruchtzak er uit gekomen. dit was toch ergens wel een opluchting voor ons (klinkt gek..) even daarna kwamen stukken van de rest eruit en savonds nog één stuk. ik had die hele dag steeds meer last van krampen en de hele dag door erg veel bloedverlies. zondag ook nog redelijk krampen en bloedverlies gehad. maandag wa het wel wat minder, maar nog niet over... toen wist ik al dat de baarmoeder dus nog niet helemaal zou zijn waarschijnlijk. dinsdag hadden we weer een afspraak in het ziekenhuis voor controle. en inderdaad... de baarmoeder was nog niet helemaal leeg. de gyneacoloog zei dat het het was dat ik meteen die dag nog gecurreteerd zou worden. ik had eigenlijk geen andere keus...
vanaf dat moment ging alles er snel. bloed laten prikken, kreeg een bed toegewezen en even daarna kwam er al een verpleegkundige die zei dat ik zometeen al aan de beurt was. om half 12 ben ik naar de operatiekamer gereden en om half 1 werd ik weer wakker. gelukkig snel daarna waren mijn vriend en mijn moeder er om me te steunen.
omdat het vruchtzakje er thuis uit was gekomen had ik het in een bakje gedaan met water. het voelde voor mij ergens wel goed dat het nog in de buurt was, dus had het nog niet weg gedaan. maar gister toen ik het bakje open maakte rook het wel erg. en het kon er niet nog langer staan. gister hebben we het dus weggedaan... ik had niet verwacht dat dat zo moeilijk zou zijn. het idee dat alles nu echt weg is... de zwangerschap... dat het nu echt het einde was.
dit was mijn 2e zwangerschap. de 1e keer was een vroege miskraam. en deze keer dus een missed abortion.
ik heb het er erg moeilijk mee en probeer mijn gevoelens te verstoppen (wat eigenlijk niet goed is). af en toe komen ze naar buiten.
de zwangerschap was niet gepland en ik slikte de pil. maar uiteindelijk waren we er dolgelukkig mee. het is echt klap...
we kregen van de gyneacoloog te horen dat we het beste 1 menstruatie af kunnen wachten en daarna weer zwanger mag worden.
we hopen nu dat we snel weer goed nieuws mogen vertellen...
veel liefs bunny
helaas hadden wij 2juli bij de 1e echo al slecht nieuws. ik was 8 weken zwanger maar het vruchtje was maar gegroeid tot 6,5 week en nog geen kloppend hartje te zien. die week daarop moesten we terug komen, omdat de echoscopist zei dat er nog wel een kans was. dat ik gewoon minder ver was dan dat we dachten. eigenlijk wisten na de 1e echo al een beetje hoe het ging aflopen... we hielden er dus wel rekening mee dat het definitief slecht nieuws kon zijn. en ja... het was dus slecht nieuws. op de 2 echo was te zien dat het vruchtje kleiner was geworden. het vruchtje was dus al overleden...
meteen diezelfde dag had de verloskundige een afspraak voor me gemaakt in het ziekenhuis. zodat we daar konden bespreken wat we nu verder wilde. afgelopen vrijdag 11 juli waren we naar het ziekenhuis geweest en kregen de keuze of we de tabletten wilden gebruiken of dat ik gecurreteerd wilde worden. als ik zou kiezen voor de curretage dan zou dat meteen dezelfde dag gebeuren.
uiteindelijk na een tijdje nadenken hadden we samen besloten om toch eerst de tabletten te proberen. omdat we hoopten dat het toch op een redelijke natuurlijke wijze het de miskraam voort zou zetten. zaterdag had ik de tabletten om 8 uur sochtends ingebracht en om ongeveer 11 uur was de vruchtzak er uit gekomen. dit was toch ergens wel een opluchting voor ons (klinkt gek..) even daarna kwamen stukken van de rest eruit en savonds nog één stuk. ik had die hele dag steeds meer last van krampen en de hele dag door erg veel bloedverlies. zondag ook nog redelijk krampen en bloedverlies gehad. maandag wa het wel wat minder, maar nog niet over... toen wist ik al dat de baarmoeder dus nog niet helemaal zou zijn waarschijnlijk. dinsdag hadden we weer een afspraak in het ziekenhuis voor controle. en inderdaad... de baarmoeder was nog niet helemaal leeg. de gyneacoloog zei dat het het was dat ik meteen die dag nog gecurreteerd zou worden. ik had eigenlijk geen andere keus...
vanaf dat moment ging alles er snel. bloed laten prikken, kreeg een bed toegewezen en even daarna kwam er al een verpleegkundige die zei dat ik zometeen al aan de beurt was. om half 12 ben ik naar de operatiekamer gereden en om half 1 werd ik weer wakker. gelukkig snel daarna waren mijn vriend en mijn moeder er om me te steunen.
omdat het vruchtzakje er thuis uit was gekomen had ik het in een bakje gedaan met water. het voelde voor mij ergens wel goed dat het nog in de buurt was, dus had het nog niet weg gedaan. maar gister toen ik het bakje open maakte rook het wel erg. en het kon er niet nog langer staan. gister hebben we het dus weggedaan... ik had niet verwacht dat dat zo moeilijk zou zijn. het idee dat alles nu echt weg is... de zwangerschap... dat het nu echt het einde was.
dit was mijn 2e zwangerschap. de 1e keer was een vroege miskraam. en deze keer dus een missed abortion.
ik heb het er erg moeilijk mee en probeer mijn gevoelens te verstoppen (wat eigenlijk niet goed is). af en toe komen ze naar buiten.
de zwangerschap was niet gepland en ik slikte de pil. maar uiteindelijk waren we er dolgelukkig mee. het is echt klap...
we kregen van de gyneacoloog te horen dat we het beste 1 menstruatie af kunnen wachten en daarna weer zwanger mag worden.
we hopen nu dat we snel weer goed nieuws mogen vertellen...
veel liefs bunny