Sorry lieve meiden, maar weer even mijn verhaal spuwen. Vorige keer ook al verteld over mijn miskraam en nu, 2 maanden verder hoor ik nu 10 weken zwanger te zijn.
Het rare is: vanaf het begin voelde ik geen "band". Klinkt stom, maar ik voelde gewoon dat er iets mis was. Dus, bij de vk geweest en alles laten onderzoeken. De eerste keer dachten ze dat ik gewoon nog niet zo ver zwanger was, dus moest ik gewoon een week later nog eens komen. Toen was het wel weer iets gegroeid, maar niet zoals het hoort.
Dit keer wel een foetaal deel gezien, maar het hartje klopt niet en dat hoort dus wel het geval te zijn.
Heel raar verhaal: Ik hoor nu 10 weken zwanger te zijn, het vruchtje is volgens echo maar 6 weken en 4 dagen oud.
Volgende week naar gyneacoloog omdat de miskraam niet uit zichzelf lijkt weg te gaan en uit te sluiten dat het hartje nog gaat kloppen. Ik heb er al afscheid van genomen, neemt niet weg dat ik hier weer heel verdrietig om was. Dit is derde miskraam en ik ben er wel een beetje klaar mee.
Hoeveel emotie moet je nog over hebben? Gelukkig zit het mijn gezinsleven niet in de weg, want ik ben supergelukkig met mijn dochter en ze verbaasd me iedere dag weer en daar geniet ik van en wat niet wil, of niet gegund is, dan maar niet. Dan leg ik me er bij neer......... Maar, dan wil ik het wel zeker weten. Wij moeten geen tweede kindje, maar zouden het gewoon wel graag willen.
Bedankt voor het luisteren!
Liefs, Irene
Het rare is: vanaf het begin voelde ik geen "band". Klinkt stom, maar ik voelde gewoon dat er iets mis was. Dus, bij de vk geweest en alles laten onderzoeken. De eerste keer dachten ze dat ik gewoon nog niet zo ver zwanger was, dus moest ik gewoon een week later nog eens komen. Toen was het wel weer iets gegroeid, maar niet zoals het hoort.
Dit keer wel een foetaal deel gezien, maar het hartje klopt niet en dat hoort dus wel het geval te zijn.
Heel raar verhaal: Ik hoor nu 10 weken zwanger te zijn, het vruchtje is volgens echo maar 6 weken en 4 dagen oud.
Volgende week naar gyneacoloog omdat de miskraam niet uit zichzelf lijkt weg te gaan en uit te sluiten dat het hartje nog gaat kloppen. Ik heb er al afscheid van genomen, neemt niet weg dat ik hier weer heel verdrietig om was. Dit is derde miskraam en ik ben er wel een beetje klaar mee.
Hoeveel emotie moet je nog over hebben? Gelukkig zit het mijn gezinsleven niet in de weg, want ik ben supergelukkig met mijn dochter en ze verbaasd me iedere dag weer en daar geniet ik van en wat niet wil, of niet gegund is, dan maar niet. Dan leg ik me er bij neer......... Maar, dan wil ik het wel zeker weten. Wij moeten geen tweede kindje, maar zouden het gewoon wel graag willen.
Bedankt voor het luisteren!
Liefs, Irene