misselijkheid en werken

A

ANONYMOUS_USERNAME

Hoi dames,

Ik ben nu 5 a 7 weken zwanger en aan het spijbelen van werk. Ik heb vannacht tot vanochtend 6x moeten overgeven en ik voel me zo slap als een vaatdoek en nog steeds misselijk. Tot nu toe heb ik het nog niet zo erg gehad, alleen misselijk 's ochtends (na een crackertje kon ik gewoon opstaan) en af en toe een beetje op m'n werk zonder over te geven. Ik hoop niet dat de trend nu is gezet. Maar als dit vaker voorkomt, is het dan niet verstandig om mijn baas en directe collega's in te lichten? Of hoe houden jullie het verborgen?

Volgende week hebben wij een teametentje en ik ben aan het overwegen om het dan al te vertellen. Vooral omdat ik bang ben dat er toch al vermoedens zijn. Bovendien zullen de vermoedens alleen maar versterkt worden als ze zien dat ik geen wijn drink (ze weten dat ik een wijnliefhebber ben!).

Wie heeft ervaring in het eerder vertellen aan je werkgever dan pas in de "veilige periode"?

Groeten,
Lisa
 
Hoi,

eigenlijk hoor ik op het forum zwanger worden, maar ik lees hier wel eens mee.

ik heb 2 kinderen en bij allenei vanaf week 6 doodziek, en dat duurden 9 maand!!
ik kon niet meer werken van af het begin niet meer. ik heb bij de eerste 13 keer in het ziekenhuis gelegen ivb met uitdrogen. ik was de hele dag door misselijk en overgeven elk half uur. ik hoop dat jij er snel weer af zult zijn, maar ik zou het gewoon zeggen op het werk, dan weten ze ervan als je het vaker moet laten afweten. ik heb 9 maand niet meer kunnen werken, en ze snappen het echt wel hoor.
heel veel sterkte!!!


groetjes Tamara
ronde 17 3e kindje
 
Hoi, ik heb het mijn baas verteld toen ik 9 weken zwanger was, omdat ik toen zo misselijk was en het niet meer op een griepje kon gooien (juli vorig jaar). Vervolgens heb ik door de misselijkheid 11 weken in de ziektewet gezeten. Dus als je dat wil kun je het ook gewoon vertellen, dan is het in ieder geval eruit. En als het alsnog fout gaat, dan snappen de mensen ook meteen waarom jij je rot voelt.
Birgit
 
hoi,

Ik heb het mijn collega's verteld toen ik 8 of 9 weken zwanger was, want ik was zo slecht gehumeurd en moe dat ik wel met een verklaring moest komen.
En inderdaad als het mis zou gaan is het ook prettig als mensen al wisten dat je zwanger was.
Wat ik een beetje typisch vind is dat je s nachts zo moet overgeven. Zou je niet gewoon een buikgriep erbij hebben? Al   kan het voor iedereen anders zijn denk ik.
Ik ben de eerste 14 weken heel de dag door misselijk geweest maar heb nooit echt overgegeven,
groeten Elke
 
Bedankt voor jullie reacties!

De misselijkheid is constant licht aanwezig, maar was gelukkig niet zo erg als vorige week. Heb inderdaad ook even aan een voedselvergiftiging moeten denken, maar er kwam geen eten mee. Maar goed, heb gelukkig wel gewoon kunnen werken.

En... het gevreesde etentje heb ik gisteren gehad. Het begon al toen mijn baas voor iedereen wijn bestelde. Ik heb toen tegen de serveerster gezegd dat ik liever een fris wilde. Grote ogen, en een opmerking van "ja ja, zeker aan een antibioticakuur". Daar kwam nog bij dat ik net die dag te horen heb gekregen dat ik promotie heb gekregen, en daar werd op getoost. Bij de opmerking "en op een nieuw leven" werd ik zo oncomfortabel dat ik knalrood werd. Na het diner heb ik het toch maar aan mijn baas verteld! Hij reageerde gelukkig wel ok, maar toch voelt het (nog) niet helemaal fijn. Was het voor jullie een opluchting toen jullie het hadden verteld, of hadden jullie ook dit dubbele gevoel?

Groetjes,
Lisa
 
ik vertelde het mijn baas door de telefoon, omdat hij op een andere locatie werkt. Hij reageerde als een boer met kiespijn: ah ja...leuk zeg.
verolgens ging de baan waar we al een half jaar over aan het praten waren op een andere locatie keihard niet door, terwijl er niks zou veranderen, de verhuizing zouden we ondanks de baby door laten gaan en ik stond al lang en breed op de wcahtlijst voor kinderopvang. Maar nee, een pasbevallen moeder is te weinig flexibel..
groeten Elke (24w)
 
Hallo allemaal,

Ik ben nu 7 weken zwanger en heb t vorige week toen ik t net wist al tegen mijn beide collega's verteld waarvan 1 mijn directeur is. Ik had zoiets van dan weten ze iig wat er met mij aan de hand is als ik steeds naar de toilet moet of ik gewoon me dag niet heb. Daarnaast mocht t niet goed gaan, vind ik t ook belangrijk om er met hun over te praten.
 
Succes allemaal!

Gr, Liane
 
Ik heb dezelfde ervaring als Iiane, beide keren snel verteld. Dat beviel me prima. Trouwens, ik heb het de omgeving ook al na een week of 10 verteld hoor, het kwam toevallig zo uit. Ik houd ook niet van liegen of van die pijnlijke situaties, waarin ik mogelijk voor het blok wordt gezet, dus dan het nieuws maar de deur uit.

Groetjes,
Tamara
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan