MK

A

Anoniem

Guest
Hallo allemaal. Vorige week kon ik hier vol trots aan jullie vertellen dat we zwanger waren!! 1 dag voor dat we op vakantie gingen naar het zonnige zuiden, een positieve test. Wat waren we blij. Wederzijdse ouders ook, die hadden we het alvast verteld voordat we op vakantie gingen. En toen ging het in de vakantie mis....Afgelopen maandag morgen naar het toilet, en ja bloed. Schrok me helemaal dood, wat was dit nu. Zit je in het buitenland, zo onzeker als wat, dus toch maar even mijn eigen huisarts gebeld, en die zei geen paniek, als je geen buikkrampen hebt en geen stolsels verliest, is er niks aan de hand. Dus even weer blij, maar in de loop van de dag werd het alleen maar erger met het bloeden, en toen wisten we het.....De prille zwangerschap was voorbij. En toen wou ik alleen nog maar naar huis, maar we gingen pas 's woendags terug. We voelden ons zo klote, vooral dei 1e dag, wat heb ik gehuild. Waarom moest mij dit nu weer overkomen, en dan ook nog in het buitenland!! Gelukkig 's woensdags morgens vroeg teruggevlogen, en toen moesten we het slechte nieuws thuis ook nog vertellen. Gelukkig leefde iedereen met ons mee, en zijn we nu een beetje aan het idee gewend. Maar het verdriet is er nog steeds. Terwijl ik dit typ, heb ik ook weer een brok in mijn keel. Bij de huisarts geweest gisteren, en die zei ook dat het een miskraam was geweest. Dus we gaan weer voor een volgende ronde. Liefs Jos.
 
Hi Jos,

Jakkie, krijg helemaal rillingen over mijn lichaam........
Shit joh, want jullie kleine geluk nu al ontnomen. Dat is gewoon niet eerlijk.
Ik heb er eigenlijk niet veel woorden voor........
Het is gewoon Klote.
Als je nog iets kwijt wil weet je ons te vinden......

Meid, Heel veel strekte!!!

Dikke knuffel Flower
 
Lieve Jos,

Veel sterkte en geef het een plekje. Ook al is het nog pril het verdriet is er niet minder om!

Liefs Sophia
 
ach meissie wat erg voor jullie. En dan ben je ook nog eens op vakantie het is al heel erg en als je dan ook nog in een vreemde omgeving zit. Ik kan er helaas over mee praten alleen kwamen wij erachter dat we een echo lieten maken, dacht dat ik zo ongeveer 10 weken was maar later bleek dat het met 6 weken al was gestopt met groeien.

Ik zelf ben nu weer zwanger nog maar heel pril en dus ook heel onzeker.Dat blijf je toch wel als je zoiets hebt meegemaakt, maar het zal nu toch wel goed gaan ik ga er vanuit, bij andere gaat het ook goed dus bij ons ook.

Ik hoop voor je dat je weer snel zwanger wordt zodat je het een plekje kan geven.

Heel veel sterkte
Veel liefs
Brenda
 
Jeetje wat erg. Wat gebeurt dat toch vaak hè eigenlijk, tenminste wat ik lees :(
Ik hoop dat het bij mij goed blijft gaan, ben nu 5 weken. Hoeveel weken was jij dan?

Heel veel sterkte en hopelijk krijg je ooit een kleintje weer

xxx
 
Hoi,
ik ben ook vijf/ zes weken zwanger. en ik kan me zo goed indenken hoe het voelt...
Probeer je verdriet te uiten, en geef er aan toe. Het was echt een kindje van jullie, en dat is echt ingrijpend. Heeeeel veel sterkte!
Marian
 
Wat vreselijk voor je... heel veel sterkte voor jou en je man!
 
Oh, Jos, wat is dit erg.... zit je net op die roze wolk en dan word je er met een smak weer afgedonderd.

Ik hoop dat jullie het allemaal een beetje kunnen verwerken en wens jullie daar veel sterkte mee!

Liefs, Juul
 
Terug
Bovenaan