Lieve allemaal,
nadat ik een tijdje terug voornamelijk op de gewone zwangerschapsforum zat en me daar steeds meer zat te ergeren aan mensen die klagen dat ze na ronde 2 nog steeds niet zwanger zijn, kom ik nu hier heen..........
Ik zal me even voorstellen, ik ben Sjurtjuh! ben 22 jaar en al 7 jaar samen met mijn vriend.
ik ben in augustus 2005 gestopt met het slikken van de pil, en wat bleek, ik was na 4 maanden zwanger... ow wat waren we blij!!!
Helaas kreeg ik na 8,5 week op de eerste echo te horen dat de hartactie van ons kindje gestopt was en het dus een miskraam was.....
totaal geshockeerd en vooral erg verdrietig gingen we naar huis, wachten totdat ik zou gaan vloeien, maar dit gebeurde niet, en 3 weken later ( PAS!) ben ik gecurreteerd.....
Nog een nagesprek gehad een week later, en tot ziens mevrouw sterkte ermee!!! helemaal geen onderzoek of wat dan ook meer!
anyway.......er was ons geadviseerd even mijn lichaam rust te gunnen en zo wie so een maand te wachten.....dit advies heb ik in de wind geslagen, omdat ik voor mijn gevoel toch niet binnen een maand weer zwanger zou zijn.....
nou dat gevoel klopte.......dit is inmiddels 19 maanden geleden.....en ik ben nog niet zwanger.....al 19 maanden elke maand spanning.....en al 19 maanden weer een teleurstelling te verwerken!!!
4 weken geleden kreeg ik ineens ontzettende last van mijn buik, zomaar uit het niets...het ging maar niet weg en om een lang verhaal nog langer te maken
kwam het er op neer dat ik na 3 dagen huisartsenpost in en uit ben ik opgenomen in het ziekenhuis met een enorme baarmoeder/ eierstok/ eileider/ schede ontsteking en blaasontsteking.
Ik schrok natuurlijk wel erg, want ow neeee niet dat gebied, niet juist die dingen waarvan ik al 19 maanden hoop dat ze het doen voor me.
ik ben nu nog aan het herstellen daarvan, maar door dit uiteindelijk toch (serieus genomen ) en hierdoor nu onder behandeling bij de gyn.....
Mijn grote angst is toch dat deze ontstekingen en ellende in mijn lijf ervoor hebben gezorgd dat ik nog niet zwanger ben....dit word nu onderzocht,
is het de reden dat ik nog niet zwanger ben?
ben ik onvruchtbaar geworden door al deze ontstekingen?, want; hoe lang zit het er al,
heeft mijn curretage hier iets mee te maken?
al deze vragen spelen door mijn hoofd,
Mijn vriend heeft vorige week een sperma onderzoek laten doen, en daar krijgen we vrijdag de uitslag van, we denken dat dit wel goed zit, maar voor alle zekerheid toch maar even doen!!!
In ieder geval ben ik erg zenuwachtig, en al die mensen die tegen me zeggen meid: het komt wel goed, leg het naast je neer dan ben je zo zwanger.........
tegen die mensen zeg ik: maar hoe kan ik er nou niet mee bezig zijn? het beheerst al 19 maanden me gedachten gang.......LAAT ME MAAR!
nu heb ik dus vrijdag weer een controle, en de uitslag van mijn vriend,
ikzelf moet op de 10e dag na de 1e dag van mijn ongesteldheid langskomen voor een eicelrijpingsonderzoek.........
alleen nu ben ik voor het eerst 4 dagen overtijd, ben altijd regelmatig, en gister had ik rose bloed met afvegen, dus ik d8, ok ik ben ongi, maar bij de 2ex afvegen zat er geen bloed alleen heel veel slijm aan mijn papiertje en ook vandaag geen bloed maar slijm.......5 dagen geleden al een test gedaan die negatief was.........dus ik denk dat ik niet zwanger ben, ik voel me ook niet zwanger, en de hoop op zwanger zijn is deze maand nihil.........
ik krijg vrijdag tijdens mijn controle een inwendige echo.....dus ik hoor het allemaal wel..........
in ieder geval is het zwanger worden ipv leuk zijn op dit moment een obsessie en angst aan het worden en ik hoop dat dit gevoel gauw over gaat!!!
en ow ja ....wat ook niet helpt is dat het hier waar ik woon en in mijn familie en vrienden kring een babyboom is..........iedereen word maar zwanger om me heen.....
nou ja.........ik ben blij dat ik het even op "papier" heb gezet, want het lucht wel op.......
ik hoop dat iemand dit gevoel mischien herkent zodat ik er lekker ff mee kan kletsen hier op het forum....want voor me gevoel snappen de mensen in mijn naaste omgeving mij niet wat dit betreft.................
ik hoop dat mijn verhaal duidelijk is en niet onsamenhangend!!!
Hele dikke kus aan iedereen, Liefs Sjurtjuh!
nadat ik een tijdje terug voornamelijk op de gewone zwangerschapsforum zat en me daar steeds meer zat te ergeren aan mensen die klagen dat ze na ronde 2 nog steeds niet zwanger zijn, kom ik nu hier heen..........
Ik zal me even voorstellen, ik ben Sjurtjuh! ben 22 jaar en al 7 jaar samen met mijn vriend.
ik ben in augustus 2005 gestopt met het slikken van de pil, en wat bleek, ik was na 4 maanden zwanger... ow wat waren we blij!!!
Helaas kreeg ik na 8,5 week op de eerste echo te horen dat de hartactie van ons kindje gestopt was en het dus een miskraam was.....
totaal geshockeerd en vooral erg verdrietig gingen we naar huis, wachten totdat ik zou gaan vloeien, maar dit gebeurde niet, en 3 weken later ( PAS!) ben ik gecurreteerd.....
Nog een nagesprek gehad een week later, en tot ziens mevrouw sterkte ermee!!! helemaal geen onderzoek of wat dan ook meer!
anyway.......er was ons geadviseerd even mijn lichaam rust te gunnen en zo wie so een maand te wachten.....dit advies heb ik in de wind geslagen, omdat ik voor mijn gevoel toch niet binnen een maand weer zwanger zou zijn.....
nou dat gevoel klopte.......dit is inmiddels 19 maanden geleden.....en ik ben nog niet zwanger.....al 19 maanden elke maand spanning.....en al 19 maanden weer een teleurstelling te verwerken!!!
4 weken geleden kreeg ik ineens ontzettende last van mijn buik, zomaar uit het niets...het ging maar niet weg en om een lang verhaal nog langer te maken
kwam het er op neer dat ik na 3 dagen huisartsenpost in en uit ben ik opgenomen in het ziekenhuis met een enorme baarmoeder/ eierstok/ eileider/ schede ontsteking en blaasontsteking. Ik schrok natuurlijk wel erg, want ow neeee niet dat gebied, niet juist die dingen waarvan ik al 19 maanden hoop dat ze het doen voor me.
ik ben nu nog aan het herstellen daarvan, maar door dit uiteindelijk toch (serieus genomen ) en hierdoor nu onder behandeling bij de gyn.....
Mijn grote angst is toch dat deze ontstekingen en ellende in mijn lijf ervoor hebben gezorgd dat ik nog niet zwanger ben....dit word nu onderzocht,
is het de reden dat ik nog niet zwanger ben?
ben ik onvruchtbaar geworden door al deze ontstekingen?, want; hoe lang zit het er al,
heeft mijn curretage hier iets mee te maken?
al deze vragen spelen door mijn hoofd,
Mijn vriend heeft vorige week een sperma onderzoek laten doen, en daar krijgen we vrijdag de uitslag van, we denken dat dit wel goed zit, maar voor alle zekerheid toch maar even doen!!!
In ieder geval ben ik erg zenuwachtig, en al die mensen die tegen me zeggen meid: het komt wel goed, leg het naast je neer dan ben je zo zwanger.........
tegen die mensen zeg ik: maar hoe kan ik er nou niet mee bezig zijn? het beheerst al 19 maanden me gedachten gang.......LAAT ME MAAR!
nu heb ik dus vrijdag weer een controle, en de uitslag van mijn vriend,
ikzelf moet op de 10e dag na de 1e dag van mijn ongesteldheid langskomen voor een eicelrijpingsonderzoek.........
alleen nu ben ik voor het eerst 4 dagen overtijd, ben altijd regelmatig, en gister had ik rose bloed met afvegen, dus ik d8, ok ik ben ongi, maar bij de 2ex afvegen zat er geen bloed alleen heel veel slijm aan mijn papiertje en ook vandaag geen bloed maar slijm.......5 dagen geleden al een test gedaan die negatief was.........dus ik denk dat ik niet zwanger ben, ik voel me ook niet zwanger, en de hoop op zwanger zijn is deze maand nihil.........
ik krijg vrijdag tijdens mijn controle een inwendige echo.....dus ik hoor het allemaal wel..........
in ieder geval is het zwanger worden ipv leuk zijn op dit moment een obsessie en angst aan het worden en ik hoop dat dit gevoel gauw over gaat!!!
en ow ja ....wat ook niet helpt is dat het hier waar ik woon en in mijn familie en vrienden kring een babyboom is..........iedereen word maar zwanger om me heen.....
nou ja.........ik ben blij dat ik het even op "papier" heb gezet, want het lucht wel op.......
ik hoop dat iemand dit gevoel mischien herkent zodat ik er lekker ff mee kan kletsen hier op het forum....want voor me gevoel snappen de mensen in mijn naaste omgeving mij niet wat dit betreft.................
ik hoop dat mijn verhaal duidelijk is en niet onsamenhangend!!!
Hele dikke kus aan iedereen, Liefs Sjurtjuh!