moeders juni 2006

A

Anoniem

Guest
                                                                              Nou, zet 'm op!






                                                               
 
Hoi hoi,

Ik zet me reactie hier neer, want ik ben eigenlijk van het voorjaar 2006 forum. Onze dochter is van 9 mei 2006.  Maar daar was het zo stil. Ik ben hier gekomen omdat ik een oproepje had geplaatst aan Cissy over een knuffelbeestje en ik werd gelijk uitgenodigd om mee te komen "forummen".   En dat heb ik gelijk gedaan en tja het is erg verslavend hahaha.

Groetjes Yvette mv Maxime
 
Hoi,

Ik lees hier meestal alleen, en reageer af en toe. De juni2006-mama's hebben destijds een eigen MSN-forum aangemaakt. Net voordat we eraf gegooid zijn.

Maar goed. Ik was 25 juni uitgeteld. Maar ons meisje wilde niet zolang wachten. Vanaf week 30 heb ik weeënaktiviteit gehad. En moest het dus ook rustiger aan doen. (dat lukt ook met een peuter van 3!) Met week 34 ben ik de eerste keer opgenomen met echte weeën. Gelukkig zette het niet door. Maar ik moest wel 3 dagen blijven. Vanaf toen ook onder controle van de gyn, maar ook nog bij de vk geweest. Met 35,3 ben ik weer opgenomen. Weer serieuse weeën en hogere bloeddruk. Eiwitten in de urine, dus alleen uit bed voor wassen en plassen. Weer niks doorgezet. Op maandag 29 mei werd ik om 17.00 uur naar huis gestuurd. Die nacht kreeg ik om 1.00 uur mijn eerste wee. Ik merkte gelijk dat deze echt heftig waren. Maar omdat ik niet weer voor Jan Piep naar het ziekenhuis wilde hebben we de vk gebeld. Kreeg de inval vk en stagiaire. 2 cm ontsluiting! En omdat ik pas 36 weken was werd in naar het ziekenhuis gestuurd. Joehoe, met weeën in de auto! Het ritje dat normaal zeker een kwartier duurt heeft nu maar 9 min geduurd. Gelukkig was het nacht, en rustig op de snelweg. Om 2.45 uur was ik in het ziekenhuis. Daar had ik al 5 cm. Dus geen pijnstilling meer. (mijn eerste bevalling heeft 44 uur geduurd, dus vandaar dat ik pijnstilling wilde. Ik ging uit van een langdurige bevalling) Om 4.15 uur had ik volledige ontsluiting, en mocht ik persen. Ik geloofde het eerst niet, en was bang om te persen.  Maar na 3 persweeën ging de knop om. Om 4.55 uur is onze dochter Danae geboren.  4 weken te vroeg, maar 3165 gram zwaar en 48 cm groot. Helaas bleek ze (ondanks haar goede gewicht) een echte prematuur te zijn. Haar drinkreflex werkte niet geweldig. Ook is ze erg geel geworden. Hoefde net niet onder de lamp. We hebben 11 dagen in het ziekenhuis gelegen. Ik op de kraam, Danae op de kinderafdeling. (omdat ze een sonde gehad heeft) Maar toen mochten we lekker naar huis. Geen kraamzorg meer gehad. Dit omdat ik ervoor gekozen had om bij haar in het ziekenhuis te blijven, i.v.m. BV geven. Eénmaal thuis ging het gelukkig gelijk goed. Inmiddels is ze bijna 15 maanden oud. Aan niks is meer te merken dat ze te vroeg geboren is. Ze eet als een bouwvakker! Ze ontwikkeld zich razendsnel. Ze loopt steeds meer los. Maar kruipen vind ze vaak handiger.Ze klimt overal op, en zit overal aan.  Ze kletst ons de oren van het hoofd. Kortom: handen vol werk met het dametje!

Groetjes, Cathy
Mama van Thom (maart 2003) en Danae (30 mei 2006)
 
Haha, dom rund! Ik ging er vanuit dat het om het bevallingsverhaal ging!

Ik hing al even op het forum. In eerste instantie raakte ik begin 2005 zwanger. Ik zou in november uitgeteld zijn. Dat mocht helaas niet zo zijn. Ik kreeg een mk. Maar ik ben gewoon op het forum gebleven. Toen ik na 6 rondes weer zwanger raakte kwam ik op het juni 2006 forum terecht. En daar ben ik blijven hangen. Ik forum nog steeds met deze dames op het MSN-forum van de junimama's. Heb altijd veel aan dit forum gehad. Vandaar dat ik nog steeds lees hier. Maar ik reageer niet vaak meer.
Ja, ik "herken" veel dames van het zwanger worden-forum. Heb de meesten ook gevolgt. De meesten zijn inmiddels bevallen of zwanger. Sommigen al voor een tweede keer zwanger! En een paar zijn het medische circuit in gegaan.

Groetjes, Cathy
 
Nou, ik ben mama geworden op 7 juni 2006 van een dochtertje, Lyvana. Het is een lieverd, alhoewel ze nu steeds meer kattekwaad gaat uithalen. De pijn van de bevalling zou ik niet meer weten, het was wat dat betreft een eitje...haha.

Lyvana is nu gelijk met haar opa jarig. Dat was niet de planning, want ik was uitgerekend op 1 juni...maar blijkbaar wilde ze opa een cadeautje geven om nooit meer te vergeten! Dat is in ieder geval gelukt, want opa en zij zijn twee handen op een buik!!

Nou tot schrijfs maar weer. Ga nu eerst even iemand op haar kleine dondertje geven...!

Groetjes,
Jessica
 
Terug
Bovenaan