Gecondoleerd nog!
Mijn moeder is afgelopen oktober overleden, ze was al jaren ziek en onze band was daardoor heel moeizaam. We hadden eigenlijk weinig contact. Haar laatste maanden waren verschrikkelijk, ze was er zo slecht aan toe fysiek en mentaal. Maar wel 'fijn' dat we elkaar toen eigenlijk nog veel hebben gezien. Ruim 2 maanden daarna werd ik zwanger van ons eerste kindje, na ruim 2,5 jaar proberen, en ben nu 29 weken.
Hier dus eigenlijk een heel ander verhaal, geen oppasoma, geen raad en daad.. maar toch vind ik deze tijd soms ook moeilijk. Maar meer dat ik soms denk, mijn moeder heeft dit ook allemaal gedaan: kleertjes gekocht, mijn naam bedacht, gefantaseerd over haar leven met mij.. en tóch is het allemaal gelopen zoals het is gegaan.. Dat maakt me wel verdrietig soms.
Het lijkt me heel pittig om je moeder in deze tijd te moeten missen terwijl jullie band dus heel goed was. Veel sterkte de komende tijd!
