moeilijk geval

A

ANONYMOUS_USERNAME

Hallo allemaal,
tjee, een paar dagen niet geweest en dan heb je het echt ff druk met teruglezen!!! Heerlijk, maar tegelijkertijd ook lastig om te lezen...ik wilde dat ik op de NOD lijst kon, maar we hebben nu toch defintief besloten dat we niet gaan beginnen voordat we uitsluitsel hebben of ik opgenomen kan worden of niet. De kans is eigenlijk gewoon 98% dat ik vanaf volgende maand een half jaar 'intern' ben en dan moet ik echt aan mijzelf werken en niet met een half hoofd bij zwanger-worden zitten...dat gaat niet...Ik wil het heel graag, maar het is niet verstandig. Moeilijke beslissing, maar uiteindelijk het beste...weet je (jullie...) ik was van de week bij de pychiater en heb het voorgelegd. ook eerlijk verteld hoe ik me voelde en dat ik dacht dat het wel eens heel goed voor mij kon zijn om een kindje te hebben; verantwoordelijkheid en structuur. De psychiater zei daarop dat dat natuurlijk wel heel egoistisch was...ik moet zelf verantwoordelijk zijn en structuur bieden aan het kindje, dat hoeft dat kindje niet aan mij te geven....zo erg dat ik dat zelf niet bedacht. dat ik echt dacht dat het goed voor me zou zijn...walgelijk eigenlijk, maar goed, laten we maar zo zeggen; ik ben er op tijd achter gekomen! Lieve meiden, ik wens jullie natuurlijk alle goeds, veel klusplezier en een hele fijne zwangerschap (want die kijkt al om het hoekje hoor, echt waar!!!)
heel veel liefs
Cathy
 
Het lijkt me erg moeilijk om zo'n beslissing te nemen, maar ik denk dat je er idd goed aan doet. Eerst maar eens zorgen dat je zelf helemaal lekker in je vel zit, en dan weer verder gaan kijken. Ik wil je heel veel sterkte wensen en ik weet zeker dat het jou in de toekomst ook gegund is om zo'n kleintje in je armen te houden.
 
Hoi Cathy,
wil je even een hart onder de riem steken... jeetje,meis wat moeilijk allemaal! maar wel heel goed van je zo'n beslissing! ik weet;als zus van een borderliner hoe het is en hoop dat je er intern uitkomt. hopelijk heb je veel steun aan je omgeving.
en weet je; jullie toekomstige kindje kan tegen die tijd alleen maar heel trots op je zijn.....want het heeft er weinig aan als haar/zijn moeder er niet voor hem/haar kan zijn!

heel veel sterkte en tot ziens!!!
gr. van petra
 
Hi Cathy, heel dapper van je dat je de strijd aangaat hoor! Hierboven hoor ik dan ook nog de term borderline vallen..wel kunnen we de hand schudden. Ik zal je een klein beetje van mijn story vertellen..Ik ben 6,5 jaar geleden met borderline gediagnostiseerd..opnames, medicijnen en ook een jaar intern om aan mijzelf te werken (psychotherapeutisch centrum) Heel zwaar, maar het gaat nu heel goed met mij..stabiel (al 3 jaar), evenwichtige relatie, vrijwilligers werk en ja zeker wel s mijn ups and downs ,maar ik heb mijzelf best leren kennen en weet er prima mee om te gaan!K weet ook dat de kinderwens voor mij geen bevlieging of vervanging is! Ik kan t best aan!
Ik wens je veel strekte toe de komende tijd! En ik sluit me helemaal aan bij de woorden van petra!
Groetjes simoon
 
Hoi Cathy

Wat goed van je dat je nu eerst voor 100% aan jezelf gaat werken.
Misschien kom je er dan straks wel twee keer zoveel sterker uit en dan kan je alsnog weer beginnen.
Ikzelf heb ook borderline en bij mij moest er ook heel veel tijd ,energie en en door zware tijden heen gaan om te komen waar ik nu ben en ook al heb ik nog wel moeilijke periodes ik ben sterk genoeg om hopenlijk een kindje te krijgen.
En ook voor jouw komt die tijd heus wel
Heel veel sterkte
Groetjes phoebe
 
lieve meiden,
dank voor deze lieve steun! Ik kom zeker terug...geef me een half jaar...misschien iets meer en dan ga ik helemaal mee ...trouwens...dan zijn jullie hopelijk allemaal al weg hier ....nou ja. bedankt iig...
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan