Pfff wat een weekend....zaterdag was het precies een jaar geleden dat David geboren is met 12 weken. En 14 week zwanger dus je kunt je voorstellen dat ik helemaal vol emoties zat.
Niemand snapte het leek wel of iedereen vergeten was wat er een jaar geleden gebeurt was met mij en mijn gezin. Zelfs m'n man heeft er niet aan gedacht.
En toen ik het zei was het van och meis, maar je hebt nu toch wat moois daar moet je maar niet aan denken!
Hoezo niet aan denken, ik mis hem nog elke dag en natuurlijk ben ik blij dat we nu weer zwanger zijn en dat we verder zijn dan bij hem, maar jeetje dit is ook gebeurt en ik vind niet dat ik dat nu al moet vergeten, kan ik ook niet trouwens, want het was de meest heftige ervaring die ik ooit heb meegemaakt.
Ik moest dit even kwijt, sorry......maar hoop dat jullie het wel begrijpen.
Niemand snapte het leek wel of iedereen vergeten was wat er een jaar geleden gebeurt was met mij en mijn gezin. Zelfs m'n man heeft er niet aan gedacht.
En toen ik het zei was het van och meis, maar je hebt nu toch wat moois daar moet je maar niet aan denken!
Hoezo niet aan denken, ik mis hem nog elke dag en natuurlijk ben ik blij dat we nu weer zwanger zijn en dat we verder zijn dan bij hem, maar jeetje dit is ook gebeurt en ik vind niet dat ik dat nu al moet vergeten, kan ik ook niet trouwens, want het was de meest heftige ervaring die ik ooit heb meegemaakt.
Ik moest dit even kwijt, sorry......maar hoop dat jullie het wel begrijpen.