moeilijk

Eind oktober is mijn zwangerschap helaas uitgelopen in een miskraam. Ik heb hier erg veel verdriet van gehad. Doordat er dat jaar al heel veel nare dingen gebeurd waren is het me allemaal teveel geworden en ben in een diepe depressie geraakt. Hiervoor ben ik nu aan de medicijnen en in therapie.
Een nieuwe zwangerschap zit er op het moment dus helaas niet in. Ik zou het dolgraag willen, maar moet eerst weer beter zien te worden zodat ik weer gewoon kan werken en weer blij kan zijn.
waar ik nu heel veel moeite mee heb is dat mijn beste vriendin zwanger is. Ze is 2 weken verder als ik zou zijn geweest en dat werkt heel confronterend.
Ze was hier net en ondanks dat ik zoo blij voor haar ben vind ik het zo moeilijk om haar dikke buik te zien. moet er nu gewoon een beetje om huilen. Ik wil ook weer zo graag. Als ik niet in die depressie was geraakt waren we allang weer begonnen. Ik ben zo ontzettend jaloers en dat hoort helemaal niet bij mij.
Ik weet eigenlijk niet goed waarom ik dit verhaal hier neer zet, maar wil het gewoon even kwijt.
Groetjes
Elisa
 
Mijn topic lees je enkele berichten hieronder, ik heb 2 miskramen achter elkaar gehad.
Lichamelijk gaat het goed, maar de tweede heeft er in gehakt.
Een kennis van mij was gelijk met mij zwanger en ik heb het daar ook moeilijk mee, maar dat is toch logisch?? Je ziet haar buik groeien en jou buik had ook zo gegroeid. Dat is gewoon pijnelijk. Voorderest ben ik niet jaloers of zo.
Sterkte
 
Hoi Elisa,
Ik heb 23 november een miskraam gehad, dus wat dat betreft weet ik hoe je je voelt. Ik vind het soms zo oneerlijk dat alles altijd tegelijk lijkt te komen... Je hebt het ene nog niet verwerkt of het volgende komt alweer. Ik vind het erg rot voor je dat het niet goed met je gaat. Maar besef wel dat je je zo mag voelen en dat het goed is om dat te laten zien! Mensen zien dan tenminste wat er in je omgaat. Zeker wat betreft je vriendin, zij zal toch wel begrijpen dat je je zo dubbel voelt over haar zwangerschap? Mijn beste vriendin heeft niet lang geleden te horen gekregen dat ze geen kinderen mag, i.v.m. een hartkwaal. Ik weet dus hoe dubbel het allemaal kan zijn, maar praten helpt! En tijd heelt de wonden, jouw tijd voor een gezond kindje komt nog wel! Je moet nu eerst aan jezelf denken en goed voor jezelf zorgen.
Veel sterkte!!!
 
Hoi Elisa,
Ik snap volkomen hoe je je voelt om je vriendin met een dikke buik te zien. Vorige week heb ik een einde gemaakt aan mijn zwangerschap, omdat de baby in mijn buik meerdere afwijkingen bleek te hebben. Mijn tante is echter ook zwanger en 10 dagen verder dan ik. Eergisteren heb ik haar gezien en het was echt heel moeilijk om har danmet een dikke buik te zien. En ik zie er helemaal tegenop als het straks mei is, want dan zal zij bevallen en ik eigenlijk ook..........terwijl ik nu een een grote leegte zit.....
Daarom wens ik je heel veel sterkte.
 
Hoi,

Ook ik zit in hetzelfde schuitje als jij; 11 nov. heb ik ook een miskraam gehad van de eerste. En dit verdriet had ik amper verwerkt of ik kreeg het nieuws weer te horen dat mijn schoonvader een kwaadaardige hersentumor heeft en er maar weinig aangedaan kan worden. Daarnaast kwam mijn zus één week na mijn miskraam vertellen dat ze zwanger. Oftewel ze was 10 dagen eerder dan ik uitgerekend. Erg pijnlijk dus. Ik sleur me door deze periode met de hoop dat ik ook ooit zwanger zal worden en een gezond kindje zal krijgen. Maar ik voel me ook best wel depri (het weer is ook niet gunstig) dus het is moeilijk om positief te blijven. Bij mij helpt het om zoveel mogelijk mijn dagelijks werk te doen. Ik zie het als afleiding, maar ik heb regelmatig mijn moeilijke momenten. Ik hoop dat jij ook snel weer beter zal voelen. Sterkte!
 
wat erg voor je elisa
ik heb afgelopen november een miskraam gehad ik was zwanger van een drieling
naar lang proberen en na vele tegen slagen was ik twee maanden overtijd
na 6 testen die negatief waren .ging ik naar de huisarts en wat mijn man en ik dachten was weer ik bleek zwanger te zijn wij dus dolblij en vertelde het goede nieuws aan fam en vrienden
een week later verloor ik de baby's
een vriendin was toen ook een verwachting
en heeft een gezonde dochter 2 weken terug geboren.
leuk voor haar maar ik ben er nog kapot van dat ik er geen heb.
ik kan mijn beste vriendin voorlopig niet zien dat is tepijnlijk
kent of begrijpt iemand mijn verhaal
reageer dan aub want jouw reactie kan mijn en anderen helpen
dus aub steun me
groetjes marielle 2o jaar
 
Terug
Bovenaan