moeilijk....

A

ANONYMOUS_USERNAME

Hallo,

Dit berichtje komt op jullie misschien heel vreemd over. Maar ik probeer hier toch even mijn hart te luchten.
Ik ben vandaag 8 dagen overtijd.
Ik ben al eens eerder 5 dagen overtijd geweest... was toen niet zwanger.
Mijn borsten zijn vol en de ene groter dan de andere. Dit had ik ook toen ik zwanger was was de 1e.
Maaar... ik durf niet te testen.
Deze evt zwangerschap is namelijk niet gepland.
Ik ben gestopt met de pil omdat ik 2 x per maand ongesteld was.
Mijn man vind condooms niets... en we deden "het" voornamelijk net voor en net na mijn menstruatie.
Afelopen maand dus niet. Ik wist dat er een kleine kans in zat zwanger te raken. Maar heb dit risico genomen in "het heetst van de strijd", Mijn man vroeg me nog: "kan het geen kwaad?"( naief ja...) en ik antwoorde"er is een hele kleine kans... maar ik denk van niet hoor". Een beetje waar en een beetje ook niet...
Mijn man wil namelijk geen baby meer... en ik wel...
En nu voel ik me zo naar. Tegenover hem en durf ik niet te testen. Diep van binnen hoop ik heel erg zwanger te zijn. Maar voor hem hoop ik het van niet.
Aan de andere kant is hij er net zo schuldig als ik en had hij maar gewoon condooms moeten gebruiken...
Ik denk dat als hij eenmaal aan het idee gewend is, hij het leuk zal vinden.
Maar voor nu is het een domper. Want er is niets leuke dan samen te hopen en te duimen.
Ik weet het... eigenschuld.
Mijn gevoel zegt heel sterk dat ik zwanger ben...
Ik ben 20 februari voor het laatst ongesteld geweest.
Zal nu dan 5 weken zijn?
Ik wacht met testen tot komend weekend.
Ik wil niets liever dan met jullie mee kletsen....
Ik hoop zooooooo dat mijn man er wel een beetje blij mee is.
Ik hoop dat jullie mijn berichtje niet vervelend vinden.
Ik zat namelijk al stiekem mee te lezen en dacht: "ik ga gewoon ff reageren.
Ook al is het niet officieel.
Hebben jullie met 5 weken al klachten?
Hele fijne zwangerschappen gewenst allemaal en wie weet tot schrijfs!
 
Hey blabla,

Wat dapper dat je zo eerlijk bent. Helemaal niet vervelend!

Ben totaal niet ervaren (8wkn zwanger van de 1e), maar dit is wat ik (denk ik) zou doen; ik zou de gok gewoon wagen en testen. Je zou ook je vermoedens eerst met je man kunnen delen en samen testen. Wie weet wat de uitkomst is van het gesprek en de test. In ieder geval ben je dan niet meer alleen met je gevoel. En hij heeft ook een aandeel in deze situatie natuurlijk. Het is niet jouw 'schuld' als je in verwachting blijkt te zijn. Waarbij schuld natuurlijk sowieso het goede woord niet is.

Super veel sterkte en geluk en laat nog even wat van je horen!

Liefs Suus

p.s. Hier verder geen klachten. Om 20.30u kun je me opvegen, maar ik ben wel heerlijk bijgeslapen nu ;-)



 
Hi blabla

Wat naar voor je dat je in deze situatie zit... Ik zou denk ik toch zekerheid willen hebben en gaan testen. Dan kun je verder... Of een goed gesprek met je man hebben, of je weet dat het loos alarm was. Weet je man dat je zover overtijd bent? Het is niet jouw 'schuld' denk ik overigens, hij was er immers zelf bij...

Ik hoop voor je dat je zwanger bent en dat je man er dan ook blij mee is, want dat is wat je t liefste wilt toch?

Mijn eerste tekenen waren zere borsten en jeuk aan m'n borsten en een menstruatieachtige buikpijn...

Houd je ons op de hoogte?
 
Hoi hoi,

ik herken je verhaal een beetje.
wij deden het ook net voor en net na de menstruatie onveilig. En ik ben nu ook zwanger. Ik wilde altijd al graag een groot gezin maar mijn man wilde ook geen kinderen meer. Toen uit de test bleek dat ik zwanger was, was het eerst wel even een schok voor hem. Maar ik moet zeggen dat hij na een dag heel positief was en het zelfs heel leuk vond. Hoe oud ben je dan en heb je al meerdere kinderen?

ik zou zeggen wacht niet af ga een test halen en succes
 
Hallo!

Wat fijn jullie reactie's!
Ik weet nog niets officieel.
Ik heb gewerkt en kon geen test halen.
Ik ga hem morgen halen en dan doe ik hem donderdag ochtend.
Ik ben inmiddels 9 dagen overtijd...
Inmiddels praat ik er wel over met mijn man.
Hij hoop écht van niet. Hij weet dat het voor mij kwa timing niet handig is, maar dat ik wel graag nog een kindje wil.
Toen ik hem vroeg of hij wel met mij zal gaan naar controles etc. Zei hij meteen: Natuurlijk wel!"
Op dit moment ziet hij er erg tegen op. Hij is zielsgelukkig met zijn 2 kinderen en in zijn ogen kan het niet beter dan hoe we het nu hebben.
Hij komt uit de zorg en ziet ook vaak de andere kant. Dus van hoe het mis kan gaan. Vandaar ook zijn angst. Hij zei wel, dat zijn gevoel nog kan veranderen. Dus.... we wachten af tot donderdag.
Jullie horen nog van me!
 
pfff moeilijke situatie..maar komt allemaal goed..succes met testen!! en het vertellen enz...ik denk dat je man uiteindelijk echt wel blij zal zijn..mijn man schrok eerst ook...wel gewenst en gepland maar toch wel een schok dat het zo snel raak was! Maar na de echo helemaal op en top gelukkig!!
ps. ik ben vanaf 4 weken al aan het overgeven 's ochtends:S en moe... maar ach nu inmiddels al 9 weken..:d tijd gaat snel!

succes!!
 
... Hier ben ik weer!
Mijn gevoel heeft me niet in de steek gelaten.
Mijn man had als
"verrassing" een test gekocht en net uit mijn werk meteen getest.
Er kwam direct een dikke plus,
Aan de ene kant erg blij maar ook erg onzeker door de reactie van mijn man.
Hij negeert het onderwerp compleet. Hij zei alleen dat zijn ideel beeld weg is. Voor hem waren we compleet met zn 4tjes. Hij zei er wel bij dat dat dat niets over het kind zelf zegt.
Wel een erg vreemde manier van zwanger zijn voor mij. Hoop dat hij snel bij trekt. Gelukkig heb ik nu jullie omijn geluk mee te delen! Ik zal me nog ff voorstellen in een nieuw topic!
Bedankt voor jullie mee leven!
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan