moeilijk

A

ANONYMOUS_USERNAME

Hoi allemaal

Onze dochter is inmiddels 6 weken oud, ze is onze tweede. Onze zoon is 3 jaar en is helaas sinds ruim een week van zijn middagslaapje af.
Aangezien mijn man meer dan fulltime werkt, neem ik alle (nacht)voedingen op me (dochterlief krijgt de fles). Daar komt bij dat ons meisje bijna iedere avond erg onrustig is, in die 6 weken hebben we nu zo'n 8 rustige avonden gehad denk ik.
Omdat mijn zoon dus 's middags niet meer slaapt, kan ik ook niet meer bij tanken. Hij gaat ook niet naar een kinderdagverblijf, dus ik heb totaal geen rust meer. Als we dus een rustige avond hebben, denk ik alleen maar: hoe krijg ik mijn rust en hoe kan ik zoveel mogelijk slapen?
Ik heb aardig wat (inhaal)slaap nodig om overdag niet te veel te gaan snauwen...
Mijn man heeft echter in die rustige momenten de behoefte om lichamelijk met mij te zijn, terwijl mijn hoofd daar dus eigenlijk niet naar staat... Natuurlijk is het geweldig dat mijn man dit graag met me wilt, maar ik ben gewoon zo moe...
Ik ben bang dat dit gaat wringen, wat het al een beetje doet... Ik heb nu vaak de neiging om tegen mijn man min of meer te zeggen: kom maar, dan ben ik er van af... En dat is ook niet goed!

Zijn er andere meiden/dames die hier mee hebben gezeten of mee zitten?
Ik hou natuurlijk erg veel van mijn man en het begin met 2 kids is erg heftig, maar hoe hou ik alle partijen tevreden??
 
Volgens mij hadden wij binnen 6 weken na de bevallingen nog geen sex.
Ik vind ook dat je er beide aan toe moet zijn en snap heel goed dat je hoofd er nu niet naar staat. Doordat je hem buiten de nachtelijke taken etc. Houdt snapt hij misschien ook niet hoe belastend het voor je is. Misschien kan hij toch iets van je overnemen of kun je overdag eens iemand vragen om je zoontje op te vangen?
Je moet ook goed op jezelf passen!
Veel sterkte!
Groet,
Anne
 
ga een goed gesprek met hem aan. Gewoon eerlijk zijn en laat hem 1 dag naar beide kindjes kijken in het weekend. Dan rust jij even uit. En geloof me, dat doet wonderen. Dan begrijpen ze ineens dat het heel druk en intens is. En ook de huishoudelijke taken van die dag laten doen. Ik ben huismoeder, mijn man werkt 5 dagen en vaak nog zaterdags en 's avonds. Maar na een dagje met een absolute huilbaby en een dreumes die net liep, was hij wel even genezen.
 
Hey meid,

Klinkt wel herkenbaar...ik heb met mijn babies nooit echt klagen gehad over de nachten...
Maar met twee kleintjes onder de twee, heeft het ook bij ons een hele tijd geduurd voor we savonds een beetje meer rust kregen.
En wat de intimiteit betreft ook herkenbaar...ben ook vaak te moe (gweest) s avonds...Denk dat je het er wel met je man over moet hebben...Bij mij duurde het ook echt wel 6 maanden voor dat mn hormonen weer een beetje normaal waren ;-)Vind ook dat het rond die tijd iets makkelijker wordt met je kindje..is niet meer zo afhankelijk van de voedingen etc. Neem de tijd om je lichaam een beetje bij te laten komen...En onthoud dat het echt wel weer rustiger wordt over een tijdje.
Succes en geniet van je kleintjes!
 
O, en als je je mannetje gewoon even in zijn bed laat spelen, zodat jij even kan rusten/slapen...zou dat werken? Dan zit ie toch veilig in zijn bedje, en heeft hij ook een rust moment.
Mijn zoontje is nu 2,5 en slaat af en toe ook zn slaap over, ik probeer hem wel elke dag er in te leggen, zodat ik en hij even rust hebben ;-)
 
Heel herkenbaar hoor. Toen onze tweede er net was hadden we ook geen avond rust meer. Bovendien sliepen onze kids de eerste twee jaar slecht.
Mijn oudste sliep de eerste tijd nog wel s middags maar dat viel nooit samen met de slaapjes van de baby. Ik was op een gegeven moment kapot.
Zooo moe. Zo moe dat ik niet eens meer kon slapen.
Toen heb ik slaappillen gekregen van de huisarts en ben een nacht op zolder gaan liggen. Om het patroon van niet slapen te doorbreken.

En intimiteit....pfff daar was ik al helemaal te moe voor. Maar mijn man gelukkig ook dus het was niet echt een issue.

Maar 6 weken is echt nog vroeg hoor. Je kleintje heeft ook nog niet echt een ritme. Dus nergens een momentje van rust.
Maar het goede nieuws is dat t echt wel komt!! Je moet hier even doorheen.

Het beste is als je probeert om een noodplan te maken. Bv om en om op zolder slapen zodat je af en toe een goede nacht kan pakken. Hulp in schakelen overdag van opa/oma, buurvrouw, vriendin. Al kan je af en toe maar heel even een uurtje liggen (powernap).
Eet gezond. Beweeg. Ga in t weekend een uurtje de stad in, in bad of iets wat je ontspant.

Kortom: zorg goed voor jezelf!!!
Je kindjes hebben t meeste baad bij een fitte moeder.
Dus het is niet egoïstisch, maar juist in hun belang.

En als je straks deze eerste tijd door bent. En je hormonen zijn weer een beetje op orde dan komt die behoefte aan intimiteit vanzelf weer. Praat er over met je man. Hij zal t heus wel snappen.

Sterkte meid!!! T komt echt goed.

Groetjes mama3007
 
Ps ik spreek uit ervaring (dat t beter wordt). Mijn kinderen zijn nu 7 en 4 en ik ben 30 weken zwanger van de 3de!
Zit straks dus ook weer in hetzelfde schuitje, maar nu gelukkig wel de ervaring dat t allemaal tijdelijk is ;-)
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan