moeilijke situatie

A

ANONYMOUS_USERNAME

Hoi dames,

Aankomend weekend gaan we aan onze ouders vertellen dat we weer en baby krijgen.
eigenlijk wilde ik het erg tijdje geheim houden, voor het geval er nog iets mis gaat. Maar ik wil het ook zo graag delen. Dus we gaan het nu langzaam aan mensen vertellen aan wie ik het ook zou vertellen als ik bijvoorbeeld een miskraam zou krijgen. Dus naaste familie en beste vrienden.

Af gelopen week heb ik het al verteld tegen een vriendin die net een miskraam heeft gehad. Ik wilde graag dat zij het als eerste zou weten. Ze reageerde heel fijn. Ik zag er erg tegen op om het te vertellen.
Ook waren we van plan om het snel aan de broer van mijn man te vertellen. Hij en zijn vrouw zijn bezig met een icsi-traject. Mar nu hebben we gisteren bericht gehad dat hun tweede poging is mislukt. Ik vind het echt zo erg voor hen! Ik zeker dat ze het heel erg moeilijk gaan vinden als ze horen dat wij alweer zwanger zijn. We zijn namelijk tegelijk begonnen met proberen, maar wij hebben inmiddels al 1 kindje en nu een tweede op komst.
Ik vind het echt zo erg om mensen verdrietig te maken met mijn geluk. Voelt erg oneerlijk.
Misschien vertellen we het alleen onze ouders en wachten we nog even met de rest. Over een paar werken is de teleurstelling van mijn zwager en schoonzus misschien minder vers en kunnen ze ons nieuws beter aan. Ik word echt verdrietig van deze situatie, ik gun andere ook dit geluk!

Liefs maartje

 
Lieve Maartje,

Ik begrijp je gevoel heel goed maar ik denk dat je het zo niet moet zin wat betreft je zwager en schoonzus.
Ik weet uit eigen ervaring hoe het is.....Mijn man en ik zijn ook bijna 2 jaar bezig geweest en zijn op een gegeven moment in de mmm beland en gingen startten met IUI, ook daar ben je niet zomaar en bij ICSI al helemaal niet maar ik zal proberen uit te leggen hoe het voelt:

Ook al ben je als stel een hele tijd bezig (op wat voor manier dan ook) en het lukt niet terwijl je wens zoooo groot is, je gunt het iedereen! Juist omdat je weet hoe het voelt als het niet lukt....en geloof me, ondanks je eigen verdriet, gun je dat niemand (dat het niet lukt) Zo is mijn ervaring in ieder geval. Zijn in die jaren bij ons heel wat vrienden/familie en kennissen in verwachting geraakt en ten tijde van onze IUI vertelde mijn broer dat ze in verwachting waren van de 2de.....moeilijk maar ik kon alleen maar huilen van geluk, juist de mensen waar je het meest van houd, gun je alle geluk en dus ook een snelle zwangerschap.

Tuurlijk zal het ff slikken zijn maar geloof me, ze zullen echt heeel blij zijn voor jullie en eerlijk gezegd vind ik dat jullie het hun juist moeten vertellen. Niet wachten want voor hetzelfde geld duurt het voor hun (hoop het niet) nog langer en dan? Het is voor jullie ook iets heel bijzonders en unieks en dat wil je ook met hun delen.

Ik hoop dat je wat aan mijn verhaal hebt meid.
Sterkte!

Liefs Lynn.
 
Beste Maartje,

Ik denk idd dat Lynn het heel goed verwoord. Ik weet het niet uit eigen ervaring hoor maar ik kan me er wel iets bij voorstellen dat als je zelf weet het voelt om moeilijk zwanger te worden je dit inderdaad niemand gunt en al helemaal de mensen waar je het meest om geeft niet.

Ze zullen jullie denk ik al het geluk van de wereld gunnen.

Sterkte.

Liefs
 
Meid wanneer je het ook verteld het zal moeilijk zijn. Natuurlijk zullen ze het vervelend vinden. Maar niet voor jou. Ze zullen vast erg blij zijn en je dat geluk gunnen. Ze zullen van de kleine houden. Natuurlijk een rot gevoel voor zich zelf maar dat heeft niks met jouw geluk te maken. Zorg dat ze het niet via een ander horen. (snap je mijn verhaal nog)
Jouw geluk is net zo belangrijk als iemands geluk.
 
Je kunt hey hen idd het beste zelf en eerder vertellen. Ik zou niet wachten totdat hun weer in rustiger vaarwater zijn gekomen. Dan zal je eerder verwijten krijgen dat je het niet eerder verteld hebt!

Lullig is en blijft het toch!

Liefs
 
Bedankt voor jullie reacties!
We waren sowieso van plan om het hen wel eerder te vertellen dan aan de andere broers en zussen. Dat hadden we al bedacht voordat we het slechte nieuws hoorde. Ik denk dat we nog wel 1 of 2 weken wachten. En als we het aan hen hebben verteld, dat vertellen we het ook aan onze andere familie. Behalve onze ouders, want we gaan het met moederdag aan hen vertellen.

Het blijft een moeilijke complexe situatie. Vooral omdat we totaal geen hoogte krijgen van mijn zwager en schoonzus. Ze willen er ook nooit over praten.
Het gekke is dat mijn schoonzusje altijd zei dat ze helemaal geen kind wil. Maar mijn zwager wil wel erg graag kinderen. Uiteindelijk wil mijn schoonzusje ook. Zij is een Japanse vrouw en vrouwen uit die cultuur zijn gewend om alles te krijgen van hun man wat ze willen. Maar mijn zwager kan haar dus geen kind geven. Hij is vroeger als kind geopereerd aan een liesbreuk. Hierdoor is hij vrijwel onvruchtbaar geworden, door een medische fout. Ze moesten daardoor ook meteen met ICSI starten, dat is voor hen de enige mogelijkheid. Al 2 pogingen zijn mislukt en er is nog 1 embryo over, maar ook die is van slechte kwaliteit. Mijn zwager vertelde al een keer dat zijn vrouw niet nog een keer een hormoon-behandeling wil. Dus waarschijnlijk zullen ze nooit kinderen krijgen. Ze hadden ons via mail laten weten dat de poging mislukt was. En het leek of ze vooral erg verongelijkt waren, omdat ze gewend zijn alles te krijgen wat ze willen. Ik denk dat ze wel oprecht verdrietig zijn. Maar het is wel een beetje dubbel allemaal.
Het is een beetje een lang en complex verhaal en voor een buitenstaander moeilijk te begrijpen. Maar toch bedacht voor het lezen ;-)

In ieder geval ziet mijn man er niet tegenop om het te vertellen. Dus hij zal ze ons nieuws vertellen.
Ik betwijfel echt of ze blij zijn voor ons. maar dat zien we dan wel weer.

Liefs
 
Tja blijft denk ik voor jullie wel lastig om het te vertellen.

Maar ik denk dat ze het jullie ook van harte gunnen..dat is bij mn eigen zus ook zo, die zou juist heel graag kinderen willen, maar bij hen lukt het ook niet... ik voelde me ook een soort schuldig toen we haar moesten vertellen dat er een derde op komst is!! Maar ze reageerde er echt heel lief op, ook al weet ik dat ze dan zelf wel heel verdrietig kan zijn..

tkomt wel goed meid!!

liefs An
 
Ik snap je helemaal en kan alleen maar zeggen: volg je gevoel hierin! Wellicht gunnen ze het jullie van harte en zijn ze oprecht blij voor je, maar wie weet scheelt het al veel als je even wacht maar aan de andere kant: misschien maakt ze dat niet veel uit. Succes met vertellen, tis idd zo oneerlijk!
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan