moeilijke tijd

[ANONYMOUS_USERNAME]

Hoi allen

Sinds een aantal dagen ben ik erg verdrietig. Ik was rond 1 april uitgerekend, maar helaas heeft het niet zo mogen zijn.
Op mijn werk krijgen een paar collega's binnenkort een kleintje. Ik heb erg meegeleefd en ben erg blij voor ze, maar nu heb ik het even slecht met mezelf.
Vanmorgen tijdens het werk kreeg ik het te kwaad. Mijn baas keek me wazig aan, snapte het niet tot dat ik zei dat ik in deze periode uitgerekend was. Toen kreeg ik als antwoord "dat is waar ook, wil je er over praten?" Ik heb bedankt. Ik had toch vorige week een raar beoordelingsgesprek met hem gehad. Ik wilde eigenlijk naar huis toe.
Ik heb mezelf opgepept en ben toch iets gaan doen. Het is een lange werkdag geworden. Ik heb in de auto hard gehuilt onderwg naar huis toe. Het eten heb ik met moeite naar binnen gekregen. Brak tijdens het eten weer in tranen uit. Mijn man snapt het, troost me, maar kan het verdriet niet laten verdwijnen. Voor hem is het ook zwaar.
13 april mogen we weer naar het ziekenhuis. Dan horen we hoe we verder gaan. Ik ben benieuwd wat die gyn te vertellen heeft.

Liefs

Lydia

 

[ANONYMOUS_USERNAME]

Hoi,

Oh meid, zo herkenbaar! Na mijn tweede mk duurde het maar en duurde het maar voor het weer raak was. November kwam eraan (mijn uitgerekende datum), mijn buurvrouwtje beviel in september en diversen om ons heen werden zomaar zwanger. Ik ben van alles gaan ondernemen, en ik heb me een tijdje helemaal overgegeven aan mijn verdriet. Bleek ik juist in die periode weer zwanger geraakt te zijn! En ik heb tegelijkertijd mijn verdriet verwerkt.
Laat je verdriet gewoon de vrije loop! Is alleen maar goed. En volkomen normaal. Daar moeten anderen maar even begrip voor hebben. Je had je er namelijk al helemaal op ingesteld dat je rond deze tijd mama zou worden. En die droom is helaas ruw verstoord. Ik hoop dat het gauw raak mag zijn voor jullie, en dat er dan na 9 maanden een pracht kindje bij jullie geboren gaat worden.
Voor nu veel sterkte!

Groetjes, Kat