Hoi allemaal,
Ik loop tegen een lastige situatie aan met mijn zoon van 7 en zijn vriendje. Ze zijn goed bevriend, maar er lijkt een ongezonde dynamiek te ontstaan. Het is een beetje een geval van "niet met elkaar, maar ook niet zonder elkaar."
Mijn zoon is een lief, sociaal en grappig jongetje dat met iedereen goed kan opschieten. Zijn vriendje daarentegen is vrij claimerig, schreeuwerig en eist veel aandacht op. Hij neemt snoep mee naar school om vriendjes te "winnen," maar tegelijkertijd kan hij mijn zoon ook kleineren als hij de kans krijgt. Toch blijft mijn zoon met hem spelen, waarschijnlijk omdat hij een bepaalde aantrekkingskracht heeft en "cool" lijkt. Ze kunnen soms ook zeker leuk met elkaar spelen en dan hebben ze absoluut een leuke tijd.
Laatst hoorde ik dat het vriendje mijn zoon uitschold in onze tuin, met opmerkingen als "dikke vreetzak" en "je bent lelijk." Mijn zoon leek zich er niet door aangesproken te voelen, omdat hij zelf vindt dat hij niet dik of lelijk is, maar toen ik hem vroeg of dit vaker gebeurde, zei hij van wel. Op school lijken andere kinderen hem niet uit te schelden, wat erop wijst dat dit specifiek vanuit dit (beste) vriendje komt. Dit baart me zorgen, want hoewel mijn zoon een gezond zelfbeeld heeft, kan herhaald kleinerend gedrag toch invloed hebben.
Het lijkt een wat toxische vriendschap te zijn, om maar het woord van het jaar te gebruiken.
Ze zitten bij elkaar in de klas, en pas over een jaar worden de groepen gehusseld. Op dat moment zal ik proberen hen uit elkaar te krijgen, maar tot die tijd moeten ze nog een heel schooljaar met elkaar omgaan. Ik zou het liefst willen dat deze vriendschap stopt, maar zonder het expliciet te verbieden.
Mijn vraag aan jullie: heeft iemand ervaring met een vergelijkbare situatie? Hoe hebben jullie dit aangepakt? Hoe kun je een kind sturen zonder een vriendschap te verbieden?
Een complicerende factor is dat de ouders van het vriendje ook vrij luid en populair zijn op het schoolplein en hun eigen kind als fantastisch beschouwen. Dit maakt het moeilijk om open feedback te geven.
Ik hoor graag jullie ervaringen en adviezen.
Ik loop tegen een lastige situatie aan met mijn zoon van 7 en zijn vriendje. Ze zijn goed bevriend, maar er lijkt een ongezonde dynamiek te ontstaan. Het is een beetje een geval van "niet met elkaar, maar ook niet zonder elkaar."
Mijn zoon is een lief, sociaal en grappig jongetje dat met iedereen goed kan opschieten. Zijn vriendje daarentegen is vrij claimerig, schreeuwerig en eist veel aandacht op. Hij neemt snoep mee naar school om vriendjes te "winnen," maar tegelijkertijd kan hij mijn zoon ook kleineren als hij de kans krijgt. Toch blijft mijn zoon met hem spelen, waarschijnlijk omdat hij een bepaalde aantrekkingskracht heeft en "cool" lijkt. Ze kunnen soms ook zeker leuk met elkaar spelen en dan hebben ze absoluut een leuke tijd.
Laatst hoorde ik dat het vriendje mijn zoon uitschold in onze tuin, met opmerkingen als "dikke vreetzak" en "je bent lelijk." Mijn zoon leek zich er niet door aangesproken te voelen, omdat hij zelf vindt dat hij niet dik of lelijk is, maar toen ik hem vroeg of dit vaker gebeurde, zei hij van wel. Op school lijken andere kinderen hem niet uit te schelden, wat erop wijst dat dit specifiek vanuit dit (beste) vriendje komt. Dit baart me zorgen, want hoewel mijn zoon een gezond zelfbeeld heeft, kan herhaald kleinerend gedrag toch invloed hebben.
Het lijkt een wat toxische vriendschap te zijn, om maar het woord van het jaar te gebruiken.
Ze zitten bij elkaar in de klas, en pas over een jaar worden de groepen gehusseld. Op dat moment zal ik proberen hen uit elkaar te krijgen, maar tot die tijd moeten ze nog een heel schooljaar met elkaar omgaan. Ik zou het liefst willen dat deze vriendschap stopt, maar zonder het expliciet te verbieden.
Mijn vraag aan jullie: heeft iemand ervaring met een vergelijkbare situatie? Hoe hebben jullie dit aangepakt? Hoe kun je een kind sturen zonder een vriendschap te verbieden?
Een complicerende factor is dat de ouders van het vriendje ook vrij luid en populair zijn op het schoolplein en hun eigen kind als fantastisch beschouwen. Dit maakt het moeilijk om open feedback te geven.
Ik hoor graag jullie ervaringen en adviezen.