Moeite met afscheid nemen van 'zwanger zijn'.

[Anoniem]

Hoi meiden,

Ons kleine meiske is alweer 4 maanden. Ze groeit zo hard en kan alweer zoveel. Het gaat enorm snel.
Ik merk dat ik er vaak aan denk dat het allemaal voor het laatst is. De baby-tijd. Het zwanger worden, zwanger zijn, bevallen, kraamtijd. We hebben er tweemaal heerlijk van genoten en nu, na 2 gezonde kindjes zijn we het er eigenlijk wel over eens dat het bij deze 2 kindjes blijft. Niet omdat we meer kinderen niet leuk vinden. Meer omdat het zo onpraktisch is en het financieel zoveel zwaarder is.
Maar ik vind het zooooooooooooo jammer. Zou het zo graag nog eens meemaken allemaal. Die spanning van het zwanger worden, de blijde verwachting, de dikke buik, de bezoekjes aan de vk, de nieuwsgierigheid naar het kindje. Dat eerste moment met je kindje na de bevalling. Ik vond het zo heerlijk allemaal en moet eerlijk zeggen dat het me een beetje triest stemt als ik er aan denk dat dat niet meer terugkomt.

Natuurlijk, ik geniet enorm van mijn twee prachtkinderen. Ik heb heel veel zin in alle leuke momenten die we met ze zullen meemaken. E ik ben heel dankbaar dat we deze twee kindjes hebben mogen krijgen.
Maar stiekem, diep van binnen, wil en kan ik nog geen afscheid nemen van het idee dit nog een keertje te mogen meemaken.
Dus wie weet....over een aantal jaren.....Wat zou dat mooi zijn ;-)

Wie van jullie voelt zich ook zo?

Liefs, Billie
Mama van Quinten en Lois (17-10-2008)

 

[Anoniem]

Hoi Billy,

Het gaat inderdaad snel allemaal, ik was een tijdje weg van deze site, maar toen ik naderhand het berichtje las dat natasja alweer zwanger was, was ik stiekem wel een beetje jaloers.
O Wat zou ik graag nog een kindje erbij willen hebben, maar dat komt door mijn zoontje, een echte doorslaper, makkelijke bevalling, vrolijke jongen, als dit anders zou zijn zou ik misschien wel anders praten.

Ik wil wel nog wachten, omdat uiteindelijk een zwangerschap, bevalling toch wel geestelijk en lichamelijk (Borstv) best zwaar is.
Mijn lichaam wass wel snel weer de oude, maar even wachten is beter.

Al zou ik wat rijker zijn, dan zou ik wel snel een kindje erbij willen.
Maar goed, heel eerlijk gezegd...we kijken niet echt uit. Dus...ja...bij mij heeft het een jaar geduurd eer dat ik zwanger was...

Een vriendin van mij heeft een dochter van 5 en is nu eindelijk na 2,5 geprobeerd te hebben 9 weken zwanger van haar 2e.

Ik denk zo ...als God het wil komt het wel....of komt het niet!

xxxxx En als je diep in je hart Echt graag wilt, gewoon doen...want je kan de tijd nooit meer terugdraaien...en als je een kleintje erbij hebt zal het weer veel liefde met zich meebrengen.

Wij wilen er min 3, dus ik hoop dat we dat gaan bereiken!

xxx Miranda moeder van Kostas.

 

[Anoniem]

hey

hier nog zo iemand!
inmiddels moeder van 3 prachtige meiden!
maar dat gevoel blijft!
ik denk dat dat gewoon zo hoort bij een vrouw. (niet iedereen natuurlijk)
mijn moeder zei dat haar kriebel pas gevlogen was toen ze kleinkinderen kreeg! hihi

wij hebben het wel eens erover samen en we zijn heel makkelijk hierover,
kinderen kosten geld, maar jij bepaald wel een groot deel hoeveel dat is!
kijk ik hoef niet 2 keer per jaar op vakantie bijv. ik hoef geen dure merk kleren, Hema en Hennes en maurits hebben een goeie klant aan me! hihi

we hebben nu 3 kindjes en zoals we nu kijken is dat voldoende!
maar we staan wel open voor een eventueel 4e kindje.
ik vind het wel heel veel, en je moet weer een andere auto enz.
maar ik vind het een heel fijn idee dat Jaap en ik er samen zo over denken!
Ismay wil gewoon nog een broertje want papa is nu zo alleen, ik heb haar toen een vraag gesteld.. wat wil je liever een broertje of een hondje, je raad het al!
een Hondje!!!....   en er achter aan zei ze meteen en een zusje erbij dan. slimme opmerking!

ik zou minstens 2 jaar tussen Senna en een eventuele 4e willen hebben, dus tijd genoeg om erover te denken...

de toekomst zal het zeggen, ik ben de 1e keer door de pil heen zwanger geraakt, dus die kans bestaat natuurlijk altijd! ook al let ik zooo goed op.
ik ben van de 2 anderen gewoon meteen zwanger geraakt, we weten dat ik dus een risico geval ben.... (zoals mijn dokter zei!)
maar om nu de knoop door te hakken en een definitief iets te  willen,  nee dat nog niet...

wel leuk om te lezen hoe iedereen er over denkt!

Liefs Jenny

 

[Anoniem]

Ik herken dat gevoel niet, maar denk dat dat jullie niet zal verbazen
Hoewel ik wel met heimwee terug denk aan de kraamtijd .... konden we die tijd nog maar een keertje overdoen!!

Liefs,
Anne

 

[Anoniem]

Ik herken het wel. wij hebben nu onze 5e maar het gevoel blijft. Maar aangezien mijn leeftijd is dit wel de laatste. Na de 3e en na de 4e had ik bijna alles weggegeven maar nu kan ik dat niet. Mischien omdat het nu definitief is en toen voelde dat niet zo.
Ik denk dat de echte kosten pas komen als ze groot zijn. Nu vinden ze goedkope merken en gekregen kleding nog helemaal prima. Zo ook met andere spullen zoals fietsen. 2e hands(marktplaats) is bij ons ook in trek. Wel zijn we na de 4e verhuisd en bij de 5e moesten we een grotere auto. (ook vanwege die nieuwe regel van de autozitjes. Alleen de oudste mag zonder zitje)