Moeite met de zwangerschap

A

ANONYMOUS_USERNAME

Hoi Allemaal!
Dit is de eerste keer dat ik iets schrijf. Ik ben nu bijna 24 weken zwanger. Mijn vriend en ik zijn heel blij met de zwangerschap. We weten dat het een jongetje is en we weten ook al een naam voor hem. De verloskundige vind ons een beetje hyperzwanger, maar daar ben ik juist trots op. De afgelopen week gaf mijn vriend aan dat hij het best zwaar had met de zwangerschap. Ik snapte het in eerste instantie helemaal niet, want ik heb weinig klachten en ben ook geen zeurderig type. Het kwam erop neer dat hij het lastig vind om mij (hij zei zijn lieve vriendin) te zien veranderen met alle zwangerschapskwaaltjes en zo. Hij vind het lastig dat nu mij alles moet overkomen en hij niet even iets kan overnemen. Ik vind het wel lief dat hij zo denkt, maar het is niet leuk dat hij het er moeilijk mee heeft. Ik ben op dit moment al moeder en voel de kleine regelmatig. Maar door mijn placenta aan de voorkant, kan mijn vriend nog weinig voelen en kan hij de zwangerschap op die manier ook niet mee beleven. Hij vind dit enorm jammer. Herkennen jullie dit?
 
Hey Mirjam,

Moeilijke situatie! Ik kan je vriend op zich wel begrijpen, en jou helemaal. Weet je wat het is je merkt zelf niet altijd dat je veranderd op emotioneel vlak, en je vriend kan zich misschien wel buitengesloten voelen daardoor.Jij bent doet en voelt anders door de hormonen enzo en mannen bergijpen gewoon niet altijd hoe ze daar mee om moeten gaan. Het is wel lief dat hij wat van je wil overnemen, zou op zich wel makkelijk wezen he!? :D Maar helaas! Ik heb bij mijn eerste zwangerschap ook de placenta aan de voorkant gehad, en niet getreurd, mijn man heeft de kleine ook kunnen voelen vanaf een week of 26 toen. Nu ligt de placenta aan de bovenkant, maar ook nu heeft mijn man nog weinig kunnen voelen!
Lieverd heel veel succes met je vriend en probeer er over te praten!

Liefs Janne
 
Hoi Mirjam,

Vervelend he, dat jullie gevoelens zo uit elkaar kunnen gaan. Maar volgens mij hoort het er wel een beetje bij. Gelukkig kunnen jullie het uitspreken en het erover hebben. Dan kom je ook wel weer bij elkaar. Al blijft het grote verschil dat jij het voelt en hij nog niet.

Mijn placenta zit trouwens ook aan de voorkant, maar mijn man kan het sinds week 20 wel voelen.

Het scheelt misschien ook dat dit je eerste zwangerschap is, als ik het goed begrijp. Dit is onze derde en mijn man is nu meer betrokken omdat we beide weten wat het klappen van de zweep inhoudt en wat het strkas betekent om een kindje te krijgen.

Heb geduld met elkaar en leg aan elkaar lekker uit wat je voelt en hoe je het beleeft. Ook al is dat verschillend, dan ben je er wel samen mee bezig.

Cursus samen bevallen is trouwens ook wel een aanrader.
 
hoi Mirjam ,
Mijn man vond het in het begin ook best moeilijk mij te zien veranderen en vond het ook vervelend dat ik flink wat kwaaltjes had waar hij nix aan kon doen..
Voelde zich ook beetje rot omdat ik de kleine wel al voelde , maar moet zeggen vanaf de eerste keer dat hij de kleine voelde is ie omgeslagen ...
haha eerder had hij bv met kinderkamer en voor de kleine shoppe zoiets van komt wel .. en nu kan het hem niet snel genoeg gaan haha
 
Dag lieverd,

bij onze eerste zwangerschap vond mijn mannetje het ook lastig om mij te zien veranderen en zelf weinig te voelen of mee te maken... hij zag mij alleen regelmatig rond de WCpot hangen en kon ook weinig aan mijn buik voelen. Vanaf het moment dat we een 4D echo hebben laten maken bij Babyview is dat compleet gedraaid. Dat was voor hem het moment dat hij een band met de baby kreeg omdat je zo overduidelijk al gelaatstrekjes ziet van je baby. Het is als het ware een foto die ze van binnen maken. We laten het nu weer doen met 27 weken zwangerschap; dan heeft het kindje ook mooie vetopbouw dus dan zie je ook gevulde wangetjes om het zo maar te zeggen....

misschien is het ook wat voor jullie... wij waren toen, en nu eigenlijk weer, ook hyperzwanger... haha...leuke benaming...

liefs
sunny
xxx
 
Hoi Mirjam,

Wel heel erg lief van je vriend. Betekent dat hij erg met je meeleeft. Is denk ik beter dan dat je vriend zou zeggen dat je je niet zo aan moet stellen.
Ik vind het zelf ook heel vervelend naar mijn man toe dat hij er niks van meemaakt. Hij zegt zelf ook dat ik veranderd ben sinds ik zwanger ben. Ook bij mij zit de placenta van voren waardoor er van buitenaf niks te voelen valt. Ik ben dus de enige die de zwangerschap meemaakt. Maar dat gaat vanzelf wel komen als het groter gaat worden.
Ook wil ik mijn man zoveel mogelijk betrekken bij al het andere wat hij wel mee kan maken, zoals het kopen van de babyspulletjes en afspraken bij de verloskundige.
Al met al, probeer er wel van te genieten.

Liefs,
Kim
 
tsja lastig.....hij ziet natuurlijk wel van alles veranderen, maar hij "merkt" er nog zo weinig van.

terwijl wij al vanaf het begin alles meemaken en groeien in het mama zijn. wij voelen de schopjes enz. en hij kan alleen maar de echo bekijken en het hartje horen.

maar je moet je niet schuldig voelen omdat hij het op dit moment zwaar vind. dat is niet de bedoeling he. over een paar maandjes kan je man net zo hard meedoen als jij.

x jessica
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan