Mijn dochter van 4 is snel van slag in nieuwe situaties.
Sinds januari zit ze op zwemles,wat ze naar eigen zeggen leuk vindt. Op de dag van zwemles wil ze niet meer en zodra we in de kleedkamer zijn moet ze huilen; ze wil bij ons blijven.(tijdens de les is het huilen over; en de rest van de week wil ze graag oefenen wat ze geleerd heeft op les).Ook was de laatste keer logeren bij opa en oma geen succes; ik heb haar 's avonds opgehaald want ze wilde niet meer blijven slapen(voorheen was dit geen probleem).
Sinds ze naar de kleuterschool gaat (november) gaat ze op maandagmiddag met een vriendin en haar 4-jarig zoontje mee naar huis. Dit ging hardstikke goed totdat het een keer voorkwam dat mijn man haar niet op de gebruikelijke tijd kon ophalen waardoor ze bij die vriendin bleef eten. Hier was ze direct door van slag en sinds die keer wil ze op maandagmiddag liever niet meer mee(wat gepaart gaat met huilen als ze opgehaald wordt uit school) en wil door haar vader of mij opgehaald worden. Ik vind het lastig om hiermee om te gaan, op welke manier ik moet reageren. Als klein kind moest ze ook al erg aan nieuwe dingen wennen en had ze een hekel aan harde geluiden en drukke kinderen op het kinderdagverblijf. Ik had er dus een beetje rekening mee gehouden dat ze misschien ook moeite zou hebben met naar school gaan maar tegen verwachting in vindt ze de kleuterschool geweldig.
Heeft iemand hier ervaring mee en tips voor moeder en dochter??
alvast bedankt!
Sinds januari zit ze op zwemles,wat ze naar eigen zeggen leuk vindt. Op de dag van zwemles wil ze niet meer en zodra we in de kleedkamer zijn moet ze huilen; ze wil bij ons blijven.(tijdens de les is het huilen over; en de rest van de week wil ze graag oefenen wat ze geleerd heeft op les).Ook was de laatste keer logeren bij opa en oma geen succes; ik heb haar 's avonds opgehaald want ze wilde niet meer blijven slapen(voorheen was dit geen probleem).
Sinds ze naar de kleuterschool gaat (november) gaat ze op maandagmiddag met een vriendin en haar 4-jarig zoontje mee naar huis. Dit ging hardstikke goed totdat het een keer voorkwam dat mijn man haar niet op de gebruikelijke tijd kon ophalen waardoor ze bij die vriendin bleef eten. Hier was ze direct door van slag en sinds die keer wil ze op maandagmiddag liever niet meer mee(wat gepaart gaat met huilen als ze opgehaald wordt uit school) en wil door haar vader of mij opgehaald worden. Ik vind het lastig om hiermee om te gaan, op welke manier ik moet reageren. Als klein kind moest ze ook al erg aan nieuwe dingen wennen en had ze een hekel aan harde geluiden en drukke kinderen op het kinderdagverblijf. Ik had er dus een beetje rekening mee gehouden dat ze misschien ook moeite zou hebben met naar school gaan maar tegen verwachting in vindt ze de kleuterschool geweldig.
Heeft iemand hier ervaring mee en tips voor moeder en dochter??
alvast bedankt!