moet er niet aan denken.....

A

Anoniem

Guest
Zit onder het computeren gelijk te kijken naar de film op sbs Deep Impact!
Heftige film, Een moeder staat net haar jongste kind af aan haar oudere dochter in de hoop dat beide de natuurramp misschien overleven.

Ik geef gelijk toe dat ik een muts ben in dat soort dingen en erg emotioneel,
maar ik denk dan weleens door, wat al zoiets echt eens gebeurd, wat zal ik doen.....
Ik kan daar echt beroerd van worden, maar dat soort dingen kunnen me zo aangrijpen

Als ik dan sommige berichten op dit forum leest, mag ik me echt gelukkig prijzen.
Natuurlijk ieder huis heb zijn kruis, wij hebben ook bepaalde dingen en er zijn dagen dat ik het echt niet naar mijn zin heb (wie heeft dat niet) maar over het algemeen mag ik toch hard in mijn handen knijpen.

Je vraag je misschien af, wat is het moraal van het verhaal,
maar het zat me gewoon even op het hart en wilde het gewoon ff kwijt.

liefs,
Achnita
 
Hoi Achnita,

Ik heb gisteren ook naar die film gekeken. We hadden Maaike voor een nachtje weggebracht omdat ik er een beetje doorheen zat en vandaag moest werken. Ik moet dan normaal best draven en rennen om het allemaal op tijd te halen.
Ik heb echt als een muts zitten janken bij bepaalde stukjes. Ik heb ook meerdere malen tegen Henk gezegd wat ben ik een slechte moeder dat ik mijn kind weg breng om eens rustig aan te kunnen doen 's ochtends. Hij vind dit niet maar zo voelde het gisteren met het kijken van de film wel.

Groetjes
Inge
 
Terug
Bovenaan