moet ff wat kwijt

[Anoniem]

Hallo allemaal, ik moet even iets van me afschrijven.
Ik hen 13 december ontdekt dat ik zwanger ben, had al aardig buikje, onregelmatige mentruatie dus termijnecho. Gehad op 19 december. Hele onaardige vrouw en stagaire gehad. echoscopiste was aan het bellen en stagaire deed de echo, heeft me erg zeer gedaan heb dit ook tegen haar gezegd. ze zei ik kan niks vinden gewacht tot ander klaar was met bellen erg omnpersoonlijk allemaal. Oh ik zie het al of een vroege zwangerschap maar ik denk aan een miskraam zal nog een echo over 3 weken maken maar je zal toch wel ongesteld worden!!!! Had ook wel iets anders gezegd mogen worden, maar goed had mijn zoontje van 2 bij me dus me groot gehouden eenmaal thuis kwamen de tranen. Zit nu nog in onzekerheid maar buik blijft groeien, voelt wel anders dan bij eerste zwangerschap, maar iedere zwangerschap is anders toch? ben de hele dag door misslijk, ben vreselijk moe, mijn zoontje van 2 is net een hele week 's nachts aan het spoken geweest omdat hij ziek was ben nu echt gebroken. Zie het allemaal ff niet meer zitten hoe moet dat dadelijk met een baby, nachtvoedigen en als de oudste dan ziek is, ik ben nu al gebroken. Ik ben bangn dat ik het straks allemaal niet meer aankan dat ik het niet goed zal doen. enz. Voel me alsof ik de hele dag in mijn bed kan liggen en ik wil alleen maar huilen. Daar komt bij dat ik ook net gestopt ben met roken. Zal misschien ook daar wel door komen maar dat wil ik doorzetten. Kan de laatste dagen ook weinig hebben van mijn zoontje als hij vervelend is, normaal bijf ik wel rustig maar daar heb ik nu wat meer moeite mee. Ik hoop dat het allemaal wat minder wordt als ik volgende week die echo heb gehad en weet waar ik aan toe ben. Zoo pffff dat lucht ff op moest het even aan iemand kwijt vind het ook zo wat om tegen mijn man te gaan zeuren.

Groetjes mama van Quinten

 

[Anoniem]

lieve mama van quinten,

natuurlijk kan ik de onzekerheid niet bij je wegnemen, en ook niet garanderen dat de zwangerschap helemaal goed zit,

ik be nu  zwanger van onze tweede, ons zoontje is nu ook 2, en ook ik heb de zelfde verschijnselen, heel moe, erg huilerig, kan zoontje bijna niet uitstaan, enzo.  

Onze gyn zei dat als de zwangerschap heel pril is ze ook niet kunnen zien of  je ongesteld moet worden of dat het goed gaat. Dus ik zal heel  erg voor je duimen.

Hoop dat ik je een klein beetje gerust heb kunnen stellen.

Liefs

 

[Anoniem]

Hallo Quintens mamma,

Ik vind het heel vervelend voor je. Verheug je je zo op een echo (want dat doen we ten slotte toch allemaal) en dan krijg je dit te horen. En als ik het zo hoor lijkt het me nergens op gebaseerd. Dat hadden ze inderdaad ook anders kunnen verwoorden, met iets meer menselijkheid. Ik zou een klacht indienen, maar goed, daar schiet je gevoelsmatig natuurlijk ook niets meer op...


Ik hoop dat je de rust voor jezelf kunt vinden. Misschien kun je mensen in je omgeving (ouders, vriendinnen e.d.) vragen of ze je een beetje kunnen bijstaan. Zo te horen heb je even tijd nodig voor jezelf. Vraag of ze willen oppassen zodat je 'leuke dingen' kunt gaan doen, of ga juist met een vriendin shoppen of iets dergelijks.

Heel veel sterkte!

 

[Anoniem]

Dat van die onzekerheid en emoties herken ik wel, hoor. Mijn zoontje is anderhalf als nummer 2 geboren wordt, en eerlijk gezegd vind ik het zwaarder dan ik dacht.
de tweede (eigenlijk de derde, eerste ging mis) is weer totaal anders en vermoeiender dan de eerste. Ook de onzekerheid of je het inderdaad wel kan als nummer 2 er is , heb ik ook. aan de andere kant denk ik: anderen kunnen het ook, dus waarom ik niet?
En dan heb jij nog de onzekerheid erbij van of het wel een goede zwangerschap is.

Nou, neem een groot stuk chocola, een doos tissues en wellicht kun je een momentje vinden dat je oudste naar de oppas/ creche kan en jij even kunt slapen. Echt, daar knap je zo van op. Niet als je weer uit je bed stapt,. maar wel een uur later!
en misschien wil je man je een beetje verwennen?

sterkte
greet