A
Anoniem
Guest
Hoi hoi,
Sorry maar moet het even kwijt. Na een jaar van vermoeidheid en andere klachten, toch maar eens naar de huisarts geweest. Moest nu toch wel uitgezwangerd zijn na 14 maanden en na 2 weken vakantie was het nog niet over. Blijkt dat mijn schildklier te langzaam werkt. Waarschijnlijk een overblijfsel van de zwangerschap/bevalling. Ik ben nu ook al een paar weken niet meer aan het werk. Ben zo ontzettend moe. Het probleem is dat ik zelfs moeite heb om voor mijn zoontje te zorgen. Als hij 's middags moeilijk doet met slapen (wil zelf danook even slapen), kan ik zo sjacherijnig worden. Weet wel dat we er allebei niks aan kunnen doen. Maar het is zo vermoeiend. Hij zit nu ook in zo'n fase dat hij alle aandacht wil en als iets hem niet zint, maar gaat brullen. Ook net ziek geweest en volgens mij zitten er weer tanden aan te komen.
Nou ja hopelijk slaan de medicijnen gauw aan enmoet ik me er maar evenoverheen zetten. Morgen en overmorgen gaat hij gelukkig naar het kdv, maar vandaag maar even doorzetten (oppas is ziek ). Baal er zelf van dat ik er gewoon naar uitkijk om hem weg te brengen, maar ga ervan uit dat het tij wel gaat keren.
En ik me het afgelopen half jaar maar afvragen hoe jullie het doen met meer kinderen of al aan een tweede kunnen denken, blijkt er gewoon meer aan de hand te zijn. Hopelijk krijg ik weer meer energie om aan een tweede te gaan denken, maar nu nog even niet.
groeten, Kabo
Sorry maar moet het even kwijt. Na een jaar van vermoeidheid en andere klachten, toch maar eens naar de huisarts geweest. Moest nu toch wel uitgezwangerd zijn na 14 maanden en na 2 weken vakantie was het nog niet over. Blijkt dat mijn schildklier te langzaam werkt. Waarschijnlijk een overblijfsel van de zwangerschap/bevalling. Ik ben nu ook al een paar weken niet meer aan het werk. Ben zo ontzettend moe. Het probleem is dat ik zelfs moeite heb om voor mijn zoontje te zorgen. Als hij 's middags moeilijk doet met slapen (wil zelf danook even slapen), kan ik zo sjacherijnig worden. Weet wel dat we er allebei niks aan kunnen doen. Maar het is zo vermoeiend. Hij zit nu ook in zo'n fase dat hij alle aandacht wil en als iets hem niet zint, maar gaat brullen. Ook net ziek geweest en volgens mij zitten er weer tanden aan te komen.
Nou ja hopelijk slaan de medicijnen gauw aan enmoet ik me er maar evenoverheen zetten. Morgen en overmorgen gaat hij gelukkig naar het kdv, maar vandaag maar even doorzetten (oppas is ziek ). Baal er zelf van dat ik er gewoon naar uitkijk om hem weg te brengen, maar ga ervan uit dat het tij wel gaat keren.
En ik me het afgelopen half jaar maar afvragen hoe jullie het doen met meer kinderen of al aan een tweede kunnen denken, blijkt er gewoon meer aan de hand te zijn. Hopelijk krijg ik weer meer energie om aan een tweede te gaan denken, maar nu nog even niet.
groeten, Kabo