Hoi meiden,
Ik moet het toch echt even kwijt. Ik word namelijk een beetje gek van mijn bemoeizuchtige schoonfamilie. Die menen zich werkelijk overal mee te moeten bemoeien, vooral met de opvoeding van onze dochter. Dit doen ze trouwens niet alleen bij ons hoor maar ook bij de rest van de familie. Het enige verschil is dat mijn man de enige neef is de rest zijn allemaal meiden. Dus ik ben dan ook de enige schoondochter in het hele gebeuren. Best lastig hoor.
Maar goed onze meid moet altijd de kat uit de boom kijken als ze ergens binnenkomt. Ik vind dat je haar die rust dan ook even moet geven, maar zij zitten er het liefst met z'n allen meteen bovenop. Zo hebben we afgelopen week twee verjaardagen gehad en dan krijg je weer van die heerlijke opmerkingen.
Bij de eerste verjaardag had ze al een portie druiven op, omdat ze die heerlijk vindt. Ik heb liever dat ze dat eet dan alleen maar koekjes enzo. Maar goed dat vinden ze dus al overdreven. Vlak voordat we naar huis gingen, om warm te eten willen ze haar een hele plak worst geven. Mijn man zei dus al direct van nee. Maar goed het werd dus mij nog een keer gevraagd. Dus mijn antwoord was ook nee met het argument dat we zo nog moesten eten. En dat ik liever had dat ze het avondeten fatsoenlijk at dan een plak worst. Nou de blik die ik toen kreeg vertelde mij dat ik een echte zeur was. Wij zijn toen lekker naar huis gegaan hoor.
De tweede verjaardag was 's avonds dus na het avondeten. Ik was even niet op aan het letten hebben ze haar gewoon nog een broodje gegeven. Ja ze had honger werd er gezegd. Ik heb toen maar mijn mond gehouden, want ik stond op ploffen. Op dat moment was mijn blik ook genoeg. Ze heeft dus niet meer dan drie hapjes van het broodje gehad, dus de rest hebben ik weggegooid.
Nou moeten jullie weten dat het dik zijn bij mijn man in de familie zit. Ze wegen allemaal (op een stel en mij na) boven de 100 kilo. Ze eten alles wat los en vast zit en het maakt allemaal niet uit. Bij een verjaardag eten ze gerust 3 stukken vlaai en ook nog een stuk taart.
Ik wil niet dat ons meisje ook zo'n vreetlap wordt. Ze eten namelijk allemaal zonder erbij na te denken. Ik wil dit niet, zeker niet omdat de aanleg er wel is. Onze meid komt niks tekort en eet alles met veel smaak. Fruit vindt ze erg lekker dus dat eten we ook veel. Koekjes krijgt ze ook hoor, maar niet iedere dag. Ze is nu nog klein en ik kan het haar nu nog aanleren.
Maar door al die opmerkingen iedere keer wordt ik erg onzeker en ontzettend boos. Als we bij mijn man z'n familie op bezoek gaan heb ik vantevoren al de hele dag buikpijn. Vanmiddag moeten we op de kermis dus begint het gezeur weer.
Gelukkig staat mijn man wel achter mij, maar goed het is toch zijn familie. Dus ik wil ook niet de hele tijd tegen hem zeuren.
Sorry maar ik moest het even kwijt ook omdat ik niet weet wat ik er mee moet.
Groetjes Anne
Ik moet het toch echt even kwijt. Ik word namelijk een beetje gek van mijn bemoeizuchtige schoonfamilie. Die menen zich werkelijk overal mee te moeten bemoeien, vooral met de opvoeding van onze dochter. Dit doen ze trouwens niet alleen bij ons hoor maar ook bij de rest van de familie. Het enige verschil is dat mijn man de enige neef is de rest zijn allemaal meiden. Dus ik ben dan ook de enige schoondochter in het hele gebeuren. Best lastig hoor.
Maar goed onze meid moet altijd de kat uit de boom kijken als ze ergens binnenkomt. Ik vind dat je haar die rust dan ook even moet geven, maar zij zitten er het liefst met z'n allen meteen bovenop. Zo hebben we afgelopen week twee verjaardagen gehad en dan krijg je weer van die heerlijke opmerkingen.
Bij de eerste verjaardag had ze al een portie druiven op, omdat ze die heerlijk vindt. Ik heb liever dat ze dat eet dan alleen maar koekjes enzo. Maar goed dat vinden ze dus al overdreven. Vlak voordat we naar huis gingen, om warm te eten willen ze haar een hele plak worst geven. Mijn man zei dus al direct van nee. Maar goed het werd dus mij nog een keer gevraagd. Dus mijn antwoord was ook nee met het argument dat we zo nog moesten eten. En dat ik liever had dat ze het avondeten fatsoenlijk at dan een plak worst. Nou de blik die ik toen kreeg vertelde mij dat ik een echte zeur was. Wij zijn toen lekker naar huis gegaan hoor.
De tweede verjaardag was 's avonds dus na het avondeten. Ik was even niet op aan het letten hebben ze haar gewoon nog een broodje gegeven. Ja ze had honger werd er gezegd. Ik heb toen maar mijn mond gehouden, want ik stond op ploffen. Op dat moment was mijn blik ook genoeg. Ze heeft dus niet meer dan drie hapjes van het broodje gehad, dus de rest hebben ik weggegooid.
Nou moeten jullie weten dat het dik zijn bij mijn man in de familie zit. Ze wegen allemaal (op een stel en mij na) boven de 100 kilo. Ze eten alles wat los en vast zit en het maakt allemaal niet uit. Bij een verjaardag eten ze gerust 3 stukken vlaai en ook nog een stuk taart.
Ik wil niet dat ons meisje ook zo'n vreetlap wordt. Ze eten namelijk allemaal zonder erbij na te denken. Ik wil dit niet, zeker niet omdat de aanleg er wel is. Onze meid komt niks tekort en eet alles met veel smaak. Fruit vindt ze erg lekker dus dat eten we ook veel. Koekjes krijgt ze ook hoor, maar niet iedere dag. Ze is nu nog klein en ik kan het haar nu nog aanleren.
Maar door al die opmerkingen iedere keer wordt ik erg onzeker en ontzettend boos. Als we bij mijn man z'n familie op bezoek gaan heb ik vantevoren al de hele dag buikpijn. Vanmiddag moeten we op de kermis dus begint het gezeur weer.
Gelukkig staat mijn man wel achter mij, maar goed het is toch zijn familie. Dus ik wil ook niet de hele tijd tegen hem zeuren.
Sorry maar ik moest het even kwijt ook omdat ik niet weet wat ik er mee moet.
Groetjes Anne