Moet het ff kwijt!

A

ANONYMOUS_USERNAME

Mijn kleintje is nu 3 maand en een week en het gaat heel goed met hem! eet goed drinkt goed etc.
alleen ik zit met mijn vent!
na de bevalling heb ik totaal geen aandacht en of respect gekregen naar mijn gevoel.( was voor de bevalling ook al zo (maar daar was ik al aan gewend al miste ik de aandacht wel enorm  maar hij had belooft dat hij mij meer aandacht enzo zou gaan geven  omdat ik een liefdevol gezin wou)  Mijn gevoel mag ik niet tonen want daar kan hij niet tegen etc dus heb ook helemaal niet gehuild of wat dan ook in de kraamtijd! terwijl ik een ontzettende moeilijke bevalling heb gehad van 36uur.
de eerste week na de geboorte heeft hij de verzorging beetje op zich genomen omdat ik weinig tot niets kon.
maar daarna heb ik het over genomen en heb nu het idee dat ik het altijd maar alleen moet doen. zodra de kleine gaat huilen is het hier heb je hem etc.
hij gaat het sochtends nooit uit ook al meld de kleine zich om half 9 ofzo (in de weekenden) ik moet altijd alles doen plus dat ik daarbij ook nog is bijna fulltime kolf en de kleine dus uit de fles krijgt.
overdags slaapt de kleine veel ( eten knuffelen box en dan als hij moe is slapen) en dat dan de hele dag door! tussen de voedingen door slaapt hij dan ong 3 uur.
dus heb overdags wel tijd voor mezelf.
en als mijn vent savonds weer thuis komt wil hij ook niets van de kleine weten lijkt het wel.. als ik dan vraag wil jij hem de fles geven is het nee doe jij maar etc etc.
en hij wil nooit weg in de weekenden met de kleine. dus ik kom eigenlijk nergens want ik heb ook geen auto.
1 keer in de week mag ik een keer naar mijn ouders toe maar dat is alles.
en dan snapt hij niet dat ik in de weekenden leuke dingen wil doen met hem en met de kleine etc. dan loop ik maar te zeuren enzo.
terwijl ik elke dag thuis ben en ik vind het helemaal geweldig hoor met de kleine maar ik heb gewoon het idee dat dit onze gevangenis is...
voor de rest krijg ik nooit een arm om me heen of een knuffel laat staan een kus! helemaal niets want daar houd hij niet van zegt ie. en als ik het bij hem probeer moet ik oprotten..
heel vaak zegt hij ook hij lijkt alleen maar op jou en dat vind ik niet leuk blablabla terwijl er nog van alles kan veranderen maar jah.
ik weet het gewoon niet meer wat ik nu moet doen, want ik wil niet dat de kleine van mij zo opgroeit ik wil gewoon gewaardeerd worden en liefde en aandacht krijgen en dat krijg ik gewoon totaal niet..
maar weer naar mijn ouders toe gaan zie ik ook niet zitten ik weet het gewoon ff niet meer

Sorry voor het lange verhaal maar ik moest het gewoon ff kwijt..
 
Mijn kleintje is nu 3 maand en een week en het gaat heel goed met hem! eet goed drinkt goed etc.
alleen ik zit met mijn vent!
na de bevalling heb ik totaal geen aandacht en of respect gekregen naar mijn gevoel.( was voor de bevalling ook al zo (maar daar was ik al aan gewend al miste ik de aandacht wel enorm  maar hij had belooft dat hij mij meer aandacht enzo zou gaan geven  omdat ik een liefdevol gezin wou)  Mijn gevoel mag ik niet tonen want daar kan hij niet tegen etc dus heb ook helemaal niet gehuild of wat dan ook in de kraamtijd! terwijl ik een ontzettende moeilijke bevalling heb gehad van 36uur.
de eerste week na de geboorte heeft hij de verzorging beetje op zich genomen omdat ik weinig tot niets kon.
maar daarna heb ik het over genomen en heb nu het idee dat ik het altijd maar alleen moet doen. zodra de kleine gaat huilen is het hier heb je hem etc.
hij gaat het sochtends nooit uit ook al meld de kleine zich om half 9 ofzo (in de weekenden) ik moet altijd alles doen plus dat ik daarbij ook nog is bijna fulltime kolf en de kleine dus uit de fles krijgt.
overdags slaapt de kleine veel ( eten knuffelen box en dan als hij moe is slapen) en dat dan de hele dag door! tussen de voedingen door slaapt hij dan ong 3 uur.
dus heb overdags wel tijd voor mezelf.
en als mijn vent savonds weer thuis komt wil hij ook niets van de kleine weten lijkt het wel.. als ik dan vraag wil jij hem de fles geven is het nee doe jij maar etc etc.
en hij wil nooit weg in de weekenden met de kleine. dus ik kom eigenlijk nergens want ik heb ook geen auto.
1 keer in de week mag ik een keer naar mijn ouders toe maar dat is alles.
en dan snapt hij niet dat ik in de weekenden leuke dingen wil doen met hem en met de kleine etc. dan loop ik maar te zeuren enzo.
terwijl ik elke dag thuis ben en ik vind het helemaal geweldig hoor met de kleine maar ik heb gewoon het idee dat dit onze gevangenis is...
voor de rest krijg ik nooit een arm om me heen of een knuffel laat staan een kus! helemaal niets want daar houd hij niet van zegt ie. en als ik het bij hem probeer moet ik oprotten..
heel vaak zegt hij ook hij lijkt alleen maar op jou en dat vind ik niet leuk blablabla terwijl er nog van alles kan veranderen maar jah.
ik weet het gewoon niet meer wat ik nu moet doen, want ik wil niet dat de kleine van mij zo opgroeit ik wil gewoon gewaardeerd worden en liefde en aandacht krijgen en dat krijg ik gewoon totaal niet..
maar weer naar mijn ouders toe gaan zie ik ook niet zitten ik weet het gewoon ff niet meer

Sorry voor het lange verhaal maar ik moest het gewoon ff kwijt..

Hoi meid,

Wat zit jij in een belabberde situatie zeg! Als ik dit zo lees is het alles behalve een gezonde relatie. Ik vind het niet gek dat jij je gevangen voelt in je eigen huis! Heeft je vent nooit gehoord van genegenheid???? Ik word er gewoon triest van als ik dit lees!
Waarom heeft hij daar allemaal zo'n hekel aan? En je moet je gevoelens toch gewoon kunnen tonen, anders ga je daar uiteindelijk aan onderdoor. Daarbij heeft hij zo te lezen totaal geen respect voor je! En houd hij wel van je? Aangezien je nooit een kus krijgt of een arm om je heen of een knuffel? Ben je alleen goed genoeg voor de sex ofzo? Sorry dat ik het zo plat zeg, maar daar vind ik het zo op lijken! En sorry, maar een liefdevol gezin zul je zo nooit krijgen. Een relatie is geven en nemen, dus dat geld ook voor hem. Maar zo te lezen is het bij jullie zo dat jij alleen maar aan het geven bent en hij alleen maar neemt.

En waarom helpt hij je niet met de verzorging? Waarom kijkt hij zo weinig  naar jullie zoon om? Hij is net zoveel van hem hoor. Het eerste wat mijn man doet als ie van zijn werk thuis komt is Tijs een dikke kus geven en hij geeft Tijs nagenoeg door de week altijd de fles om 18.30 u en om 22.30 u. Alleen hoeft hij er van mij 's nachts niet uit door de week, zolang ik nog thuis ben. In het weekend doen we alles samen.

Sterkte meid, ik hoop voor je dat het snel beter gaat met je relatie! En dat je wat vaker de deur uit komt, want dit hou je niet vol.

Groetjes,
mama van Tijs
 
Wat een rot situatie zeg !
hoop dat je hier nog uitkomt want zo te lezen is hij het niet echt waard dat jij er elemaal aan onder door gaat
En je kunt hier altijd je ei kwijt he daar hoef je je niet voor te veronschuldigen
sterkte

groetjes mira mv marek
 
Wat een rot situatie zeg !
hoop dat je hier nog uitkomt want zo te lezen is hij het niet echt waard dat jij er elemaal aan onder door gaat
En je kunt hier altijd je ei kwijt he daar hoef je je niet voor te veronschuldigen
sterkte

groetjes mira mv marek
 
thnx
Zat gister te huilen achter de comp dus mijn vriend vroeg wat is er nou en toen heb ik alles er maar weer uitgegooid
en hij heeft nu belooft om er meer te zijn voor mij en voor de kleine.
en gaat nu ook proberen om mij wat meer lichamelijk contact te geven!
zijn ouders hadden het ook al tegen hem gezegd!
dus ben benieuwd of het anders gaat worden, anders zal ik toch echt de stap moeten nemen..
 
Hoi,

Ook ik vind dat je in een rotsituatie zit zeg! Eigenlijk vind ik dit niet normaal. Je hoort weleens dat nieuwbakken mama's hun man een beetje vergeten de eerste tijd, maar de papa's zijn over het algemeen net zo verliefd op hun kindje als de mama's. En juist knuffels en dergelijke heb je deze tijd zo hard nodig!!! Je hebt het altijd nodig, maar nu gewoon extra....En dat je je gevoelens niet mag uiten.....dat is helemaal waardeloos! Je beleeft zoveel dat moet je toch ergens kwijt kunnen. En hoezo mag je maar 1 keer per week de deur uit....naar je ouders. Sorrie hoor, maar wat voor vent heb je? Misschien is hij wel heel lief enzo, maar dat kan ik er nu even niet uithalen. Houdt hij inderdaad wel van je? Of komt de liefde ( helaas) van 1 kant. Dit lijkt me zeker geen gezonde situatie. Voor jou niet, je kleintje niet maar ook voor je man niet.....
Denk toch dat je je moet gaan uiten, praten met elkaar!

Heel veel sterkte!
Hanneke
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan