Moi, Luna, Lena en Claudy

A

ANONYMOUS_USERNAME

Hoi meiden en alle anderen die het interesseren. Bedankt voor jullie medeleven en balangstelling. We moesten al bijna een uur wachten voordat we aan de beurt waren....! De volgende uitslagen zijn al bekend: Bij mij is tot dusver alles goed, de kwaliteit van het zaad van mijn man is er slecht (wisten we eigenlijk al)op de uitslag staat: ernstig subfertiel. Niet goed dus. Ze gaan nu de komende maand nog wat onderzoekjes doen bij mijn man om te kijken of ze de mogelijke oorzaak kunnen vinden en dan ook eventueel oplossen. Bijvoorbeeld spataderen (die kunnen ze opereren) en anders komen we in aanmerking voor ivf of icsi.
Eigenlijk geen bijzonder nieuws dus (althans niet wat we eigenlijk al wisten) maar nu de definitieve staf naar ivf/icsi gezet moet worden vind ik het eng. Meiden begrijp me goed ik wil er alles voor doen om zwanger te worden maar ik heb een dubbel gevoel. Zo van stel dat die ivf/icsi niet lukt! Na 3 pogingen houd het gewoon op, klaar, einde wedstrijd, finito. En daar ben ik bang voor. Nu heb je nog hoop er kan nog wat gedaan worden, maar daarna houd het natuurlijk definitief op. Ik weet het ik moet niet zo negatief zijn, maar dat gevoel beangstigd mij wel regelmatig. Gelukkig is het nog niet zover, een stap tegelijk maar en proberen het hoofd koel te houden.
Sorry meiden dat het zo'n verhaal is geworden hoor.

Liefs Molly.
 
Lieve Molly,

Wat een rot nieuws joh!! En natuurlijk mag je negatief zijn!! het is nogal wat bah!! Ik hoop dat ze kunnen ontdekken waar het aan ligt bij je man en het kunnen verhelpen!!

Heel veel sterkte en suc6

Liefs moi xxx
 
Lieve Molly,
het van je afschrijven is beter dan het opkroppen hoor! Natuurlijk is het rot als het ineens zo definitief 'met hulp' moet gaan gebeuren. Maar inderdaad: een stapje tegelijk, wie weet wat er nog allemaal mogelijk si als ze meer weten!
Kop op meid, sterkte!

liefs, el.
 
Hoi Molly,
Wat een vervelend nieuws, echt vervelend voor je/jullie.
Jullie situatie is vergelijkbaar met de onze. Ik begrijp zo goed hoe je je voelt. Het duurt allemaal zo lang. Het is zo eng en na ieder onderzoekje ben je weer zo bang voor de uitslag. Aan de andere kant hoop je stiekem op een positieve uitslag. Mijn man moet in juni weer voor een spermatest (dat klinische gedoe). Afhankelijk van de uitslag gaan we dan verder praten over IVF (in het gunstigste geval) of ICSI. Nou meid, probeer positief te blijven (zeg ik ook steeds tegen mezelf. Sterkte Veel liefs, Wendy
 
Hi Molly,

Wat een vervelend nieuws voor jullie! Ik zit niet in hetzelfde schuitje, maar ik begrijp jouw angst betreft ivf wel: drie kansen, waarvoor je wel moet slagen, anders "hang je". Ik zie jouw gedachten niet als negatief, ik vind ze heel reel...

Vraag jezelf eens af of je meer rust zou hebben als je de drie pogingen zou laten schieten en hoe ver jullie willen gaan in jullie kinderwens.

Ik wil mijn mening niet opdringen, maar laat je niet teveel afschrikken door angsten (het is een slechte raadgever). Ik hoop dat je de pogingen uiteindelijk zult kunnen zien als een cadeautje, als een extra kans. Die kans is niet groot, maar wel aanwezig, anders krijgen jullie de mogelijkheden niet. Nogmaals, ik vind de gedachte die je hebt helemaal niet negatief, eerder heel gezond: je ziet heel goed dat de kansen beperkt zijn. Ik denk ook dat mochten jullie het cirquit ingaan, je met deze attitude uiteindelijk, of je nu zwanger zult raken of niet door ivf, verder zal komen, dan niet reele verwachtingen van ivf (dat nep-optimistische gedoe is vaak ook maar een middel van mensen om hun angsten een loer te draaien). Jezelf vooraf een beetje beschermen is nooit fout, ik hoop alleen heel erg dat je niet jezelf teveel beschermt, want je leven leven zonder risico's aan te gaan cq kansen laten liggen uit angst, geeft je uiteindelijk misschien een onbevredigender gevoel dan dat je na de laatste poging Ivf nog niet zwanger bent. Wat je ook doet, ik hoop dat je rust vind in je beslissing, zeker als je het traject ingaat, want dan is jouw realisme in combinatie met rust, een heel goed uitgangspunt (met deze attitude is mijn zus zwanger geworden, met IVF, vanwege de slechte zaadkwaliteit van haar man).

Heel veel sterkte

liefs Lara
 
Meiden bedankt voor jullie steun en reactie, en lara ik zie dit ook als een cadeautje. Ik en mijn man zijn er samen overeens dat we dit willen proberen, zodat we achteraf niet hoeven denken, wat als we het toch hadden geprobeerd.... fijn om te horen dat je zus ook zwanger is geworden ondanks alles..... Ik bedenk me heel vaak wat als we geen kinderen kunnen krijgen....... hoe gaan we dan verder. Toch wil ik hier niet al te veel bij stil staan. De gyn was overigs best positief en vond ons niet kansloos. Is een schrale troost natuurlijk. Een collega is ook via ivf zwanger geworden zij is er erg negatief over. Ik luister bewust niet naar haar. Ik wil het ervaren op mijn manier. Ze weet overigs niet dat wij hier mee bezig zijn. Ze weet trouwens niet eens dat we met kinderen bezig zijn, en dat wil ik zo houden.
Meiden bedankt en jullie ook allemaal succes he (het draait niet alleen om mij hier)

Liefs Molly.
 
Hee Meissie!
Moed houden hoor! Heel scheelt al een heel stuk dat bij jou alles goed is. Ze kunnen zoveel tegenwoordig! Ik ken iemand die geen eileiders meer heeft en een operatie heeft ondergaan en ze is nu zwanger van een gezonde tweeling!
Het zaad van mijn man is ook niet goed. Wij gaan er ook voor al is het zwaar!
We blijven elkaar gewoon steunen hier!!
Sterkte meid!
Liefs Inge
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan