ja daar ben ik dan, ik wilde eigenlijk maar heel even achter de pc maar ik merk dat ik hier toch weer blijf hangen, haha, heb jullie wel gemist.
Ik vond de keizersnee wel meevallen, maar het is beslist niet de makkelijke weg. Het is toch echt een buikoperatie en ik merk wel dat het herstel langzamer gaat dan toen ik via de normale weg bevallen ben. Ondanks flinke napijn (gaat nu al stukken beter) ben ik toch blij dat het zo gegaan is, Het was wel eng allemaal en na het zetten van de ruggeprik daalde mijn bloeddruk heel erg en ging ik bijna van mijn stokje. Maar na wat extra zuurstof en een middel in het infuus kwam ik weer bij en was alles goed. Van de operatie zelf voel je niks, wel dat ze aan je buik trekken en duwen maar pijn voel je niet. Wat ik wel jammer vond is dat ze gelijk de couveuze in moest en ik dus in mijn eentje op de uitslaapkamer lag. Maar ze hebben me meteen nadat de verdoving begon uit te werken met bed en al naar de couvzeafdeling gebracht. Wat ook erg mooi was, was dat ze een camera op het bedje gericht hadden en ik een monitor naast mijn bed had staan en ik haar de hele dag kon zien. Je kon ook van buiten het ziekenhuis inloggen dus mijn ouders en mijn vriendin konden ook de hele dag live naar haar kijken, was voor mij echt fijn want dan heb je toch meer het gevoel dat je contact hebt.
Nu ga ik echt, tot binnenkort!