Hoi allemaal
Voor degene die zin hebben om een mooi bevallingsverhaal te lezen, lees dan verder.
Ik ben moeder van drie kinderen en heb drie heel verschillende bevallingen gehad. Maar de derde en laatste was toch wel de mooiste. Het is drie dagen voor de uitgetelde datum, ondanks dat ik helemaal op ben van de pijn (bekkenklachten) verwacht ik niets. De andere twee waren ruim een week overtijd. Het is drie uur 's nachts wanneer ik wakker wordt van een flinke pijnscheut en een nat bed, vliezen gebroken. En dan maar wachten..... ik val weer in slaap en om kwart voor vier heb ik de eerste wee. Ze zijn heel zwak en doen nog geen zeer. ik wil onder de douche gaan maar wanneer ik me iets te veel beweeg begint er een weeen storm. Ik maak mijn man wakker en in de tien seconden tussen de weeen in zeg ik dat hij de verloskundige moet bellen. De weeen worden wat beter vol te houden en als de verloskundige aan mijn man vraagt of het nog gaat zegt hij dood leuk "joh ze s nog maar net begonnen" De verloskundige is bij een andere zwangere en belooft met een uur te komen. Het is dan net vijf uur. Mijn man gaat wat spullen neer zetten (kruik en kleertjes en zo....). Ik roep dat het nu toch wel heftig wordt en hij komt bij me. Hij ziet dat ik het zwaar heb en belt nogmaals de verloskundige. Zij belooft gelijk te komen, het is toch het derde kindje. Maar hij heeft nog niet neergelegt en ik voel dat het gaat komen. Hij zegt doodleuk "zuchten schat". Maar allebei weten we dat de kleine nu gaat komen. Ik kan het niet meer tegen houden en met een keer persen is ze daar. Onze derde baby Sanne!! De verloskundige is niet meer te bereiken door het noodweer. We pakken haar dik in en doen haar een muts op. We navelen haar af (zitten allebei in de zorg en weten hoe het moet) en mijn man ruimt een beetje op. Mijn zoontje komt nieuwschierig kijken wat er toch allemaal gebeurt. Het is heel knus en we bewonderen haar met zijn drieen. Zelfs de placenta komt nog voor dat de verloskundige er is. Zij komt in totaal drie kwartier na dat Sanne is geboren, ze was de weg kwijt door het noodweer en kon ons niet bereiken omdat er geen bereik was met de mobiele. Samen kleden we Sanne aan en ik ga voor de laatste keer een heerlijke kraamtijd te gemoet. Zo zie je maar dat een bevalling ook heel mooi en speciaal kan zijn.
Bedankt voor het lezen van mijn verhaal, ik heb het weer helemaal opnieuw beleefd.
Voor degene die nog moeten bevallen veel succes en geniet ervan.
Groetjes Chantal
Voor degene die zin hebben om een mooi bevallingsverhaal te lezen, lees dan verder.
Ik ben moeder van drie kinderen en heb drie heel verschillende bevallingen gehad. Maar de derde en laatste was toch wel de mooiste. Het is drie dagen voor de uitgetelde datum, ondanks dat ik helemaal op ben van de pijn (bekkenklachten) verwacht ik niets. De andere twee waren ruim een week overtijd. Het is drie uur 's nachts wanneer ik wakker wordt van een flinke pijnscheut en een nat bed, vliezen gebroken. En dan maar wachten..... ik val weer in slaap en om kwart voor vier heb ik de eerste wee. Ze zijn heel zwak en doen nog geen zeer. ik wil onder de douche gaan maar wanneer ik me iets te veel beweeg begint er een weeen storm. Ik maak mijn man wakker en in de tien seconden tussen de weeen in zeg ik dat hij de verloskundige moet bellen. De weeen worden wat beter vol te houden en als de verloskundige aan mijn man vraagt of het nog gaat zegt hij dood leuk "joh ze s nog maar net begonnen" De verloskundige is bij een andere zwangere en belooft met een uur te komen. Het is dan net vijf uur. Mijn man gaat wat spullen neer zetten (kruik en kleertjes en zo....). Ik roep dat het nu toch wel heftig wordt en hij komt bij me. Hij ziet dat ik het zwaar heb en belt nogmaals de verloskundige. Zij belooft gelijk te komen, het is toch het derde kindje. Maar hij heeft nog niet neergelegt en ik voel dat het gaat komen. Hij zegt doodleuk "zuchten schat". Maar allebei weten we dat de kleine nu gaat komen. Ik kan het niet meer tegen houden en met een keer persen is ze daar. Onze derde baby Sanne!! De verloskundige is niet meer te bereiken door het noodweer. We pakken haar dik in en doen haar een muts op. We navelen haar af (zitten allebei in de zorg en weten hoe het moet) en mijn man ruimt een beetje op. Mijn zoontje komt nieuwschierig kijken wat er toch allemaal gebeurt. Het is heel knus en we bewonderen haar met zijn drieen. Zelfs de placenta komt nog voor dat de verloskundige er is. Zij komt in totaal drie kwartier na dat Sanne is geboren, ze was de weg kwijt door het noodweer en kon ons niet bereiken omdat er geen bereik was met de mobiele. Samen kleden we Sanne aan en ik ga voor de laatste keer een heerlijke kraamtijd te gemoet. Zo zie je maar dat een bevalling ook heel mooi en speciaal kan zijn.
Bedankt voor het lezen van mijn verhaal, ik heb het weer helemaal opnieuw beleefd.
Voor degene die nog moeten bevallen veel succes en geniet ervan.
Groetjes Chantal