morgen nemen we afscheid van inze poesen ....

Na bijna 3 maanden moeten we de strijd opgeven....
Alles hebben we geprobeert maar de katten accepteren onze uk niet.....
Ze plassen overal...spuigen...verharen door de stress..vluchten in huis.... alle tips...pillen en zelfs een deskundige kon ons niet meer helpen... de dierenarts adviseert zelfs te stoppen en een ander huisje te zoeken....
We hebben een goed huisje gevonden. Een oude schoolvriendin bood haar huis aan en ook al lijkt het de oplossing ik ben zooooooo verdrietig... ik voel me zo schuldig... ze zijn 9 en 7 jaar bij ons...
Ze liggen nu naast me op de bank voor de allerlaatste x........
 
hey meid... dat is niet leuk!

maar heel herkenbaar... bij mijn broer gebeurde het dus ook... kale plek, rare plekken plassen... en zo voort... en die schoonzus werkt bij de dierenarts, die heeft vanalles geprobeert... die kat werd al tijdens de zwangerschap kaal van de stress...

dus begrijp je heel goed.. zelf heb ik ook 2 katten...

sterkte meid!
 
Pfff het is zo waardeloos... ik mis ze zooooo erg en voel me zo waardeloos dat ik het niet voor elkaar heb gekregen. Ik weet het is beter zo en alles is geprobeert maar ik mis mijn meisjes heel erg.
 
Terug
Bovenaan