<p dir="ltr"><span style="font-size: 16px;"><span style="color: #000000;">Goh.. 1:31 alweer</span></span></p><p dir="ltr"><span style="font-size: 16px;"><span style="color: #000000;">Ik had nog zo met mezelf afgesproken dat ik vanavond vroeg zou slapen omdat we morgenochtend al vroeg naar het UMCG moeten rijden (een rit van iets langer dan een uur).</span></span></p><p dir="ltr"><span style="font-size: 16px;"><span style="color: #000000;">Morgen heeft mijn vriend zijn tese behandeling. We zijn al dik 2,5 jaar bezig met het krijgen van een kindje. Elke keer hopen en elke keer teleurgesteld worden herkennen vast meerdere van jullie. Maar morgen krijgen we dan echt officieel te horen of er nog iets te hopen valt. Zullen ze zaadcellen vinden of niet... Ik durf er bijna niet aan te denken bang dat ik de uitkomst beïnvloed, hoe dom dat ook klinkt als ik het zo typ. </span></span></p><p dir="ltr"><span style="font-size: 16px;"><span style="color: #000000;">Maar het is ook een soort zelfbescherming. Het ene moment denk ik ach... Ik heb er ook wel vrede mee als het niet zo mag zijn en het andere moment sta ik bijna te janken als ik babykleertjes in de winkel zie hangen of als ik op m'n kleine neefje moet passen. </span></span></p><p dir="ltr"><span style="font-size: 16px;"><span style="color: #000000;">Van de week droomde ik dat ik zwanger was. Ik had het eerst zelf niet door maar ik werd wat dikker, had meer honger en voelde me niet helemaal fit. Tot ik plots allemaal schopjes in mijn buik voelde. Het meest magische gevoel ooit. En toen wist ik het meteen, ik ben zwanger! Ik vertelde het gelijk aan iedereen en was door het dolle heen. Maar daarna werd ik wakker in mijn droom. Ik sliep dus in het echt nog maar droomde dat ik wakker werd. Ik was in slaap gevallen in het UMCG terwijl ik aan het wachten was op de uitslag van de tese en gelijk daarna kregen we het slechte nieuws dat er geen zaadcellen gevonden waren. Toen ik uiteindelijk in het echt wakker werd heb ik me de hele dag ellendig gevoeld en nu ben ik bang dat me morgen hetzelfde nieuws staat te wachten. We gaan 't zien... </span></span></p><p dir="ltr"><span style="font-size: 16px;"><span style="color: #000000;">Het is ondertussen alweer 10 minuten later e m'n maag knort. Ik loop dus eerst maar weer even naar de keuken om wat te eten en zal daarna voor de 30e keer een poging doen om te slapen. Het even van me afschrijven heeft in ieder geval geholpen. </span></span></p><p dir="ltr"><span style="font-size: 16px;"><span style="color: #000000;">Liefs, en welterusten ?</span></span></p>