quote: tassimo schreef document.write(friendlyDateTimeFromStr('03-01-2008 22:25:27&apos
);
na 12 maanden borstvoeding vind ik echt heel erg moeilijk om het aftebouwen.De regeltjes met zoveel keer kunstvoeding en dan weer borstvoeding kennen we nou wel.
Ik ervaar dat het stoppen met de borstvoeding een emotionele nasleep heeft,ik heb met veel plezier borstvoeding gegeven,maar vind het nu genoeg vooral omdat ze al met de pot mee mag eten.etc....maar als iemand mij had verteld dat het een soort van afscheid nemen gevoel geeft had ik dat nooit geloofd...die intimiteit,het idee dat moedermelk super goed voor je baby is,het idee dat jij en jij alleen het kan geven....jaja dames dit had ik nog nergens ergens gelezen....groetjes Natascha
Hoi Natascha,
ik herken heel erg het gevoel dat je beschrijft. Borstvoeding geven (en krijgen) is inderdaad meer dan alleen 'voeding'. Je kind is er qua voeding niet meer van afhankelijk na 12 maanden, maar vindt het vaak wel nog heel erg fijn om dicht bij mama te zijn en even helemaal tot rust te komen. Dit geldt ook voor mij als moeder; ik vind het heerlijk, die momentjes van rust. 's Ochtends nog even samen in bed en 's avonds in de schommelstoel. Na 16 maanden genieten we er nog steeds allebei van.
Ik ben ook begonnen met het idee dat het mooi zou zijn als ik 6 maanden borstvoeding zou kunnen geven. Daarna zouden we wel weer zien. Het ging echter nog zo goed dat ik besloten heb om door te gaan totdat m'n zoontje een jaar was. Voor m'n vriend was dit toen ook de grens; zo'n groot kind nog aan de borst leek hem toen maar niks.
Zoals je net al kon lezen zijn we ondertussen 4 maanden verder en krijgt m'n zoontje nog steeds de borst. Ik kon het gewoon niet over m'n hart verkrijgen om er zomaar opeens mee te stoppen. Nu heb ik zoiets van; we zien wel waar het schip strandt. En ook m'n vriend vindt het eigenlijk nog wel prettig zo. Als het b.v. niet lukt om ons zoontje midden in de nacht op andere manieren te troosten is er altijd nog de borst.
Zo lief; als ik in de nachtdienst zit red ik het niet om 's ochtends zelf te voeden. M'n vriend geeft ons zoontje dan een fles met thee met melk op bed. Ik heb voorgesteld dat hij dat ook gewoon in een beker bij de boterham kon geven, maar m'n vriend is bang dat zoonlief het ritueeltje dan mist. Ik denk stiekem dat m'n vriend het meer zal missen dan m'n zoon. Zo zie je maar, ook mannen hebben moeite met het afscheid nemen van bepaalde rituelen.
Omdat ik ondertussen weer 4 maanden zwanger ben heb ik op een gegeven moment wel besloten om minder te gaan voeden, alleen 's ochtends en 's avonds. Je hebt dan de voordelen van de intieme momentjes, maar de rest van de dag eet je kind gewoon mee met het gezin. Het is natuurlijk een persoonlijke keuze, maar misschien is dat iets voor jullie? Je kan er ook voor kiezen om alleen 's avonds nog borstvoeding te geven, gewoon als afsluiting van de dag.
Ik ben benieuwd wanneer er bij ons een definitief einde aan komt, maar ik weet nu al dat het afscheid me zwaar zal vallen!
Veel succes!
Groetjes,
Margrethe
