<p>Hallo allemaal,</p><p>Ik ben Kim 28 jaar, heb het asherman syndroom en ben nu bezig met ivf!</p><p>Na veel te hebben geGoogled en meelezen van forums plaats ik toch maar zelf mijn verhaal.</p><p>Na een jaar te hebben geprobeerd zwanger te worden, voelde het alsof er iets mis was met mijn lijf. Uit de testen van mijn vriend zijn zaad kwam niks raars dit was juist erg goed.</p><p>Ik heb op mijn 17e abortus gehad en ging ineens twijfelen of het misschien toen beschadigd is geraakt. Na meerdere onderzoeken kwamen we erachter dat ik het Asherman syndroom heb. Dit zijn verklevingen in je baarmoeder.</p><p>Na 4 operaties hieraan moesten we toch verder naar een volgende stap. De verklevingen komen elke keer al binnen een maand terug waardoor wij zelf geen kans krijgen om op een natuurlijke manier zwanger te worden.</p><p>De controles etc moeten allemaal met een roesje omdat mijn baarmoeder gekanteld is en naar achter. Ze kunnen er dus niet goed bij en dit is echt onwijs pijnlijk.</p><p>Ivf traject gestart en dit was best pittig vooral de punctie. En het wachten elke keer. Ik ben mij ervan bewust dat het per terugplaatsing maar een kans is van 25% dat het uitloopt op een goede zwangerschap. Het embryo wat ze terug plaatste was van beste kwaliteit, dus dat was allemaal positief.</p><p>Na 10 dagen de uitslag van mijn bloed of ik zwanger zou zijn. Ik werd gebeld en kreeg het goede nieuws ik was zwanger!! Echt blij kon ik nog niet zijn , na alle teleurstelling en gedoetjes kon ik mij niet voorstellen dat het ging lukken.</p><p>De dag voor de eerste echo een nachtmerrie dat het echt niet goed zat en ik weer een curretage moest ondergaan.</p><p>Ik kwam in het ziekenhuis voor de echo en ik wilde gewoon niet meer. En ja mijn gevoel klopte er was niks te zien alleen een groot zwart gat, een leeg vruchtzakje. Nou mijn wereld storte echt compleet in. Ik was 6 weken en 4 dagen en er moest toch echt wel iets te zien zijn.</p><p>Morgen is het een week later en moet ik weer een echo en krijg ik medicatie om de miskraam op te wekken. Ik ben hier best gespannen door. Iemand die hier ervaring mee heeft?</p><p>Ben benieuwd hoe we nu verder moeten gaan, kans dat ik eerst weer geopereerd moet worden aan verklevingen is groot.</p><p>En dat ik nu sinds gister onwijs misselijk ben de hele dag helpt ook niet mee. Als dit nou was terwijl ik zwanger zou zijn neem ik t voor lief maar nu is het nergens goed voor ?</p><p>Ik zie op tegen de pijn van de miskraam fysiek en mentaal. Alles heeft al zoveel pijn gedaan waarom moet dit ook weer pijn doen. Bah ben er echt klaar mee..</p><p>Zwangere vrouwen of mensen die er heel makkelijk over praten kunnen op dit moment ook echt beter uit de buurt blijven.</p><p>Bedankt voor het lezen.</p><p>Tips hier mee om te gaan zijn welkom.</p>