Naar bed en dan .... niet willen!!!

A

ANONYMOUS_USERNAME

Hallo,

Ik heb een dochter die is nu 3 jaar en sinds een week wil ze niet meer naar bed en als ze eenmaal in bed ligt dan springt ze er gelijk weer uit, en dan staat ze te gillen en te huilen en te stampvoeten zo boos is ze.
Als ik vraag wat er is zegt ze geen woord, terwijl overdag haar mondje niet stil staat want praten dat kan ze hoor.
Ik heb al van alles geprobeerd bij haar bedje blijven en dan steeds verder weg, of rommelen op andere kamer en wachten totdat ze slaapt, maar zodra ik ook maar 1 stap zet op de trap dan komt ze weer.
Wie heeft dit ook en wil haar ervaring met mijn delen, of heeft er iemand nog een tip?
Uiteindelijk gaat het wel over hoop ik maar dit is voor haar ook niet leuk.

Groetjes Peggy
 
Hoi Peggy,

Ik herken het helemaal. Mijn zoontje is nu bijna 2,5 en doet het sinds begin december. Inderdaad op bed leggen, boekje lezen en dan na het boekje zeggen 'ik ga toch nie slapen'. Hebben eerst geprobeerd om m te laten staan bovenaan het traphekje maar dat helpt gewoon niet. Hij raakt helemaal overstuur. Zegt zelf dat hij bang is, maar kan dan niet zeggen waarvoor. Zelf denk ik dat het met sinterklaas te maken heeft en met alle spanning rondom de geboorte van z'n broertje in september. Maar vooral die sint en alles er om heen. Het helpt bij hem om even naast m te liggen, dan zeg ik dat hij moet blijven liggen en ga ik iedere keer kijken. In het begin echt om de 10 sec. dan om de halve minuut, hele minuut en dan steeds. Nu na twee weken zijn we zover dat we 3 keer hoeven te kijken en dan gewoon boven rommelen tot hij slaapt. Maar snapt dat dit bij julile niet zo helpt omdat ze weer wakker wordt als je op de trap staat? Misschien slaapt ze dan nog niet vast genoeg?

Ik gebruik nu ook kindival van VSM dat is voor onrust en slapeloosheid. Vooral ook omdat hij 's nachts steeds wakker werd en heel veel droomde. Dacht dat hij daarom misschien niet meer durfde te slapen. Mogeljik dat zoiets bij jou ook helpt?

Het gaat idd wel over denk ik, maar zit er ook wel van te balen dat heel m'n avonden zo weg zijn. Af en toe duurt het lang voordat hij slaapt en ben ik de hele tijd boven bezig terwijl mn man beneden zit. Niet echt gezellig dus...

Groetjes,
Jo
 
Hoi, lastig he?
Bij ons hielp het volgende. Als ze uit bed kwam (soms ook met gillen en krijsen) brachten we haar op een lieve manier weer naar bed. Dus zeggen dat ze lekker mag slapen, en er niet meer uit mag komen. papa en mama zijn altijd in de buurt. Daarna kwam ze er natuurlijk gewoon weer uit en begonnen we met het volgende: bij de hand pakken, niets zeggen en vooral geen oogcontact maken. Weer terug in bed leggen, aai over het hoofd en weggaan. Dit herhaalde zich soms wel 20 keer. Soms 2 keer in een minuut soms met tussenpozen van 5-10 minuten. Wij bleven achter de deur staan. Zodra ze de deur opendeed, hand pakken en terug naar bed. Het is zo voor haar geen leuk spelletje en op een gegeven moment houdt het op. Bij ons duurde dat 1,5 week. Nu komt ze ook nog weleens het bed uit maar wil ze meestal nog even een kletspraatje dus dat doen we dan ook. Eén keer en de volgende keer weer terug in bed zonder veel poeha. Het is even doorzetten maar het loont. Succes. Lianne
 
Hoi,

Bedankt voor de tips meiden, ik ga er mee aan de slag hoor.
En Jo ik had ook die kidival gehaald maar ze hoeft ze niet, ook niet als ik zeg dat het een snoepje is.
Ik heb nu iets van valdispert ook voor rust en daar lijkt ze aardig rustig van te worden.
Ik houd jullie op de hoogte.

Groetjesssssssss
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan