<p>..</p>
Naar de huisarts?
- Onderwerp starter ANONYMOUS_USERNAME
- Startdatum
Als moeder ben je allereerst nooit overdreven bezorgd! Dus als je het gevoel hebt om te bellen, doen!
Verder:
Vuistregel is dat je kindje direct moet gaan huilen, anders is hij misschien buiten bewustzijn geweest en dan moet je kindje altijd naar de dokter!
Extra moe zijn komt ook doordat herstellen van pijn veel energie kost. Ik ben met mijn zoontje van de trap gevallen toen hij 4 maanden was, hij is toen van hoog gevallen en had gelukkig niks. De fysio zei toen dat er een kans is dat de ontwikkeling iets stagneert, omdat het lijfje zich nu gaat richten op zo snel mogelijk herstellen
Huilen in de slaap kan weer komen doordat alles veel indruk heeft gemaakt op je zoontje, het kan eng zijn geweest voor je kindje. Dus misschien voor het slapen de dag door gaan nemen en daarbij ook de enge/spannende/vervelende dingen bespreken die je altijd positief afsluit. Ons zoontje is erg gevoelig en dit zorgt er altijd voor dat hij rustige nachten houdt, ons zoontje lijkt geen last van nachtmerries te hebben (is nu bijna 2 jaar oud)
Verder:
Vuistregel is dat je kindje direct moet gaan huilen, anders is hij misschien buiten bewustzijn geweest en dan moet je kindje altijd naar de dokter!
Extra moe zijn komt ook doordat herstellen van pijn veel energie kost. Ik ben met mijn zoontje van de trap gevallen toen hij 4 maanden was, hij is toen van hoog gevallen en had gelukkig niks. De fysio zei toen dat er een kans is dat de ontwikkeling iets stagneert, omdat het lijfje zich nu gaat richten op zo snel mogelijk herstellen
Huilen in de slaap kan weer komen doordat alles veel indruk heeft gemaakt op je zoontje, het kan eng zijn geweest voor je kindje. Dus misschien voor het slapen de dag door gaan nemen en daarbij ook de enge/spannende/vervelende dingen bespreken die je altijd positief afsluit. Ons zoontje is erg gevoelig en dit zorgt er altijd voor dat hij rustige nachten houdt, ons zoontje lijkt geen last van nachtmerries te hebben (is nu bijna 2 jaar oud)
Dankje, vooral de vuistregels zijn heel fijn on te weten.
Ik vond de eerste zichtbare schade ook best wel moeilijk. Je kleine baby die zoiets rots meemaakt.
Hier viel ze met haar voorhoofd op de punt van een houten kandelaar. 2 dagen een blauw rode plek op haar voorhoofd. Het was helemaal niet zo erg, maar ik zat zelf ook wel even mn tranen in te slikken. Dus ik snap heel goed dat je nu bedacht bent op zijn gedrag hoor.
Omdat ze nog zo weinig duidelijk kunnen maken, ben ik ook altijd voor een misschien wel onnodige check van de dokter. Het voelt zo als gokken met je baby anders. Artsen begrijpen dat wel. Maar als ik het zo lees denk ik niet dat er echt iets ergs aan de hand is.
Waar wij nu met 1 jaar wel mee begonnen zijn is VSM vallen en stoten gel. Ik geloof niet perse dat het daarmee beter herstelt ofzo. Maar ik merk gewoon dat als ze een flinke smakker maakt (nu ze leert lopen gebeurt het helaas wat vaker), dat ze echt wel even een momentje nodig heeft om het even te verwerken. Dus wij troosten haar, vertellen net als jij wat er gebeurd is en erkennen haar huilbui, even knuffelen en dan een beetje gel erop, even de tube vasthouden (is best wel leuke afleiding voor haar). Zo speelt ze veel lekkerder weer verder dan dat ik vrolijk ga doen en eroverheen lach. Mijn buurvrouw zei dat ooit. Dat ze niet teveel gedoe maakte van een valpartij want dan leren ze niet die schrik verwerken. Nou ik denk dan, dat is net alsof ze er niet even van mag schrikken. Dus wij helpen wel. Ieder zn eigen keuze daarin.
Hier viel ze met haar voorhoofd op de punt van een houten kandelaar. 2 dagen een blauw rode plek op haar voorhoofd. Het was helemaal niet zo erg, maar ik zat zelf ook wel even mn tranen in te slikken. Dus ik snap heel goed dat je nu bedacht bent op zijn gedrag hoor.
Omdat ze nog zo weinig duidelijk kunnen maken, ben ik ook altijd voor een misschien wel onnodige check van de dokter. Het voelt zo als gokken met je baby anders. Artsen begrijpen dat wel. Maar als ik het zo lees denk ik niet dat er echt iets ergs aan de hand is.
Waar wij nu met 1 jaar wel mee begonnen zijn is VSM vallen en stoten gel. Ik geloof niet perse dat het daarmee beter herstelt ofzo. Maar ik merk gewoon dat als ze een flinke smakker maakt (nu ze leert lopen gebeurt het helaas wat vaker), dat ze echt wel even een momentje nodig heeft om het even te verwerken. Dus wij troosten haar, vertellen net als jij wat er gebeurd is en erkennen haar huilbui, even knuffelen en dan een beetje gel erop, even de tube vasthouden (is best wel leuke afleiding voor haar). Zo speelt ze veel lekkerder weer verder dan dat ik vrolijk ga doen en eroverheen lach. Mijn buurvrouw zei dat ooit. Dat ze niet teveel gedoe maakte van een valpartij want dan leren ze niet die schrik verwerken. Nou ik denk dan, dat is net alsof ze er niet even van mag schrikken. Dus wij helpen wel. Ieder zn eigen keuze daarin.
Ja vreselijk als je kleintje zich zo'n pijn doet! Dat is in het begin echt onwijs schrikken, maar gaandeweg leer je vertouwen op jezelf en weet je ook bij je kindje wanneer het serieus is.
En wat betreft de dag doornemen: Een tijd terug liep mijn zoontje met zijn loopfietsje, die we tweedehands via marktplaats hadden gekocht. De rubberen handvatten waren aan het uiteinde kapot, maar nooit bij een gevaar stilgestaan, totdat hij viel, op het stuur met zijn neus. Zijn neusvleugel ingescheurd aan 1 kant! Alles onder het bloed, pijn, angst en direct naar de huisarts. Daar is alles coronaproof met allerlei schermen, pijlen en andere enge dingen (lijkt wel een witte tent die ze neerzetten na een moord ?). Daarna een vreemde man die aan je pijnlijke neus zit, mamma die je hoofd stil moet houden en de neus wordt geplakt. Een vreselijke ervaring! Maar steeds als hij erover begon, bespraken we het weer en ook voor het slapengaan. We benoemen dan altijd hoe vervelend het geweest is en dat het oké is om dan verdrietig te zijn en dan eindigen we daarna met iets positiefs als: als zoiets engs gebeurt hoef je dat niet alleen door te maken, pappa en mamma zullen er altijd voor je zijn
Hij heeft er geen moment slechter van geslapen, geen nachtmerries, niks
En wat betreft de dag doornemen: Een tijd terug liep mijn zoontje met zijn loopfietsje, die we tweedehands via marktplaats hadden gekocht. De rubberen handvatten waren aan het uiteinde kapot, maar nooit bij een gevaar stilgestaan, totdat hij viel, op het stuur met zijn neus. Zijn neusvleugel ingescheurd aan 1 kant! Alles onder het bloed, pijn, angst en direct naar de huisarts. Daar is alles coronaproof met allerlei schermen, pijlen en andere enge dingen (lijkt wel een witte tent die ze neerzetten na een moord ?). Daarna een vreemde man die aan je pijnlijke neus zit, mamma die je hoofd stil moet houden en de neus wordt geplakt. Een vreselijke ervaring! Maar steeds als hij erover begon, bespraken we het weer en ook voor het slapengaan. We benoemen dan altijd hoe vervelend het geweest is en dat het oké is om dan verdrietig te zijn en dan eindigen we daarna met iets positiefs als: als zoiets engs gebeurt hoef je dat niet alleen door te maken, pappa en mamma zullen er altijd voor je zijn
Hij heeft er geen moment slechter van geslapen, geen nachtmerries, niks
