naar het cb geweest...prikjes en meer

ben vanochtend met noah naar het cb geweest. Dit keer bij de verpleegkundige. Bij mijn dochter had ik het nooit zo op de vp, maar dit keer was het een hele toffe. geen richtlijnen en protocollen die strak moesten worden opgevolgd. gewoon: doe maar wat jij het beste vindt......heerlijk toch.

Met noah gaat het goed. Ondanks dat hij tien dagen in het ziekenhuis heeft gelegen en slecht at ed. is hij bijna een kilo aangekomen in   5 weken tijd. Hij weegt nu 6260 gram en is 59 cenimeter lang. En flinke knul dus (vooral in de breedte dan )

Natuurlijk werd ie ook op zijn buik gelegd. Ik waarschuwde al dat hij zijn hoofdje toch niet optilt en dat we met hem naar fysiotherapie gaan, maar weet je wat......hij tilde keurig zijn hoofdje op en de verpleegkundige was erg tevreden. Hij moest er hard voor werken maar het was een volhoudertje. Ook zijn afplatting van zijn hoofdje was al een stuk minder. Dat hij zijn handjes nog niet had ontdekt vond ze ook nog niet zo erg. Ze dacht wel dat het niet lang meer ging duren omdat hij wel erg bijdehand en pienter op haar overkwam (en erg nieuwsgierig).

Net nog even kraamvisite gehad. De oude juf van mjn dochter. Dus dat was wel weer leuk. Ze had ook haar dochter mee en een vriendinnetje (allemaal an mijn dochters leeftijd en op dezelfde school) dus voor mijn dochter was het ook heel leuk.

Mirjam
 
Hoi hoi,

Ben gisteren met Ruben naar het cb geweest en ik moest naar de arts (was 2de bezoek). Ik heb het niet zo op de arts maar het viel dit keer mee.
Ze vroeg alleen aan mij waarom ik zo veel deed in de fles 160 cc. Hij was nog maar zo klein en 130 cc water was ook prima. Nou daar brak spontaan mijn gips voet (hihihi), ik zei Hanneke de vp zei hij moest eigenlijk wel 160 cc drinken. Nou ze zei hij is nog maar zo klein doe maar gewoon 130 cc en als hij een keertje meer wil maak je er zo 30 cc bij klaar. Goh in al die 3 jaar was dit de eerste keer dat ze met me mee dacht en zo vriendelijk deed.
Hij woog nu 5215 gr en is ong. 55,5 cm want hij strekte zijn beentje niet mee en ik denk dat hij toch iets langer is.
Verder deed hij het prima en daar gingen weer 2 prikjes. Bij de eerste effe huilen en daarna gelijk weer lachen, maar na de 2 prik bleef hij woedend en hij liep gewoon paars aan zo boos. En ooow daar brak ik...zo zielig hé. Thuis snel een flesje melk als troost en daarna lekker slapen.
Hij heeft nu nog wel wat zere beentjes en slaapt veel.

Groetjes van Mieke mv Lotte, Jozua en Ruben
 
Terug
Bovenaan