A
Anoniem
Guest
Hallo allemaal,
Woensdagnacht om 23.45 uur kreeg ik ineens een heel raar gevoel in mijn buik. Steken en heel erg misselijk. Ook straalde het uit naar mijn benen. Hup weer in de benen en naar het toilet en weer terug naar bed. Bleek dus dat ik om de 5 minuten voorweeen had van elk 2-3 minuten. Toen heb ik om 1.00 uur mijn man maar eens wakker gemaakt. Hij gelijk in de benen en toen hebben we de vk gebeld. Ben namelijk nog maar 33 weken. De vk kwam zsm en toen heeft ze getoucheerd om te kijken of ik eventueel al ontsluiting had. Dit was gelukkig niet het geval. Echter toen ze klaar was met toucheren, stapte ik uit bed en toen verloor ik een paar druppels bloed. Toen heeft ze ons toch maar doorgestuurd naar het ziekenhuis. Daar eenmaal aangekomen werd ik gelijk aan het CTG gelegd. Bleek dus dat ik echt om de 5 minuten weeen had. We vonden het allemaal erg spannend. Maar gelukkig zette het niet echt door. Na allerlei onderzoeken bleek dus dat ik een blaasontsteking heb. En daardoor had ik dus erge last van harde buiken. Met het kindje gaat alles gelukkig goed. De volgende ochtend was het gelukkig weer normaal. Dus mocht ik naar huis.
Maar nu is mijn verlof dus 3 weken eerder ingegaan. Maar ja, moet nu even voor mezelf kiezen.
Zo ik ben even mijn verhaaltje kwijt. Bedankt voor jullie luisterende ogen!
Groetjes Andrea
33 weken
Woensdagnacht om 23.45 uur kreeg ik ineens een heel raar gevoel in mijn buik. Steken en heel erg misselijk. Ook straalde het uit naar mijn benen. Hup weer in de benen en naar het toilet en weer terug naar bed. Bleek dus dat ik om de 5 minuten voorweeen had van elk 2-3 minuten. Toen heb ik om 1.00 uur mijn man maar eens wakker gemaakt. Hij gelijk in de benen en toen hebben we de vk gebeld. Ben namelijk nog maar 33 weken. De vk kwam zsm en toen heeft ze getoucheerd om te kijken of ik eventueel al ontsluiting had. Dit was gelukkig niet het geval. Echter toen ze klaar was met toucheren, stapte ik uit bed en toen verloor ik een paar druppels bloed. Toen heeft ze ons toch maar doorgestuurd naar het ziekenhuis. Daar eenmaal aangekomen werd ik gelijk aan het CTG gelegd. Bleek dus dat ik echt om de 5 minuten weeen had. We vonden het allemaal erg spannend. Maar gelukkig zette het niet echt door. Na allerlei onderzoeken bleek dus dat ik een blaasontsteking heb. En daardoor had ik dus erge last van harde buiken. Met het kindje gaat alles gelukkig goed. De volgende ochtend was het gelukkig weer normaal. Dus mocht ik naar huis.
Maar nu is mijn verlof dus 3 weken eerder ingegaan. Maar ja, moet nu even voor mezelf kiezen.
Zo ik ben even mijn verhaaltje kwijt. Bedankt voor jullie luisterende ogen!
Groetjes Andrea
33 weken