Natuurlijk zwanger worden na pcos/clomid

A

Anoniem

Guest
<p style="box-sizing: inherit; outline: 0px; margin: 0.5em 0px 1em; -webkit-hyphens: none;"><span style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0);">Hi allemaal,</span></p><p style="box-sizing: inherit; outline: 0px; margin: 0.5em 0px 1em; -webkit-hyphens: none;"><span style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0);">al 2,5 jaar proberen wij zwanger te worden. In juni 2018 begonnen met clomid en december 2018 kijk operatie en endo weggehaald en alles zag er goed uit. Direct na de operatie zwanger geraakt en helaas na 5 weken groeide er niets  verder en hebben we de miskraam opgewekt.</span></p><p style="box-sizing: inherit; outline: 0px; margin: 0.5em 0px 1em; -webkit-hyphens: none;"><span style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0);">wij weer opnieuw begonnen met clomid, maar na een tijd merkte ik dat ik er erg depressief en moe van werd. Ik kreeg hoofdpijn en nog veel meer bijwerkingen. Ik ben uit mezelf gestopt met clomid en heb opnieuw afspraak bij het zk gemaakt. Daar wilde ze even checken of ik een eisprong zonder medicijnen kreeg. Wat bleek, ik kreeg een super hoog % en had een goede eisprong.</span></p><p style="box-sizing: inherit; outline: 0px; margin: 0.5em 0px 1em; -webkit-hyphens: none;"><span style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0);">dokter vertelde ons dat we niet door gingen met een vervolg behandeling(het spuiten). Ik had met hier al helemaal op ingesteld en op voorbereid.</span></p><p style="box-sizing: inherit; outline: 0px; margin: 0.5em 0px 1em; -webkit-hyphens: none;"><span style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0);">omdat ik zo’n goede eisprong was wilde ze daar niet aan beginnen (wat ik overigens goed snap) en gaf ze me het advies om nu tot aan december het te gaan proberen zonder enige hulp. </span></p><p style="box-sizing: inherit; outline: 0px; margin: 0.5em 0px 1em; -webkit-hyphens: none;"><span style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0);">Ik ben aan de ene kant blij dat m’n lichaam het nu zelf  kan zonder medicijnen maar aan de andere kant kan ik het nog niet begrijpen dat het nu na 2 jaar dan maar vanzelf moet gebeuren… vooral omdat ik in m’n hoofd al bezig was met de volgende stap en niet dat je ineens het zelf moet gaan proberen.</span></p><p style="box-sizing: inherit; outline: 0px; margin: 0.5em 0px 1em; -webkit-hyphens: none;"><span style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0);">iemand die zich hier in kan vinden of het zelfde mee heeft gemaakt?</span></p><p style="box-sizing: inherit; outline: 0px; margin: 0.5em 0px 1em; -webkit-hyphens: none;"><span style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0);">liefs</span></p>
 
Hoi,
Wat een verhaal. Fijn dat je lichaam zelf alles doet maar ik begrijp je dilemma.
Bij ons ging dit namelijk ongeveer hetzelfde. Echter is bij mij alles goed maar bij mijn man niet. Uiteindelijk kregen wij ook te horen dat we het nog 10 maanden zelf moesten proberen.
Na weer 4 maanden geen zwangerschap heb ik gebeld. Gelukkig waren de begin eisen veranderd waardoor we wel in aanmerkingen kwam voor hulp. Wij hebben nu 2x iui gehad in eigen cyclus.
Misschien is dit voor jullie ook een optie? iui zonder hormonen, alleen pregnyl om de ovulatie te plannen. Dit kun je mss eens voorstellen?
 
 
Terug
Bovenaan