nav opmerking Famke 151.......(geen aanval hoor!) nieuwe discussie????

A

Anoniem

Guest
Famke schreef in de topic over zw.verlof ed dit:zwangerschapsverlof: zou iets langer kunnen. Persoonlijk ben ik er groot voorstander van om iedereen verplicht vooraf langer thuis te laten, dus 8 weken vooraf te moeten stoppen. Dat is beter voor moeder en kind, de lichamelijke belasting van zwanger zijn wordt zwaar onderschat. Slechts 25% schijnt het normaal goed vol te houden totdat het verlof begint.

Hier wil ik graag mijn mening overgeven EN die van jullie vragen.
Famke dit is geen aanval, maar wel een leuke discussie waard.

Hier ben ik dus duidelijk niet mee eens. Ik heb bij mijn 1e zwangerschap enorm opgezien tegen het feit dat ik 4 wk voor die tijd met zw.verlof moest. Voelde me zo
goed, dat ik er geen zin in had. In overleg met mijn baas (het mocht NIET van het uwv, maar die hoeven niet alles te weten) en in overleg met mijn collega's heb ik dus
bijna fulltime doorgewerkt tot 1 januari (dit ook ivm kerstdrukte, ik was 7 jan. uitrekend)
Daarna ben ik elke dag een paar uur heen geweest. Heerlijk. 10 januari ben ik om half 10 begonnen en ik was om 20 voor 6 thuis. Heb zoveel dingen in het voren gedaan.
De volgende morgen om 6 uur is onze dochter geboren.
Die 4 wk dat ik dus normaal gewerkt heb (in overleg dus) heb ik lekker nadien opgenomen. Ook met dank aan mijn collega's.

Bij de 2e had ik geen keus, ook hier voelde ik me top, maar zijn we nu zelfstandig.
Nee hier is niets voor geregeld. (tot 2004 was er wel een regeling, maar die hebben ze afgeschaft.) We waren net 1 jr bezig, zonder personeel, we konden ook geen personeel indienst nemen, dat lieten de financieen nog niet toe.
Maar ook mijn herstel liep mega goed. 2 dagen na de bevalling heb ik mijn 1e klant geholpen (was noodzaak, mijn man was met de hond eruit)

Ik vind persoonlijk dat ze wel een maximum mogen stellen aan zw.verlof. (wel langer dan nu, iets van 26 weken) maar dat iedereen die zelf moet kunnen indelen.
En als bv binnen 8 wk voor de uitgerekende datum niet meer kunt, dan gaat automatisch je zw.verlof in. (of zoiets)

En voor zelfstandigen die zwanger zijn moeten ze ook weer een uitkering in het leven roepen. Die gelijk is aan zw.verlof.

Dan is alles eerlijk verdeeld.

Oke hoop dat jullie het nog snappen?

gr diana
 
Leuk, ik vind het ook wel een discussie waard, dank je ;)

En ik ben ook wel een beetje jaloers op je hoor, dat je je zo goed voelde aan het eind van de zwangerschap.

Nu we erover gaan discussieren, wil ik mijn punt nog wel wat duidelijker proberen te maken.

Allereerst hebben heel veel vrouwen fysieke klachten aan het eind van de zwangerschap. Als ik al die maandfora lees en hoe vreselijk slecht heel veel vrouwen zich vaak voelen aan het eind van de rit, vind ik dat een heel groot signaal. Vooral als je ziet hoeveel beter je je vaak bij een normale bevalling na 2 maanden na bevalling voelt.

Ten tweede heb ik zelf gemerkt, dat ik gewoon door ging, al mijn grenzen overstijgend, omdat je zo gefocusd bent. Ik denk dat dit ook iets is wat herkenbaar is voor veel zwangere vrouwen, je krijgt een tunnelblik en kijkt niet meer op of om, je kunt zaken heel moeilijk in perspectief zien en je omgeving bewondert vooral dat je nog zoveel doet en aangezien complimentjes je altijd goed doen... (dat laatste is natuurlijk ook een beetje overdreven, maar toch)

Als je vrouwen de keuze laat, denk ik dat ze vaak keuzes maken die voor henzelf en voor hun persoonlijke fitheid niet goed zijn. We hebben de neiging om keuzes te maken die niet direct goed zijn voor onszelf en wel voor onze omgeving.

Bovendien schijn je je geestelijk beter voor te kunnen bereiden op de bevalling en op de periode daarna op het moment dat je andere zaken zoals werk, het kamertje dat klaar is enz. achter je kunt laten. Een betere geestelijke voorbereiding schijnt een positieve invloed te hebben op je bevalling, de borstvoeding en je lichamelijke herstel na afloop.

En dan als laatste toevoeging: rondom de bevalling van de eerste zou ik dit allemaal onzin hebben gevonden. Maar na de bevalling van de tweede, die ruim  6 weken te vroeg was (volgens mijn gyn waarschijnlijk door stress, een rondhobbelende dreumes, te hard werken, te weinig geestelijke en fysieke voorbereiding en daarmee nog meer stress, ook al vond ik mezelf helemaal niet gestresst) heb ik geleerd dat de gezondheid van jezelf en van je kind toch gewoon echt het allerbelangrijkste is en dat alles rondom je zwangerschap erop gericht moet zijn om hier samen goed doorheen te komen. En als 8 weken zwangerschapsverlof, wat deskundigen meer en meer aanraden, daarbij kan helpen, dan denk ik dat daar heel veel mee gewonnen is.

Maar ja, ik vind mijn werk superleuk, voel me erg verantwoordelijk, vind het ook moeilijk om dat los te laten en dacht toen misschien wel te vaak: ach, dat moet nog wel kunnen, toch?

Het is een heel relaas geworden, deels doorspekt met mijn eigen ervaringen (sorry).

Groetjes,
famke 151
 
Persoonlijk zou 8 weken van te voren niets geweest zijn voor mij. Ik ben 5 wk van te voren gestopt maar op een gegeven   moment wist ik echt niet meer wat te doen hoor. Komt misschien ook door die snik hete zomer, dat ik gewoon voor papus lag...

Persoonlijk had ik best tot het einde van de zwangerschap door kunnen werken. Of ik ervoor gekozen had, dat is een ander verhaal
 
Enne, dat dacht je van die moeders die al een kleine hebben en het hele huishouden ook nog denken te moeten doen! OOk dat is een zware baan hoor. HOe zorg je ervoor dat die zich rustig houden?
 
pff, 8 weken van te voren stoppen? Ik zou het persoonlijk niet kunnen (weet natuurlijk niet hoe het eventueel bij een tweede zou zijn). Ik heb doorgewerkt tot 3,5 week totdat ik uitgeteld was. En de weken voor de bevalling kropen voorbij had ik de indruk! En ik beviel pas bij 42 weken dus dan zou ik 10 weken van te voren thuis zitten! Ik moet dan ook wel zeggen dat ik me mijn hele zwangerschap super voelde, geen enkel klachtje had (ook niet met dat warme weer van juli vorig jaar) en ik destijds geen computer thuis had, dus ik verveelde me vaak te pletter!!  Ik kon  op een gegeven moment  geen Oprah, shownieuws, dr. Phil, friends, of teleshop meer zien op tv! De enige dagbesteding was 2 keer per week zwemmen!
Nogmaals ik zou niet weten hoe het dan is als je al een hummeltje hebt rondlopen en dan  met verlof te gaan, misschien is dan 8 weken juist wel heel fijn. Maar heb liever na de  bevalling  langer verlof, dan ervoor!  

Lisenka mv Tessa (10-9-2006)  
   
 
ik werk via pgb (Persoons gebonden budget).
en ik heb een aanvraag voor zwangerschaps verlof in gedient bij het uvw maar niks gekregen.
een gezin betaalde me gelukkig door maar het andere niet omdat zij een vervanger nodig had voor mij.
bij het ene gezin was het haalbaar voor mij om tot de 39ste week te werken en bij het andere gezin niet omdat het kind eerst op vakantie ging en daarna geopereerd werd. ben ik daar met 35 weken met verlof gegaan.
en ik ben na 13 weken weer terug begonnen met werken en nam iris mee naar een gezin. ik voelde me goed maar had wel afgesproken dat ik de kinderen niet meer kon verzorgen. na bed brengen en uit bed halen en douche. omdat mijn buik in de weg zat en ik niet meer zwaar wilde tillen.

ik zou wel langer verlof willen en ook iets meer dan 2 dagen voor de vader. mijn man heeft toen 3 weken vakantie genomen. tioen hij weer werken moest sliep iris al door dus wel zo prettig dat mijn man üitgeslapen op zijn werk verscheen.
 
Leuk om de reacties te lezen.
Even in gaan op de opmerking wat huismoeder dan moeten, dat is voor iedereen gelijk toch? als je met zw verlof gaat dan heb en hou je je huishouding en evt meerdere kinderen.

Bij de 2e had ik dus ook mijn gewone huishouding, de zaak en een peuter van 2.5 jr.

Voor mensen met een eigen zaak (voor ZZP-ers) is helemaal niets geregeld, erg
jammer.

gr diana
 
Ik vind dat het er ook nogal aan ligt wat voor werk je hebt. Ik heb een kantoorbaan en voor mij was het fysiek niet zwaar om te werken. Zeker met het hete weer zat ik beter op m'n werk in de airco dan thuis te puffen op de bank.
Maar veel langer had ik niet door kunnen werken, omdat mijn buik goed in de weg begon te zitten met autorijden. Dus zou ik niet op mijn werk kunnen komen. Ik heb tot 4 weken ervoor gewerkt en heb dat als positief ervaren. Tijs is ons eerste kindje dus ik had ook alle tijd voor mezelf. Bij een tweede kindje zal het misschien anders zijn, of dat ik juist ook graag door werk tot 4 weken voor de bevalling, omdat het op mijn werk lichamelijk een stuk rustiger is dan het dan thuis zal zijn.
Heb je een baan die je lichamelijk flink belast, dan vind ik het een ander verhaal. Want je moet lichamelijk natuurlijk wel goed uitgerust zijn voor de bevalling. En dus ook de kans en tijd hebben om je lichaam rust te geven.

Groetjes,
mv Tijs
 
Terug
Bovenaan