nee nee nee,en blijven lachen!

A

Anoniem

Guest
hoi meiden
hier even snel een bericht.

ik ben druk aan de gang in huis en mick is de laatste week ook erg "vervelend"
vandaar at ik weinig op het forum ben.
maar toch even dit:
nee nee niet doen.....pfff ik word er af en toe gek van,hij weet al heel goed waar hij niet aan mag zitten..
hij kijkt er naar lacht en gaat er naar toe als hij probeerd eraan te zitten lacht hij en zeggen wij gelijk nee dat mag niet want....... (uitleg waarom niet)
bv vuilnisbak omdat dat vies is... etc...

nu zit hij ook aan de knopen van de cdspeler enzo hij raakt ook altijd de uit knop aan en gaat dan snel weer bij het apparaat weg!! lachend ook nog..
steeds zeg ik nee en haal ik hem weg maar hij gaat de laatste paar dagen maar door
hebben jullie tips?? afleiden met speelgoed enzo helpt niet als ik met hem ga spelen op de grond doet hij het ook.. hij weet dat hij dan stout is want wil met me knuffelen..zucht... wat een draakje is het dan..
 
Hoi,

dit is de reden dat wij de box nog hebben staan. De eerste keer is nee want..., de tweede keer nee want ... en weghalen en de derde keer is het nee, je gaat nu in de box want.... en na een poosje halen we hem eruit en vertellen hem waarom hij in de box moest en geven hem een dikke knuffel en kus.

succes met je kleine boef!

groetjes van marloes
 
Het lijkt net of ik mn eigen verhaal lees

Zooo herkenbaar!!
Dylano doet prs hetzelfde. Hij weet dat hij nix van tafel af mag pakken (ga niet alles wegzetten, want dan leert hij het in onze ogen niet zo snel). Dan charmeurt ie 1 van ons eerst met zn mooie lach, om dan vervolgens snel iets van tafel af te pakken. En dan heeft ie het gepakt, en is ie wel zooo trots, zucht...
Ik vind het wel zn charmes hebben hoor, maar af en toe ben ook ik er helemaal klaar mee

Vorige week trouwens: Stond ff bij de salontafel, en Dylano was bij de achterdeur. Kijk ik ff naar de TV, hoor ik ineens: Grrrrrrrkkkkkkkk. Dus ik kijk naar Dylano. Heeft meneertje er een stuk behang afgetrokken. Dus ik loop naar hem toe, en gelijk strekt ie zn armpje uit, om het behang aan mij te laten zien. Zo van: Kijk eens mama wat ik heb voor jou!! Ik heb hem niet op zn donder gegeven, ik moest mezelf gwn omdraaien. Ja, ik weet het, dat is niet goed van me, had gelijk in moeten grijpen, maar was gwn verbaasd  en gecharmeurd van die mooie lach

Ik blijf het woordje NEE duidelijk volhouden. En 2x is bij ons de druppel. Dan gaat hij ook ff in de box, hij is het daar in het begin niet altijd mee eens, maar zodra hij afgekoeld is, is hij weer superlief in de box.
Ik ben wel een beetje bang dat ik er zo een strafplekje van ga maken, en das niet de bedoeling tuurlijk.
Heb hem al weleens (op advies) in de gang gezet met de deur dicht. Maar hij raakt helemaal overstuur dan. Dat vind ik ook een beetje te ver gaan hoor!
Mss andere opties nog??

Liefs Debby.
 
Nou, hier is het ook feest hoor!
De plantenbak is favouriet (mm potgrond!) en Pc, lekker op die verlichte knop drukken en aan de kabels trekken... Ze weet heeel goed dat t niet mag.

Zodra het verdacht stil is moet je snel zijn, want anders is t te laat, zeker bij de plantenbak... Dan kom ik aan lopen en begint ze al meteen opgewonden te lachen! ze vind het prachtig als we haar streng wegpakken, niet te geloven!

Wat ze ook doet is er heen lopen, omkijken en heel serieus nee knikken en het dan toch doen.

Ik krijg t ook niet afgeleerd, ik hou haar maar goed in de gaten en de kamer is al aangepast aan haar gedrag. ZE wil toch juist doen wat niet mag...

Oja en als ik iets afpak wat ze heel interessent vind en ze is het er niet mee eens, werpt ze zich als een echte drama queen op de grond en begint overdreven overstuur te blehren..

Zal de leeftijd wel zijn!

Evelien
 
Hoi hoi,

Wat een deugnieten hebben we he? Sven kan er ook wat van hoor. Hij mag van mij niet onder de tafel kruipen maar ja, dan is het het natuurlijk veel leuker. Gisteren was ik aan het koken hoor ik Sven ineens keihard schaterlachen. En ja hoor, meneertje ging al richting de tafel. Roep ik: moet mama jou pakken? Nou, toen was het helemaal dikke pret.
Ach ja, ik denk maar, het hoort bij de leeftijd. En kindjes van deze leeftijd vergeten elke keer weer dat ze iets niet mogen. Dus nee zeggen moet je wel doen, maar je kunt dan niet van ze verwachten dat ze het dan niet meer doen. Gewoonweg omdat ze het na een paar minuten weer vergeten zijn.
Tot nu toe kan ik Sven nog wel afleiden met iets anders. En anders heeft mama een heel drukke dag! haha

Groetjes,
Maike
Mama van Sven, 28-7-2007
 
Terug
Bovenaan