Hoi allemaal
Ik maak dit vooral om het even van me af te schrijcen en ik ook wel benieuwd ben hoe deze ervaring voor andere moeders/ouders was.
Ik ben er gisteren achter gekomen zwanger te zijn van de tweede. Ons eerste kindje is 4 jaar oud. En ik was heel blij met de positieve test. Alleen ik merk dat ik vandaag ook echt af en toe de gedachte heb van pff dit wil ik niet. En heht andere koment ben ik er wel heel blij mee. Ik vind het ook spannend, ik wil niet dat onze dochter zich straks ineenes verwaarloosd voelt. We hebben zo'n heerlijk leven met zijn drietjes en vind het heel eng eigenlijk een tweede kindje er bij. Ik zie veel positieve dingen maar zie ook gelijk alle beren op de weg en denk aan wat er allemaal fout kan gaan...
Ik zet voor mezelf als moeder altijd best een hoge lat en dat weet ik dat ik dat doe omdat ik geen fijne jeugd heb gehad en ik er alles aan wil doen dat mijn dochter zich nooit zo hoeft te voelen als ik heb gedaan. En dit zou ik voor mijn tweede kindje ook zo willen. Maar heb geen idee hoe dit te gaan doen. Iedereen zegt het komt vanzelf. Maar ik ben ook zo iemand die graag altijd alles wil weten en kan plannen
Is er iemand die dit herkent of ben ik gewoon heel vreemd?
				
			Ik maak dit vooral om het even van me af te schrijcen en ik ook wel benieuwd ben hoe deze ervaring voor andere moeders/ouders was.
Ik ben er gisteren achter gekomen zwanger te zijn van de tweede. Ons eerste kindje is 4 jaar oud. En ik was heel blij met de positieve test. Alleen ik merk dat ik vandaag ook echt af en toe de gedachte heb van pff dit wil ik niet. En heht andere koment ben ik er wel heel blij mee. Ik vind het ook spannend, ik wil niet dat onze dochter zich straks ineenes verwaarloosd voelt. We hebben zo'n heerlijk leven met zijn drietjes en vind het heel eng eigenlijk een tweede kindje er bij. Ik zie veel positieve dingen maar zie ook gelijk alle beren op de weg en denk aan wat er allemaal fout kan gaan...
Ik zet voor mezelf als moeder altijd best een hoge lat en dat weet ik dat ik dat doe omdat ik geen fijne jeugd heb gehad en ik er alles aan wil doen dat mijn dochter zich nooit zo hoeft te voelen als ik heb gedaan. En dit zou ik voor mijn tweede kindje ook zo willen. Maar heb geen idee hoe dit te gaan doen. Iedereen zegt het komt vanzelf. Maar ik ben ook zo iemand die graag altijd alles wil weten en kan plannen
Is er iemand die dit herkent of ben ik gewoon heel vreemd?