neusamandeltjes knippen

Vanochtend met mijn dochter naar het ziekenhuis geweest, ivm slaapproblemen.
En de kno arts heeft geconcludeerd dat haar neusamandelen te groot zijn.
Nu mag ze 6-2 al voor operatie....
Vind het wel een beetje spannend!
Volgens mij zijn er al meer kindjes geweest toch? Dus als iemand zijn ervaringen delen wil

liefs Harmke mv Sara
 
Hallo,

Wij hebben vorige week met Pim in het ziekenhuis gezeten ivm buisjes en neusamandelen.

Tja, het valt allemaal best mee hoor!
Het is even een rot gezicht als je naar de uitslaapkamer wordt gebracht dat er bloed in het bedje ligt, en dat er nog een klein beetje bloed uit het neusje komt, maar dat is het enige!!!!

Als je nog wat wilt vragen, stel ze maar hoor!

Groetjes Sil mama van Jelle 26-11-1997 en Pim 20-09-2006
 
Hoi Harmke,

Ik heb er geen ervaringen mee. Ik snap wel dat je het spannend vind dus wou je even veel sterkte alvast wensen! En hopelijk zijn de slaapproblemen dan helemaal weg, want als er iets vervelend is....... dan zijn het wel slapeloze nachten (daar heb ik veel te veel ervaring mee haha).

Groetjes Kirsten mv Tyche
 
Dank je Kirsten!!

Sil, wat ik begreep is dat sara bij 1 van ons op schoot geholpen word, en dat het dus erg naar is als het kapje word weggetrokken, dat e dan begint te huilen en snotteren waarbij er dus best wat bloed vrij komt...
Bij jullie is het dus niet gebeurd waar jullie bij waren?
 


Wij hadden thuis op spelende wijs geoefend met een doorzichtig plastic bakje, af en toe voor zijn neus en mond gehouden, totdat hij er zelf lol in kreeg. Maar je moet er natuurlijk rekening mee houden dat ze gaat huilen en dat de oogjes open blijft staan. Het is meer vervelender voor de ouder dan het kind, die weet het daarna niet meer. Ze zijn wel heel lief in de OK hoor, ze stellen je gerust...........
Het belangrijkste is dt je kalm en rustig blijft, lukt je dit niet, kijk dan of de andere ouder mee kan naar de OK.

Ik hoor je!

Sil

 
Lucas heeft in november zijn neusamandel laten knippen en ook kreeg hij buisjes. Hij ging om 08.35 uur onder narcose en we gingen de gang in om in de wachtkamer te wachten en toen konden we al weer naar binnen. Lucas was wakker, maar heel erg boos. Bloed het nog? Zei een zuster, nee, het bloed niet heftig. Ok, spuugbakje mee, jas om hem heen en om 08.55 uur (niet overdreven) zaten we weer in de auto.
 
Ik vond dit veel te snel, kind kreeg niet eens de tijd om een beetje te kalmeren. Maar eenmaal thuis, lekker op schoot met een nieuw Bumba boekje, ging het wel weer.
 
Na 2 uurtjes lustte hij alweer een boterhammetje. Het is ons erg meegevallen en ook thuis.
 
Het is kortdag en eng,   maar ze knappen er zo van op! Succes! En laat even weten hoe het gegaan is.

Groetjes!
 
Mijn Lukas is in november geholpen. De jongste gaan meestal als eerste. Wij mochten er niet bij blijven, wel bij de narcose. Voordat ik boven was, kon ik eigenlijk al weer naar beneden om lUkas op te halen.

Hij was best wel van streek maar na een ijsje ging het prima en liep meneer al weer vrolik rond. Lukaas werd rond half negen geholpen en om elf uur waren we weer thuis. Als je iets meer wilt lezen en vooral wilt zien op http://lukas.deberk.com staan wat foto's en een klein verslagje.

Succes!
Annemieke
 
Terug
Bovenaan