niet alleen maar blij, de enige?

[Anoniem]

hoi a.s. mama's,

vorige week schrok ik me rot toen er twee streepjes verschenen. Ik deed de test tussen de bedrijven door, net na de sportschool, vlak voor een concertje. Mijn hemel ik ben zwanger!

en nog steeds ;-)

maar de timing is heftig, reorganisatie op het werk, mijn vriend en ik hebben net een onaf huis gekocht,  we gaan voor het eerst samenwonen, hij heeft al een dochter die bij ons komt wonen.. En zo zijn er nog wat complicaties.

Sinds ik het weet, ben ik in de war. Lichtelijk in paniek soms. Hoe moet dat allemaal, het huis is nog niet eens af, vind ik mijn vriend wel zo geweldig dat dit gaat lukken, wat worden de kosten?, mijn lichaam heb ik niet in de hand, mijn vrijheid is weg, ik zit voor eeuwig aan de vader vast, ben ik er wel klaar voor? etc etc.

Natuurlijk ga ik er voor. ik zou het noooit afbreken. nooit. Maar ik kan nog niet alleen maar gelukzalig zijn. Misschien groeit dat?
Natuurlijk zal het een fantastische ervaring zijn, zal ik zielsveel van het kind houden.
Maar toch... ben ik de enige met deze onzekere gevoelens?

liefs J.

 

[Anoniem]

hoi juultje,

Ik heb een beetje hetzelfde probleem, nou ja er is altijd wel iemand met meer zorgen. jou verhaal klinkt toch iets onzekerder.

Ik heb samen met míjn man   2 dochtertjes die maar 1,5 jaar schelen met elkaar.
we zitten net in een nieuw huis (wel helemaal klaar overigens) maar sinds nov. vorig jaar heb ik maar weinig tot geen inkomsten en mijn man verdient eigenlijk niet genoeg op dit moment om alles aan te kunnen.
Dus eigenlijk ben ik op zoek naar nieuw werk maar,nu heb ik laatst ontdekt dat ik zwanger ben (de jongste is net 1 geworden)

hoe kan ik nu ergens aan de slag er zit toch niemand te wachten op een nieuwe zwangere werkneemster.

we wilde altijd wel drie kinderen en gelukkig vond mijn man het ook weer leuk,
maar toch voel ik me schuldig en kan ik niet echt genieten van het mensje in mijn buik. We hebben het zelfs nog niemand verteld terwijl we het de andere keren niet voor ons konden houden.
Ik vind het super moeilijk maar ik ben wel van plan van mijn (laatste) zwangerschap te genieten en ieder kindje is zeer welkom bij ons.

Ik weet dat je van je kindje gaat houden zodra je het in je armen hebt (als je dat al niet doet) En zolang je hem/haar onvoorwaardelijke liefde kunt geven krijg je een zeer gelukkig kind.

Veel succes en voor ieder probleem is een oplossing

 

[Anoniem]

hallo,
Ik heb ook wel eens van die buien dat ik me afvraag hoe we het allemaal gaan doen en of alles goed blijft gaan tussen mijn en mijn partner.
ik denk dat het ook een beetje aan de hormonen ligt... wij krijkgen een tweeling, en ik vond dat echt de eerste twee weken eigenlijk helemaal niet zo leuk...
ik had hier vooral in het begin veel last van..
het maakt nu plaats voor die beroemde roze wolk...gelukkig
liefs Ciske

 

[Anoniem]

hoi ciske en anomi,

bedankt voor jullie reacties. Ik merk al, dat ik gelukkig niet de enige ben die zich \zorgen maakt over een nieuw leven (of 2 in het geval van ciske).

Ik denk dat je er gewoon vertrouwen in moet hebben dat het goed komt.. maar soms is dat (misschien inderdaad door hormonen) gewoon niet zo gemakkelijk...


pfff laat die roze wolk maar komen!

 

[Anoniem]

Natuurlijk ben je niet de enige. Toen ik zwanger was van mijn zoontje (inmiddels bijna 6 maanden) had ik ook die periodes. Terwijl wij alles wel heel stabiel hadden zeg maar.
Komt tijd komt raad is echt mijn ervaring. Gewoon lekker rustig aan doen. Je hebt nog bijna 8 maanden de tijd joh.
Groetjes Veerle

 

[Anoniem]

Hoi Juultje,

Ik denk dat de meeste vrouwen (en ook mannen) wel twijfels hebben tijdens de zwangerschap. Het is ook een hele stap in je leven en het is iets waar je ook de rest van je leven aan vast zult zitten, no matter what.

Weet wel dat alle materiële zaken  op te lossen zijn. En voor wat betreft je huis: je hebt nog een aantal maanden dus dat komt vast wel goed.
Enne, die relatie: daar weet je nooit van of die voor het leven is. Dat weet niemand. Ik ben gelukkig getrouwd en ik vind mijn man geweldig. Maar zelfs ik kan niet zeggen of dat ik over 10 jaar nog net zo gelukkig ben als nu. Ik kan niet in de toekomst kijken om te zien wat er allemaal nog gaat gebeuren. We kunnen geen zekerheden krijgen in het leven, we kunnen er slechts naar streven.

Dus probeer er ook van te genieten want de weken vliegen voorbij. Ik zit alweer in week 37 dus voor ons komt de bevalling steeds dichterbij. En ondanks dat ik er ontzettend naar uitkijk, vind ik het ook supereng..... Maar het komt vast allemaal goed....

Groetjes,
Maike