A
Anoniem
Guest
Hi meiden ik kom voorlopig niet meer op dit forum met jullie mee praten.
Donderdag ben ik geopereerd aan een buitenbaarmoederlijke zwangerschap.
Het ging allemaal net iets anders dan we gepland hadden. Omdat ik al een ander halve week oud bloed verloor mochten we met 7w +1d kijken of er een hartslag te zien was.
Nou die was er dus niet.
Er was ook gaan vruchtje te zien in mijn baarmoeder. Na een tijdje zoeken vond ze hem toch, in mijn eileider. Dit was een enorme klap.
Mijn man en ik waren er al een beetje op voorbereid geen hartje te zien. Maar dit nee dit niet.
We moesten meteen naar het ziekenhuis. Maar daar bleek er nog geen reden te zijn om er wat aan te doen en we konden weer naar huis. Maar nog geen 10 min. thuis kreeg ik hele erge buikpijn en begon ik te trillen en zweten. Mijn man en ik weer naar het ziekenhuis en daar bleek dan mijn eileider was gescheurd en ik al veel bloed in mijn buik had. Ik ben toen metteen geopereerd en hebben ze de eilieder een het vruchtje weg gehaald.
Blij dat ik nog leef want waren we een 20 min leten dan had ik waarschijnlijk te veel bloed verloren en was ik en shock geraakt.
Nu is het tijd om alles een plekje te geven en weer op nieuw te beginnen wanneer we er aan toe zijn. Schijnbaar hebben we nog evenveel kans op een nieuw "normale"zwangerschap als een "komplete" vrouw, we woren nu alleen wat eerder in de gatten gehouden. Wel een fijn iedee. Even kijken of alles op de goede plek zit dan.
Een heel verhaal allemaal maar ja.
ik wens iedereen een hele fijne stress loze zwangerschap toe en misschien tot over een paar maanden.
groetjes nimfje
Donderdag ben ik geopereerd aan een buitenbaarmoederlijke zwangerschap.
Het ging allemaal net iets anders dan we gepland hadden. Omdat ik al een ander halve week oud bloed verloor mochten we met 7w +1d kijken of er een hartslag te zien was.
Nou die was er dus niet.
Er was ook gaan vruchtje te zien in mijn baarmoeder. Na een tijdje zoeken vond ze hem toch, in mijn eileider. Dit was een enorme klap.
Mijn man en ik waren er al een beetje op voorbereid geen hartje te zien. Maar dit nee dit niet.
We moesten meteen naar het ziekenhuis. Maar daar bleek er nog geen reden te zijn om er wat aan te doen en we konden weer naar huis. Maar nog geen 10 min. thuis kreeg ik hele erge buikpijn en begon ik te trillen en zweten. Mijn man en ik weer naar het ziekenhuis en daar bleek dan mijn eileider was gescheurd en ik al veel bloed in mijn buik had. Ik ben toen metteen geopereerd en hebben ze de eilieder een het vruchtje weg gehaald.
Blij dat ik nog leef want waren we een 20 min leten dan had ik waarschijnlijk te veel bloed verloren en was ik en shock geraakt.
Nu is het tijd om alles een plekje te geven en weer op nieuw te beginnen wanneer we er aan toe zijn. Schijnbaar hebben we nog evenveel kans op een nieuw "normale"zwangerschap als een "komplete" vrouw, we woren nu alleen wat eerder in de gatten gehouden. Wel een fijn iedee. Even kijken of alles op de goede plek zit dan.
Een heel verhaal allemaal maar ja.
ik wens iedereen een hele fijne stress loze zwangerschap toe en misschien tot over een paar maanden.
groetjes nimfje