Hoi allemaal,
Mijn dochter is afgelopen 12/2 geboren en doet het super goed: ze groeit/eet/poept/slaapt en is vooral heel tevreden en lief.
Ik ben hier dan ook erg gelukkig mee en kan ook genieten van alle nieuwe liefde die ik voel en de bubbel waar we in zitten.
Dat neemt niet weg dat ik merk dat ik daarnaast veel moeite heb om te stoppen met piekeren. Mijn gedachten blijven soms malen over van alles en ik voel een onzekerheid die ik nooit eerder heb gekend.. ik kan in 1x overal aan gaan twijfelen en Google me suf.
Het gaat met name over de borstvoeding (bijv over of en wanneer dat wat makkelijker wordt en of ik het wel goed doe). Ook de toekomst houd me bezig (wanneer zal alles ‘normaal’ voelen en makkelijker gaan?)
Ik zit dus zeker op een roze wolk maar val er ook nog wel eens vanaf door alle onzekerheid en soms tranen..
Herkennen jullie je hierin?
Alvast bedankt voor de eventuele reacties!!
Mijn dochter is afgelopen 12/2 geboren en doet het super goed: ze groeit/eet/poept/slaapt en is vooral heel tevreden en lief.
Ik ben hier dan ook erg gelukkig mee en kan ook genieten van alle nieuwe liefde die ik voel en de bubbel waar we in zitten.
Dat neemt niet weg dat ik merk dat ik daarnaast veel moeite heb om te stoppen met piekeren. Mijn gedachten blijven soms malen over van alles en ik voel een onzekerheid die ik nooit eerder heb gekend.. ik kan in 1x overal aan gaan twijfelen en Google me suf.
Het gaat met name over de borstvoeding (bijv over of en wanneer dat wat makkelijker wordt en of ik het wel goed doe). Ook de toekomst houd me bezig (wanneer zal alles ‘normaal’ voelen en makkelijker gaan?)
Ik zit dus zeker op een roze wolk maar val er ook nog wel eens vanaf door alle onzekerheid en soms tranen..
Herkennen jullie je hierin?
Alvast bedankt voor de eventuele reacties!!