Niet altijd een roze wolk

Hoi allemaal,

Mijn dochter is afgelopen 12/2 geboren en doet het super goed: ze groeit/eet/poept/slaapt en is vooral heel tevreden en lief.
Ik ben hier dan ook erg gelukkig mee en kan ook genieten van alle nieuwe liefde die ik voel en de bubbel waar we in zitten.

Dat neemt niet weg dat ik merk dat ik daarnaast veel moeite heb om te stoppen met piekeren. Mijn gedachten blijven soms malen over van alles en ik voel een onzekerheid die ik nooit eerder heb gekend.. ik kan in 1x overal aan gaan twijfelen en Google me suf.

Het gaat met name over de borstvoeding (bijv over of en wanneer dat wat makkelijker wordt en of ik het wel goed doe). Ook de toekomst houd me bezig (wanneer zal alles ‘normaal’ voelen en makkelijker gaan?)

Ik zit dus zeker op een roze wolk maar val er ook nog wel eens vanaf door alle onzekerheid en soms tranen..
Herkennen jullie je hierin?

Alvast bedankt voor de eventuele reacties!!
 
Heey mama. Als eerst je doet het goed?. Ik herken je verhaal zeker en ik denk dat er stiekem veel mama's zijn die dat ook herkennen. Ik geef zelf geen borstvoeding dus daar kan ik niks over zeggen maar dat alles nieuw is en dat het soms best moeilijk is dat wel. Ik heb ook regelmatig verdriet en vaak om kleine dingen. Ik ben zeker onzeker en vraag me af of ik het goed doe, maar dat is misschien ook wel logisch en zeker bij een eerste. Je moet toch voor een klein mensje zorgen. En misschien denk je vaak te horen hoe goed andere het doen en dat ze nergens last van hebben? Dat zal denk ik maar een kleine groep zijn. Zolang je lekker van je kleintje geniet, het alle liefde geeft en goed groeit en gezond is is het goed. Heb je twijfels of vragen stel ze hier gerust vele mama's met ervaring kunnen je tips geven. En je kan natuurlijk ook altijd aankloppen bij het consultatiebureau. Echt hoor je doet het super goed
 
Heel herkenbaar! Je doet het zeker en vast goed!
Bij ons heb ik de vroedvrouw (die ook lactatiekundige is) een keer mee laten kijken bij de borstvoeding omdat het bij mij langs 1 kant niet meteen vanzelf ging. Zij kon dan nog wat tips meegeven en dan liep het daarna al meteen veel beter. Dus als je twijfels hebt over de borstvoeding, zoek even iemand die mee kan kijken en je kan geruststellen of eventueel nog wat extra tips kan geven. Kan echt een groot verschil maken voor je gemoedsrust.
Die tranen hebben hier ook regelmatig met overvloed gevloeid, niet tegenstaande dat ik ook gewoon wel echt heel blij was met en trots op onze mooie dochter. Hoort er dus ook zeker bij. Ik denk dat iedere moeder zich wel eens onzeker voelt. Niemand is de perfecte moeder. Zolang je luistert naar je moedergevoel en weet dat je kunt blijven groeien, doe je alles gewoon helemaal goed!
 
Heel herkenbaar en zelfs na 5 maanden zit ik echt niet altijd op die roze wolk. Het is gewoon hard werken, een grote verandering in je leven en vergeet ook niet de hormonen die door je lijf op en neer springen. En als kers op de taart het slaapgebrek. Dat doet wat met je!
Ik had zelf het borstvoeding geven onwijs onderschat. Ik ben blij dat ik het nog steeds kan geven, maar de energie die het letterlijk vreet af en toe is heftiger dan ik had gedacht. Het wordt absoluut makkelijker met de dagen en weken, maar je lijf is aan het werk voor twee (nog steeds) en dat is niet niks! Probeer waar mogelijk hulp in te schakelen en ook de minder roze wolk gevoelens mogen er zijn.
 
Ik denk dat je precies het moederschap beschrijft! Tenminste, wel hoe ik het ervaar! Het is echt een lifechanging ding en het kost veel tijd om eraan te wennen. Maar dat komt echt goed! Je doet het hartstikke goed en de ene dag is gewoon leuker en makkelijker dan de andere!
 
Terug
Bovenaan