niet bij papa willen zijn.

Sinds een paar dagen schreeuwt Tyche moord en brand als ze even bij papa moet zijn. Ze is wel een beetje eenkennig maar gaat wel gewoon bij opa en oma, ooms en tantes, vage kennissen zitten maar dus niet bij papa.

Gisteren wou ik de keuken even opruimen na het eten dus ik geef Tyche aan manlief en hij gaat er gewoon mee spelen. Nou ze kreeg toch een driftbui/paniekaanval. Een half uur lang tot ze echt naar adem zat te happen. En maar om mama roepen.

Ik vind het echt heel erg maar vind dat ik haar op zo'n moment niet moet pakken omdat ze haar zin dan krijgt. Maar ik vind het ook sneu voor mijn mannetje die alleen maar leuk wil spelen met zijn meisje.
Iemand een idee hoe ik dit op kan lossen want vanmorgen was het ook weer raak!

Groetjes Kirsten
 
gaat vanzelf weer over, juist iets meer door mama laten verzorgen, komt echt wel weer
verder gewoon papa Tyche aan laten halen, en als ze niet wil dan niet

succes meissie!

liefs Jenneke mv Ivar
 
Hier ook zo'n mama's kindje. Eigenlijk is Finn vanaf het begin helemaal gefocussed op mij. Z'n papa kan 'm niet eens de fles geven als ik in de buurt ben, want dan huilt ie net zolang totdat ik 'm die fles geef. Als ik er niet ben is het trouwens geen probleem.

Ik ga er maar vanuit dat als ie wat ouder is het wel over gaat.
Het is nou eenmaal zo dat toen hij geboren werd ik voornamelijk de zorg voor Finn op me nam en hij die van onze dochter. Dus het is waarschijnlijk een beetje onze eigen schuld.

Zal wel overwaaien joh!

Sterkte

Tessie

 
Hier nog een mama's kindje hoor. Hij wil eten van mama en niet van papa. Rijkt papa naar zn vork, zet hij het op een gillen.
Ik heb gelezen in het blad kinderen dat het ook uittesten is. Als je eraan toegeeft kweek je prinsjes en prinsesjes stond er.
Wij hebben dus besloten, papa geeft een hapje,ccepteer je dat niet dan eet je niet. Ik hou me er volledig buiten en schenk hem even geen aandacht.
Als papa namelijk alleen met hem is, is er niks aan de hand, maar zodra hij kan kiezen is het mama (logisch haha nee hoor)
Na 2 a 3 keer strijd met papa om een hapje eet hij zn hele bordje met papa leeg met dezelfde lol als met mama.
Gisteravond begon hij weer toen papa zn vork wilde pakken, bert ging verder met zn eigen eten en binnen 2 seconden gaf yoëll zn vork aan papa. Het was weer over en heeft gegeten met de hulp van papa.

Soms ook even streng zijn toch, het is wel erg moeilijk hoor
 
Wij hebben daar geen last van...
Stef is wel helemaal gek op zijn oma. Leuk om te zien, maar soms wel frustrerend als hij helemaal niet bij mij wil zijn als zij er is....

Maar goed, daar gaat het niet over hier. Ik wilde alleen even mijn jaloezie om het verhaal van Pauline uiten, over het eten.... Pff ik zou willen dat Stef weer eens fatsoenlijk ging eten.....zucht!

Liefs Annet
 
Hoi Kirsten,

Gijs heeft dat ook gehad, alleen had hij het ook bij vreemden dus niet alleen bij papa. Uiteindelijk is het overgegaan hoor, maar toen was hij wel al 2,5. Een écht mama'skindje al vanaf dag 1. Wij hebben het ook gewoon genegeerd, mijn man bracht hem gewoon naar bed, speelde met hem en ondernam leuke dingen. Als ik niet thuis was, ging het overigens prima.

Maar leuk is anders en een kindje dat standaard zegt: mama doet het wel...... Mijn man heeft het er echt moeilijk mee gehad. Maar opeens was het over en het is helemaal goed gekomen met de mannen in mijn gezinnetje. Ze zijn dól op elkaar. Een oplossing heb ik dus niet voor je, herkenning wel.

En het gaat over........... probeer het je niet aan te trekken en zorg dat het niet tussen jullie in komt te staan!

Liefs
Susan
 
hey meissie.....

ik herken het een beetje....op zich wil yoëll best bij papa zijn want die is altijd met hem aan het ouwehoeren en spelen...maar de serieuze dingen moet mama doen.....zoals de fles, eten, naar bed brengen, douche.....hij wil het wel door papa maar het liefst moet ik er dan ook bij in de buurt zijn.....

maar ik snap heel goed dat het super vervelend is want je komt nergens aan toe......pffff tja dan moet papa maar het huishouden doen hahahaha nee geintje hoor....


hopelijk is het snel weer voorbij

liefs denise
 
Jamie is ook echt een mama's kindje. Tenzij papa thuiskomt en aan tafel gaat (die eet altijd later dan ons, hihi). Dan zegt Jamie "happen, happen, happen" en wil hij bij papa op schoot, lees bord leegeten. Als het bord leeg is is papa ook niet leuk meer.

De kleine vreetzak haha

Gr. Natasja mv Jamie
 
Terug
Bovenaan