NIET BLIJ MET BROERTJE!!!!!

A

ANONYMOUS_USERNAME

Eigenlijk is dit nog zwak uit gedrukt maar onze oudste van nu 2jaar en 3maanden is de hele dag alleen maar boos op zijn kleine   broertje van nu 5 maanden.
Echt vreselijk verdrietig worden wij ervan.
Natuurlijk hebben we rekening gehouden   met heytfeit dat hij best wel jaloers kan zijn en dat we ook hem zijn persoonlijke aandacht moeten geven maar het is nu echt niet leuk meer.
Ik durf ze ook echt geen minuut alleen in de kamer te laten.
Bij het opstaan begint hij al te roepen BABY MOET WEG...
En als we dan met hem [praten en uitleggen dan gaat het wel weer tot het volgende voedingsmoment of knuffeltje die de baby krijgt.
Van de week riep hij houdt je mond baby toen die in een huibui zat maar op een hele boze manier met veel gooien en slaan.
Echt radeloos worden we ervan we hopen zo dat het maar een fase is want aan de jongste zal het niet liggen die blijft lachen naar het "monster"dat zijn grote broer af en toe is.

Groetjes BO
 
Hoi Bo,

Ik kan mij goed voorstellen hoe je je moet voelen. Je maakt de keuze voor een tweede kindje in de hoop dat je zoontje het leuk zal vinden en dan gaat alles juist de andere kant op.
Dat jaloerse gedrag is eigenlijk heel normaal maar echt niet leuk, je hoopt juist dat hij zijn broertje lief vindt en knuffelt!
Gezien de leeftijd van je zoon past zijn gedrag daar wel bij, hij heeft jullie al die tijd voor zich alleen gehad en nu moet hij jullie delen, daarbij is jullie jongste nog heel erg afhankelijk, hij moet gedragen worden en gevoed en alles wat daar nog bij komt.
Je zult dit ook allemaal wel weten maar je wilt gewoon een oplossing!

Die heb ik niet echt, het enige wat ik kan bedenken is dat je zijn gedrag negeert en gewoon lief tegen hem blijft. Dat je tegen hem zegt dat je trots op hem bent als hij iets doet wat jullie wél leuk of lief vinden.
Soms tegen hem zeggen dat hij al zoveel kan, dat hij al zo groot is dat mama hem niet meer hoeft te dragen en dat dat zo fijn is,  één keer per week echt met hem alleen iets ondernemen. Op momenten dat je de kleine gaat voeden, kun je die andere ook lekker bij je nemen en voor de tv zetten met een nieuwe DVD (met kleine filmpjes) of laten spelen met een speeltje wat hij erg leuk vind maar niet altijd mee mag spelen . Op die manier worden de voedingen/knuffelmomenten geassocieerd met leuke dingen!

Meer kun je er volgens mij niet aan doen, ik denk gewoon accepteren dat het even niet anders is en bedenken dat het maar een fase is.

Heel veel succes!
Trouwens, ik heb er zelf nog geen ervaring mee maar mijn zoontje doet hetzelfde als ik oppas op de kleine van mijn vriendin.
Zelf ben ik ook bezig voor een tweede kindje nu, mijn zoon is bijna 3 jaar oud.

groetjes mamajb
 
Hoi Bo,

Wat is dat vervelend zeg, de buren van mijn ouders zitten in dezelfde situatie, ook daar is de oudste extreem jaloers op zijn jongere broertje!
Misschien helpt het als je hem laat zien dat zijn broertje leuk is, door samen met hem foto's van zijn broertje te maken, of samen met  de oudste liedjes zingen voor zijn kleine broertje en hem overdreven complimenten geven als hij samen met jou mee doet!
Of een bal naar zijn broertje rollen of hem de fles mee laten geven.
Dus voor hem voelt het dan als aandacht maar stiekem laat je hem zien hoe leuk zijn kleine broertje is en dat ook hij daar plezier uit kan halen!

Veel succes, hopelijk kun je er iets mee!

Gr MJ
 
Hallo

Mijn zoon was 2jaar en 5mnd dat zijn zusje is geboren het heeft ook wel even geduurd dat het goed ging want hij heeft zijn zusje ook pijn gedaan maar niet echt met opzet.
Betrek je zoon erbij door te zeggen geef mij eens een luier aan of help mij eens met verschonen en eten geven dat vond mijn zoon prachtig. Als je de kans krijg in het weekend is even de aandacht alleen voor hem door je ander kindje bij je partner te laten en samen met de oudste even op pad te gaan als je de mogelijkheid heb. Nou is mijn dochter net 1 jaar geworden en ze zijn zo lief voor elkaar ze knuffelen geven kusjes aan elkaar spelen leuk samen hij is nou de grote beschermende broer. hij is nou 3 jkaar en 5 mnd dus het komt wel goed alles heeft zijn tijd nodig
groetjes lisette
 
Hoi,

Toevallig heb ik een  half jaartje  geleden met hetzelfde onderwerp hier op het forum gestaan. Ons zoontje was 2 jaar en 2 maanden toen onze jongste werd geboren. Wat een teleurstelling en verdriet... Van een kind wat buiten het kaas van zijn brood liet eten veranderde hij in een slaand, schoppend en duwend monstertje (alleen gericht op zijn nieuwe broertje). We wisten niet wat we meemaakten: was dit ons lieve kleine jongetje wat bij  andere babietjes altijd  met  flesjes, speelgoed e.d. kwam aansjouwen?
Nu is onze oudste pas 3 geworden en: troost je, er komt verbetering in. Hij vindt zijn broertje zo nu en dan nog wel irritant (gelukkig op een gezonde manier), maar er komen steeds meer momenten dat hij vraagt of ik de baby uit bed wil halen, dat hij samen wil spelen etc. Nu wordt het eigenlijk pas gezellig.

Ik heb ze zo min mogelijk uit elkaar gehouden (wat wel je neiging is bij agressief gedrag) en ze de mogelijkheid gegeven om een band te scheppen. Dus: samen in bad, samen liedjes zingen, samen boekje lezen, samen op een speelkleed. Probeer je zo nu en dan terug te trekken (wel een oogje in het zeil houden!), maar zo min mogelijk (tot op zekere hoogte) te bemoeien met het spel. Je zult zien dat hij steeds meer het besef krijgt dat een broertje toch ook wel leuk kan zijn. Ook hebben we 'm altijd positief benaderd en zijn niet te boos geworden. Wel laten zien (als hij bijvoorbeeld slaat) hoe het wel moet (zachtjes aaien) etc. Als hij niet luisterde of toch nog agressief was daarna, zette we 'm op een kussen in de kamer (niet apart, omdat hij dan de bevestiging zou krijgen dat we 'm niet meer lief zouden vinden, wat natuurlijk de oorzaak is van het slechte gedrag). Makkelijk gezegd allemaal hoor, maar ik heb toen ook wel in de rats gezeten: komt dit nog wel goed? Succes!
 
hoi


 
wat een vervelende situatie..

tijden shet voeden is het moeilijk om ze alle twee aandacht tegeven..

maar het is wel erg belangrijk.


 
je kan evt. zeggen..

ik ga een flesje maken voor de baby, wil jij een boekje uitzoeken.dan kan ik jou voorlezen.

(je krijg wat kramp in de armen en handen maar goed)

je legt de baby met zijn rug tegen je aan, een beetje in je linkerarm(of rechts) en houdt in aan die zelfde kant de fles ook beet.

aan je vrije kant houdt je het boekje beet en laat je de peuter tegen je aan zitten, die kan jou helpen de bladzijde omslaan..

zo vang je twee vliegen in 1 klap.

je hoeft niet te benadrukken dat het gezellig is, maar achteaf kan je wel zeggen dat de peuter zich goed gedragen heeft en dat mama en de baby erg blij zijn dat het zo rustig bleef.


 
ook kan je de peuter aan tafel zetten (zo dichtbij mogelijk)met   wat te eten(rozijnen,fruit) en wat te drinken..

ook voor je zelf want dan zijn jullie alle drie met eten bezig..

en prijs daarna weer.

 

en elk moment dat de peuter leif doet tegen de baby.

zeg er wat van.

oh wat lief dat je een kusje geeft,wat lief dat speelgoed brengt.

en laat de peuter helpen, want je kan het zo goed...

positief..

het is moeilijk als het allemaal wat anders gaat dan verwacht..

met goede begeleiding komt het wel goed.

succes
 
oja vergeet ik nog..


 
toon begrip voor de peuter..

zeg tijdens die huilbui.. vervelend he dat de baby huilt, dat doet wel zeer aan onze oren..

zullen we een liedje zingen, zodat het overgaat..

 
 
Hoi,

Onze oudste van 2 jaar en 4 maanden wil niet met haar zusje omgaan. Ze doet niet agressief, dus geen slaan of schoppen maar aaien of op schoot e.d. is er echt niet bij. Wat bij ons wel helpt is als we haar vertellen dat haar kleine zusje echt klein is en zij al best wel groot. Dus dat zij al kan lopen, praten e.d. en haar kleine zusje nog niet. Dan voelt ze zich de grote zus en kan ze meteen veel meer hebben en wil ze ook nog wel eens iets liefs doen. Misschien helpt dit bij jullie ook, in ieder geval, veel succes!


 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan